Jeremia 45

1 Ty enta’ Iirmeà mpitoky natao’e amy Baroke ana’ i Nerià, ie sinoki’e am-boke ao o tsara boak’ am-palie’ Iirmeà retoa, an-taom-paha-efa’ Iehoiakime ana’ Iosià, mpanjaka’ Iehodà, manao ty hoe:

Verbum, quod locutus est Ieremias propheta ad Baruch filium Neriae, cum scripsisset verba haec in libro ex ore Ieremiae, anno quarto Ioakim filii Iosiae regis Iuda, dicens:

2 Hoe t’Iehovà, Andrianañahare’ Israele ama’o ry Baroke: fa nanao ty hoe irehe:

Haec dicit Dominus Deus Israel ad te Baruch:

3 Feh’ohatse amako henane zao! fa nitovoña’ Iehovà fioremeñañe ty fangirifiriako; mahamamak’ ahy ty fiñeoñeoko, le tsy mahatrea fitofàñe.

Dixisti: Vae misero mihi, quoniam addidit Dominus dolorem dolori meo: laboravi in gemitu meo, et requiem non inveni.

4 Ty hoe ty ho saontsie’o ama’e, Hoe t’Iehovà: Inao! fa ho rotsaheko i niranjiekoy, vaho hombotako o nambolekoo, i hene taney ‘nio.

Haec dicit Dominus: Sic dices ad eum: Ecce quos aedificavi, ego destruo: et quos plantavi, ego evello, et universam terram hanc.

5 Aa le mipay raha ra’ elahy ho am-bata’o v’ iheo? Ko tsoehe’o fa ingo, hametsahako hankàñe iaby ze atao nofotse, hoe t’Iehovà; fe hatoloko azo ho tamben’ali’o ty fiai’o amy ze hene toetse hañaveloa’o.

Et tu quaeris tibi grandia? noli quaerere: quia ecce ego adducam malum super omnem carnem, ait Dominus: et dabo tibi animam tuam in salutem in omnibus locis, ad quaecumque perrexeris.