Joba 12

1 Nanoiñe ami’ty hoe t’Iobe:

Då svara Job og sagde:

2 Toe inahareo avao ro ondaty, vaho hitrao-pihomak’ ama’ areo ty hihitse.

«Ja visst, de er dei rette folk, og visdomen døyr ut med dykk.

3 Fa toe mahilala ka iraho, tsy inahareo avao; Tsy zai’ areo iraho. Ia ty tsy mahafohiñe o raha rezao?

Men eg hev vit so vel som de; eg ei til atters stend for dykk; kven kjenner ikkje dette fyrr?

4 Fiankahafa’ o rañekoo iraho: Kanjie’e t’i Andrianañahare, vaho toiñe’e, Fitohafañe i vañoñe tsy aman-kilay.

Til spott for venen min vert eg som bad til Gud og bønhøyrd vart. Til spott vert rettvis mann og ærleg.

5 Tsambolitio’ ty miagaregañe ty failo, ie nihentseñañe ho a o mipolititse am-pandiao.

Vanvyrd ulukka! tenkjer trygg mann, vanvyrdnad ventar deim som vinglar.

6 Mierañerañe ty kiboho-malaso, le tsi-añoleñañe ty manigìk’ an’Andrianañahare, o mitintiñe ty ndrahare’e am-pità’eo.

Valdsmenn bur roleg i sitt tjeld; trygge er dei som tergar Gud, dei som hev Gud i neven sin.

7 Fe añontaneo o bibio, hampandrendreha’ iareo; naho o voro-mitiliñeo, hitalilia’ iareo;

Spør bølingen, han skal deg læra, og fugl i luft, han segja skal,

8 ke misaontsia ami’ty tane toy, hañòha’e azo, apoho hitaroña’ o fian-driakeo.

og tal til jordi, ho skal læra, og fisk i hav, skal melda deg:

9 Ia amy rezay ro tsy mahafohiñe t’ie nanoem-pità’ Iehovà?

Kven skynar ei på alt i hop, at Herrens hand hev skapa det?

10 Kila am-pità’e ao ty fiai’ ze veloñe, naho ty kofò’ ze hene ondaty.

Kvar livand’ sjæl han hev i handi og åndi åt kvart menneskje.

11 Tsy mpitsò-bolañe hao ty ravembia, manahake ty fitsopehan-dañilañy ty mahakama?

Vert ordi ei med øyra prøvde, som du med gomen maten smakar?

12 Amo antetseo hao ty hihitse, amo lava’ androo hao ty hilala?

Hjå folk med gråe hår er visdom, og vit hjå deim som liver lenge.

13 Aman’Añahare o hihitse naho haozarañeo; ama’e o fanoroañe naho hilalao.

Hjå honom visdom er og kraft, hjå honom råd og dømekraft.

14 Heheke, mandrotsake re, le tsy hamboareñe ka; agabe’e ao t’indaty, vaho tsy ho hahañe ka.

Når han riv ned, kven byggjer upp? Når han set fast, kven løyser ut?

15 Hehe te kalaña’e o ranoo, le maike; irahe’e ka iereo, le añinahinà’e ty tane.

Han stengjer vatnet, turkar det, slepper det, so det jordi øyder.

16 Ama’e ty hafatrarañe naho ty hilala; aze ty finitake naho ty mpamitake

Hjå honom kraft og klokskap er; han eig båd’ vegvill og vill-leidar;

17 Ampañaveloa’e tsy aman-kana o mpanoroo, vaho ampigege’e o mpizakao.

rådsherrar fører han som fangar, og domarar han gjer til dårar.

18 Abala’e ty kitambem-panjaka vaho diaña’e sokotry ty vania’e.

Han løyser konge-styring upp, legg reip kring livet på deim sjølve.

19 Asese’e tsy aman-kana o mpisoroñeo naho gorè’e ty fanalolahy.

Han fører prestar plundra burt og øyder ut eld’-gamle ætter.

20 Ampitsiñe’e ty lañona’ o matoeo, naho afaha’e ty hilala’o antetseo.

Han mælet tek frå øvde talar og vitet frå dei gamle menn,

21 Ampidoaña’e inje o ana-donakeo naho abala’e ty sadia’ o maozatseo.

og yver stormenn skam han øys og løyser beltet på dei sterke.

22 Ventabentare’e o raha mietak’ añ’ieñeo, aboa’e an-kazavàñe o talinjon-kavilasio.

Han myrkret driv or holor ut og fører dimma fram i dagen.

23 Onjone’e o fifeheañeo naho rotsahe’e; atratrañahe’e o fifelehañeo vaho asese’e an-drohy añe.

Han aukar folk og tynar deim; han spreider folk og fører deim;

24 Ampimotsoe’e arofo o mpiaolo’ ty tane toio, vaho ampirerererè’e an-dratraratra tsy aman-dalañe añe.

Han vitet tek frå jordheimsfyrstar og let veglaus heid deim vildra;

25 Ie mijimejime añ’ ieñe ao tsy an-kazavàñe; midaleandaleañe hoe jike.

dei sviv i myrkret utan ljos, han let dei raga liksom drukne.