Joba 11
1 Le hoe ty natoi’ i Tsofare nte Naamate:
Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:
2 Hapoke tsy ho valeañe hao i entan-tsy fotofoto rezay, hahazo to hao ondaty lifo-dañonañeo?
Skulde en ordflom bli uten svar, eller en ordgyter få rett?
3 Hampijomohòn-ty lahilahy hao ty fangaradadaha’o, tsy hendaha’ ondaty hao t’ie manivetive?
Skulde dine store ord drive menn til taushet, skulde du spotte uten at nogen skammer dig ut?
4 ami’ty nanoa’o ty hoe: Ki’e o fañòhakoo, naho malio-tahin-draho am-pivazohoa’o.
Og skal du få si: Ren er min lære, og skyldfri er jeg i dine øine?
5 Aa ehe te hitsara t’i Andrianañahare, naho hanokake fivimby ama’o,
Men bare Gud vilde tale og oplate sine leber mot dig
6 hitaroña’e hihitse miheotse! Toe aman’ ila roe ty hilala to. Aa le mahafohina te apon’ Añahare ty ila’ o hakeo’oo.
og åpenbare dig visdommens hemmeligheter, at det i dem er dobbelt forstand! Da måtte du nok innse at Gud tilgir dig noget av din misgjerning.
7 Mahafitsikarake o raha miheotse aman’ Añahareo v’iheo? Mahafañitsokitsoke o efe’ efe’ i El-Sadai hao?
Mon du kan finne bunn i Guds vesen eller nå frem til den Allmektiges ytterste grense?
8 Sikal’ an-dindìñe eñe iereo? —ino ty ho mete’o? laleke ta i Tsikeokeokey —ino ty ho fohi’o? (Sheol h7585)
Himmelhøi er den, hvad kan du gjøre? Dypere enn dødsriket, hvad vet du? (Sheol h7585)
9 Lava te ami’ty tane toy ty andava’e, mihenehene te amy riakey.
Lengere enn jorden er dens mål og bredere enn havet.
10 Ke miary re, ke mampigabeñe, he manontoñe, ia ty hanebañe aze?
Om han farer frem og setter i fengsel og sammenkaller retten, hvem vil da hindre ham?
11 Toe arofoana’e ty votro; naho vazoho’e ty hakeo, ndra t’ie tsy mandohy.
For han, han kjenner de falske folk og ser uretten, uten at han trenger å gi akt på den,
12 Kanao hahilala ty dagola, le mahaterak’ ondaty ty borìke-ly.
og selv en uvettig mann får forstand, og et ungt villesel blir født til menneske.
13 Avantaño arè ty arofo’o, vaho avelaro ama’e o fità’oo,
Hvis du retter ditt hjerte og utbreder dine hender til ham -
14 apoho añe ze hakeo am-pità’o; ko ado’o hitobok’ añ’akiba’o ao ty tahiñe,
er det synd i din hånd, da ha den bort og la ikke urett bo i dine telt -
15 Ie amy zao, hampiandrae’o laharañe tsy aman-kila; hijohan-drehe tsy an-kahembañañe.
ja, da skal du, fri for lyte, opløfte ditt åsyn og stå fast og ikke frykte;
16 Ho haliño’o ty fisotria’o; ho tiahi’o hoe rano fa nisaok’ añe.
for du skal glemme din møie, som forbifarne vann skal du komme den i hu.
17 Le hazava te amy tsipinde-menay ty havelo’o; naho manahake ty maraindray i haìe’ey.
Og lysere enn middagen blir da ditt liv; mørket blir for dig som morgenen.
18 Le hahatoky irehe kanao am-pitamàñe; mijilojilova añ’ariari’o, le màndrea an-kanintsiñe.
Og du skal være trygg, for da er det håp, og når du har sett dig vel omkring, kan du legge dig trygt til ro.
19 Ho nihity tsy an-kahembañañe vaho maro ty hipay imba ama’o.
Og du skal hvile, og ingen skal skremme dig op, og mange skal søke din yndest.
20 Fe ho tofake ty maso’ o lo-tserekeo; le tsy aia ty hivoratsaha’e, vaho ty fipetro’e avao ty hisalala’e.
Men de ugudeliges øine tæres bort; de har ingen tilflukt mere, og deres håp er å utånde sjelen.
