< Isaia 15 >

1 Ty bekoeñe i Moabe: Amy haleñe androtsahañe i Arey, mongotse ty Moabe; amy haleñe androtsahañe i Kirey, mongotse ty Moabe.
Utsagn om Moab. Ja, i en natt blir Ar-Moab ødelagt, gjort til intet; ja, i en natt blir Kir-Moab ødelagt, gjort til intet.
2 Nionjoñe mb’amy Baite mb’eo re, mb’amy Dibone, naho o haboañeo hirovetse; mb’amy Nebò naho i Medeba, mañaolo t’i Moabe; sola peake ze hene añambone, hinitsike ze fonga somatse.
De stiger op til huset og til Dibon på offerhaugene for å gråte; på Nebo og på Medeba skal Moab hyle; hvert hode er skallet, hvert skjegg avskåret.
3 Misikin-gony an-dalañe eo; songa mangololoike, mangoihoy ty rovetse o an-tafon’ anjomba naho an-tameañeo.
På dets gater binder de sekk om sig; på dets tak og på dets streder skal alle hyle og la sine tårer strømme.
4 Mikaikaike ka ty Kesbone naho i Elalè; tsanoñeñe pak’e Iatsà ty feo’ iareo; mikointsañe o lahin-defo’ i Moabeo; mitoirañe an-tro’e ao ty fiai’e.
Hesbon og El'ale skriker så det høres like til Jahas; derfor klager Moabs krigsmenn, Moabs sjel skjelver.
5 Tolihe’ ty troko t’i Moabe, ie mitriban-day mb’e Tsoare mb’eo o sehanga’eo, i kiloa telo taoñey; fa amy fitroara’ i Lotitey eo ty angololoiha’ iareo am-panganihañe, amy lala’ i Koronaimey ty ikoiha’ iareo hazolava.
Mitt hjerte klager over Moab, dets flyktninger kommer like til Soar, den treårige kvige; for de går gråtende opover bakken til Luhit, på veien til Horona'im løfter de klagerop over ødeleggelsen.
6 Koake o rano’ i Nimrimeo; hene niforejeje ty ahetse, niheatse o bokao, tsy aman’ antsetra.
Nimrims vann blir til ørkener, gresset tørker bort, med urtene er det forbi, det finnes ikke mere et grønt strå.
7 Aa le hasese’ iareo mb’an-Torahan-Tsohihy mb’eo ty vara nivokare’ iereo, ty vokatse nahaja’ iareo an-driha ao.
Derfor bærer de det som de har samlet sammen, sitt opsparte gods, over Vidjebekken.
8 Nanitsike i Moabe pak’añ’efe-tane’e añe i koikey, i fañaoloa’ey pak’ Eglaime, i fangololoiha’ey pake Birelime.
Ja, klagerop lyder rundt omkring i Moabs land; like til Egla'im når dets hyl, og til Be'er-Elim;
9 Atse-dio ty rano’ i Dimone; fe mbe ho tompeako ty Dimone, ty liona, amo ­hivoratsake boake Moabeo, naho amo sehanga’ i taneio.
for Dimons vann er fulle av blod. Ja, jeg vil la ennu mere komme over Dimon - en løve skal falle over de undkomne av Moab, over levningen i landet.

< Isaia 15 >