Joba 20
1 Aa le hoe ty natoi’ i Tsofare nte-Naamate:
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 Mañetsek’ ahy hanao o fitsakoreakoo, naho tokoen-draha ty am-pisafoañ’ ao.
Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Fa tsinanoko i endake fañinjeañ’ ahiy, fe manoiñe ahy ty arofo tsy takam-pahilàlako.
Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 Tsy fohi’o hao boake haehae zay, hirik ami’ty nampipohañe ondaty an-tane atoy?
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram:
5 T’ie anianik’ avao ty hafalea’ o tsereheñeo, mihelañe ty firebeha’ ty tsy aman-Kàke.
Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 Ndra te mitakatse andikerañe eñe ty fitoabora’e, naho mioza rahoñe i añambone’ey,
Si ascenderit usque ad cælum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
7 mbe hihomake manahake o fiamonto’eo kitro-katroke; hanao ty hoe o mpahatrea’ azeo: Aia re?
Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
8 Himosaoñe hoe nofy re, tsy ho isake ka, hasiotse hoe aroñaron-kaleñe.
Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
9 Tsy ho isa’ ty fihaino nahaoniñe aze; tsy hahatrea aze ka i akiba’ey.
Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 Mipay tretre amo rarakeo o ana’eo; le soloem-pità’e o vara’eo.
Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 Lifotse ty havitrihan-katora’e o taola’eo, fe hitrao fidok’ ama’e an-debok’ ao.
Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiæ eius, et cum eo in pulvere dormient.
12 Ndra te mamy am-palie’e ao ty halò-tsere’e vaho aeta’e ambane famele’e ao,
Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 ndra te tea’e, tsy foe’e, tambozore’e am-palie’e ao,
Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 le hiova hafaitse am-pisafoa’e ao o mahakama’eo; hoe vorehe’ o mereñeo ty ao.
Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 Agedra’e o varao fe haloa’e; ampañiliñan’ Añahare boak’ am-pisafoa’e ao.
Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 Sihe’e ty vorem-pañàneñe; avetra’ ty fitsipom-pandrefeala.
Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 Tsy ho sambae’e o torahañeo, o saka midoandoan-tantele naho hendron-drononoo.
(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
18 Havaha’e i nifanehafa’ey, fa tsy hatele’e; i vara niazo’e an-takinakey tsy hahafale aze,
Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 Amy te finorekeke’e o rarakeo vaho nado’e ho poie’e; nitavane’e ty anjomba tsy rinanji’e.
Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 Ty amy tsy fipendreñañe an-tro’e ao, tsy apo’ i fihaña’e te eo ty himolaotse ama’e.
Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 Po-draha sisa hagodrañe; toly ndra hihelañe añe ty firaorao’e.
Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
22 Ami’ty haliforan-kavokara’e ty hanjoa’e fanjirañe; fonga atreatre’e ze fità’ o misotrio.
Cum satiatus fuerit, arctabitur, æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 Ie boboke ty fisafoa’e le hafetsa’e ama’e ty fiforoforoan-kaviñera’e, hakojojoa’e ama’e t’ie mihinañe.
Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 Ndra te hivoratsaha’e ty fialiam-bý, hampitrofak’ aze ty fale torisìke.
Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum:
25 Sitoneñe, le miakatse an-dambosi’e, i masioñe milimolimotsey boak’ añ’afero’e ao; vaho vovoem-pirevendreveñañe.
Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
26 Fimoromoroñañe ty vandroñeñe ho amo vara’eo. Afo tsy rarafeñe ty hamorototo aze vaho hangotomomoke ty honka’e añ’akiba’e ao.
Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Ho borahe’ o likerañeo o hakeo’eo; hitroatse hiatreatrea’ ty tane toy.
Revelabunt cæli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
28 Ho kopaheñe ty vokatse an-kivoho’e ao, ie hasoik’ añe amy andron-kaviñera’ey.
Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
29 Izay ty toly havalen’ Añahare amy lo-tserekey, ty ampandovaen’ Añahare aze.
Hæc est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.
