< Joba 17 >

1 Fa demoke ty troko, le modo o androkoo; vaho veka’e amako ty kibory.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 Toe amako atoa o mañinje ahikoo; naho harefe’ o masokoo ty fanigiha’ iareo?
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Toloro antoke henaneo, Ihe ro tsoake, ia ka ty hifampipao-pitàñe amako?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Fa nakite’o ty tro’ iareo tsy hahilala, aa le tsy honjone’o.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Ie mifosa rañetse hahazoa’e raha, le hilesa ka o mason’ ana’eo.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Fe nanoa’e mpitolom-bola’ ondaty; firorà’ o lahilahio ty tareheko.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Nampaieñe ty fioremeñako o masokoo, hoe talinjo avao o fangefangekoo.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Ilatsa’ ondaty vantañeo, hitrobo-vatañe ty vaño hatreatre’e ty tsy aman-kake.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Mitan-ty lala’e ty marentane, naho mihaozatse vaho mihafatratse ty malio fitàñe.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Aa inahareo iaby, mibaliha mb’etoa indraike, f’ie tsy hahatrea ondaty mahilala ama’ areo.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Fa modo o androkoo, nipeñapeñake o safirikoo; naho o fisalalan-trokoo!
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Afote’ iereo ho andro ty haleñe [ami’ty hoe]: Mitotoke añatrefa’ i ieñey ty hazavàñe,
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Ie andiñisako ho akibako ty tsikeokeoke, naho añ’ieñe ao ty andafihako i tihikoy, (Sheol h7585)
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 Aa naho tokaveko i koboñey, [ty hoe: ] Raeko irehe, naho i oletsey: Ihe ty Reneko naho rahavaveko;
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 Aia arè o fitamakoo? I fisalalàkoy, ia ty mahaisak’ aze?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
16 Hilenteke mb’an-tsikeokeoke ao hao re? hitrao-pitofàñe an-debok’ ao hao zahay. (Sheol h7585)
W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol h7585)

< Joba 17 >