Joba 11

1 Le hoe ty natoi’ i Tsofare nte Naamate:

Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:

2 Hapoke tsy ho valeañe hao i entan-tsy fotofoto rezay, hahazo to hao ondaty lifo-dañonañeo?

Numquid qui multa loquitur, non et audiet? aut vir verbosus justificabitur?

3 Hampijomohòn-ty lahilahy hao ty fangaradadaha’o, tsy hendaha’ ondaty hao t’ie manivetive?

Tibi soli tacebunt homines? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?

4 ami’ty nanoa’o ty hoe: Ki’e o fañòhakoo, naho malio-tahin-draho am-pivazohoa’o.

Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo.

5 Aa ehe te hitsara t’i Andrianañahare, naho hanokake fivimby ama’o,

Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi,

6 hitaroña’e hihitse miheotse! Toe aman’ ila roe ty hilala to. Aa le mahafohina te apon’ Añahare ty ila’ o hakeo’oo.

ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, et quod multiplex esset lex ejus: et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo quam meretur iniquitas tua!

7 Mahafitsikarake o raha miheotse aman’ Añahareo v’iheo? Mahafañitsokitsoke o efe’ efe’ i El-Sadai hao?

Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?

8 Sikal’ an-dindìñe eñe iereo? —ino ty ho mete’o? laleke ta i Tsikeokeokey —ino ty ho fohi’o? (Sheol h7585)

Excelsior cælo est, et quid facies? profundior inferno, et unde cognosces? (Sheol h7585)

9 Lava te ami’ty tane toy ty andava’e, mihenehene te amy riakey.

Longior terra mensura ejus, et latior mari.

10 Ke miary re, ke mampigabeñe, he manontoñe, ia ty hanebañe aze?

Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei?

11 Toe arofoana’e ty votro; naho vazoho’e ty hakeo, ndra t’ie tsy mandohy.

Ipse enim novit hominum vanitatem; et videns iniquitatem, nonne considerat?

12 Kanao hahilala ty dagola, le mahaterak’ ondaty ty borìke-ly.

Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.

13 Avantaño arè ty arofo’o, vaho avelaro ama’e o fità’oo,

Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.

14 apoho añe ze hakeo am-pità’o; ko ado’o hitobok’ añ’akiba’o ao ty tahiñe,

Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,

15 Ie amy zao, hampiandrae’o laharañe tsy aman-kila; hijohan-drehe tsy an-kahembañañe.

tunc levare poteris faciem tuam absque macula; et eris stabilis, et non timebis.

16 Ho haliño’o ty fisotria’o; ho tiahi’o hoe rano fa nisaok’ añe.

Miseriæ quoque oblivisceris, et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.

17 Le hazava te amy tsipinde-menay ty havelo’o; naho manahake ty maraindray i haìe’ey.

Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam; et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.

18 Le hahatoky irehe kanao am-pitamàñe; mijilojilova añ’ariari’o, le màndrea an-kanintsiñe.

Et habebis fiduciam, proposita tibi spe: et defossus securus dormies.

19 Ho nihity tsy an-kahembañañe vaho maro ty hipay imba ama’o.

Requiesces, et non erit qui te exterreat; et deprecabuntur faciem tuam plurimi.

20 Fe ho tofake ty maso’ o lo-tserekeo; le tsy aia ty hivoratsaha’e, vaho ty fipetro’e avao ty hisalala’e.

Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis: et spes illorum abominatio animæ.