Isaia 15
1 Ty bekoeñe i Moabe: Amy haleñe androtsahañe i Arey, mongotse ty Moabe; amy haleñe androtsahañe i Kirey, mongotse ty Moabe.
De last van Moab. Zekerlijk, in den nacht is Ar-Moabs verwoest, zij is uitgeroeid; zekerlijk, in den nacht is Kir-Moabs verwoest, zij is uitgeroeid!
2 Nionjoñe mb’amy Baite mb’eo re, mb’amy Dibone, naho o haboañeo hirovetse; mb’amy Nebò naho i Medeba, mañaolo t’i Moabe; sola peake ze hene añambone, hinitsike ze fonga somatse.
Hij gaat op naar Baith en Dibon, en naar Bamoth, om te wenen; over Nebo en over Medeba zal Moab huilen; op al hun hoofden is kaalheid, aller baard is afgesneden.
3 Misikin-gony an-dalañe eo; songa mangololoike, mangoihoy ty rovetse o an-tafon’ anjomba naho an-tameañeo.
Op hun wijken hebben zij zakken aangegord; op hun daken en op hun straten huilen zij altemaal, afgaande met geween.
4 Mikaikaike ka ty Kesbone naho i Elalè; tsanoñeñe pak’e Iatsà ty feo’ iareo; mikointsañe o lahin-defo’ i Moabeo; mitoirañe an-tro’e ao ty fiai’e.
Zo Hesbon als Eleale schreeuwt, hun stem wordt gehoord tot Jahaz toe; daarom maken de toegerusten van Moab een geschrei, eens iegelijks ziel in hem is kwalijk gesteld.
5 Tolihe’ ty troko t’i Moabe, ie mitriban-day mb’e Tsoare mb’eo o sehanga’eo, i kiloa telo taoñey; fa amy fitroara’ i Lotitey eo ty angololoiha’ iareo am-panganihañe, amy lala’ i Koronaimey ty ikoiha’ iareo hazolava.
Mijn hart schreeuwt over Moab, haar grendelen zijn naar Zoar toe, de driejarige vaars; want hij gaat op met geween naar den opgang van Luhith, want op den weg naar Horonaim verwekken zij een jammergeschrei.
6 Koake o rano’ i Nimrimeo; hene niforejeje ty ahetse, niheatse o bokao, tsy aman’ antsetra.
Want de wateren van Nimrim zullen enkel verwoesting wezen; want het gras is verdord, het tedere gras is vergaan, er is geen groente.
7 Aa le hasese’ iareo mb’an-Torahan-Tsohihy mb’eo ty vara nivokare’ iereo, ty vokatse nahaja’ iareo an-driha ao.
Daarom zullen zij den overvloed, dien zij vergaderd hebben, en hetgeen zij weggelegd hebben, aan de beek der wilgen voeren.
8 Nanitsike i Moabe pak’añ’efe-tane’e añe i koikey, i fañaoloa’ey pak’ Eglaime, i fangololoiha’ey pake Birelime.
Want dat geschreeuw zal omgaan door de landpale van Moab, haar gehuil tot Eglaim toe, ja, tot Beer-Elim toe zal haar gehuil zijn.
9 Atse-dio ty rano’ i Dimone; fe mbe ho tompeako ty Dimone, ty liona, amo hivoratsake boake Moabeo, naho amo sehanga’ i taneio.
Want de wateren van Dimon zijn vol bloeds, want Ik zal Dimon nog meer toeschikken: te weten leeuwen over de ontkomenen van Moab, mitsgaders over het overblijfsel des lands.
