< Hebreo 7 >
1 I Melkizedeke ‘nio, nimpanjaka’ i Salema, mpisoron’ Añahare Andindimoneñey, ie ty nifanalaka amy Abraàme nimpoly amy nandrebaha’e i mpanjaka rey naho nitata’e,
PORQUE este Melchisedech, rey de Salem, sacerdote del Dios Altísimo, el cual salió á recibir á Abraham que volvia de la derrota de los reyes, y le bendijo,
2 le nitolora’ i Abraàme ty fahafolo’ ze he’ey—ie atao Mpanjakan-kavantañañe hey, ty amy dika i tahina’ey, vaho Mpanjaka’ i Salema ndra Mpanjakam-panintsiñañe;
Al cual asimismo dió Abraham los diezmos de todo, primeramente él se interpreta Rey de justicia; y luego tambien Rey de Salem, que es, Rey de paz:
3 ie tsy aman-drae, tsy aman-drene, tsy aman-toñon-droae, tsy aman’ androm-pifotora’e, tsy amam-pitamperan-kaveloñe, fe nampanahafeñe amy Anan’ Añaharey, mitoetse ho mpisoroñe nainai’e tsy modo.
Sin padre, sin madre, sin linaje; que ni tiene principio de dias, ni fin de vida, mas hecho semejante al Hijo de Dios, permanece sacerdote para siempre.
4 Haraharao heike ty hara’ elahi’ indatiy kanao nitolora’ i Abraàme raentika ty faha-folo’ o kinopa’eo.
Mirad pues cuan grande [fuera] este, al cual aun Abraham el patriarca dió diezmos de los despojos.
5 Le toe lilie’ i Hake o tarira’ i Levy norizan-ko mpisoroñeo ty hanontoñe am’ondatio, toe amo longo’eo, i faha-foloy, ie boak’ am-pisafoa’ i Abraàme.
Y ciertamente los que de los hijos de Leví toman el sacerdocio, tienen mandamiento de tomar del pueblo los diezmos segun la ley, es á saber, de sus hermanos, aunque tambien hayan salido de los lomos de Abraham.
6 Le i tsy toñoneñe aman-droae’ iareoy ty nandrambe ty faha-folo amy Abraàme vaho nitata i nampitamàñey.
Mas aquel cuya genealogía no es contada de ellos, tomó de Abraham los diezmos, y bendijo al que tenia las promesas.
7 Tsy kalafo te mitata ty zay ty zoke.
Y sin contradiccion alguna lo que es ménos es bendecido de lo que es más.
8 Naho atoy re le rambese’ ondaty mbe hihomakeo i faha-foloy, fe i añey ro taroñeñe te veloñe.
Y aquí ciertamente los hombres mortales toman los diezmos; mas allí aquel del cual está dado testimonio que vive.
9 Aa ie tsaraeñey, i Levy mpandrambe i fahafoloy, ro nandoa ty faha-folo añamy Abraàme,
Y, por decir así, en Abraham fué diezmado tambien Leví, que recibe los diezmos;
10 amy t’ie tampisafoan-droae’e ao te nifanalaka amy Melkizedeke.
Porque aun estaba [Leví] en los lomos de [su] padre cuando Melchisedech le salió al encuentro.
11 Aa naho nahafonitse ty fisoroña’ i Levy (toe ama’e ty nandrambesa’ ondatio Hake) le inoñe amy zao ty ipaiañe mpisoroñe hitroatse amy famosora’ i Melkizedekey, fa tsy amy famosora’ i Aroney?
Pues si la perfeccion era por el sacerdocio Levítico (porque debajo de él recibió el pueblo la ley) ¿qué necesidad [habia] aun de que se levantase otro sacerdote segun el órden de Melchisedech, y que no fuese llamado segun el ó rden de Aaron?
12 Aa kanao vaoeñe i famosorañey, tsy mahay tsy vaoeñe ka t’i Hake.
Pues mudado el sacerdocio, necesario es que se haga tambien mudanza de la ley.
13 Amy te foko hafa i tsaraeñey, le tsy ama’e ty nitoron-kitrely.
Porque [aquel] del cual esto se dice, de otra tribu es, de la cual nadie asistió al altar.
14 Toe fohiñe te tarira’ i Joda i Talèn-tika, fe tsy nisaontsie’ i Mosè fisoroñañe t’i Joda,
Porque notorio [es] que el Señor nuestro nació de la tribu de Judá, sobre cuya tribu nada habló Moisés tocante al sacerdocio.
15 miha-malange te mpisoroñe manahak’ i Melkizedeke ty nitroatse,
Y aun más manifiesto es, si á semejanza de Melchisedech se levanta otro sacerdote,
16 ie tsy nanoeñe am-pepè’ i Hake ty am-panoñonan-drae, fa an-kaozaran-kaveloñe tsy modo.
El cual no es hecho conforme á la ley del mandamiento carnal, sino segun la virtud de vida indisoluble;
17 Ty hoe ty nitaroñe’e: Mpisoroñe nainai’e irehe Amy famosora’ i Melkizedekey. (aiōn )
Pues [así] da [Dios] testimonio [de ello: ] Tú [eres] Sacerdote para siempre segun el órden de Melchisedech. (aiōn )
18 Toe miha-modo i fepetse taoloy ami’ty hamavazoa’e naho ty tsy fahalefea’e,
El mandamiento precedente cierto se abroga por su flaqueza é inutilidad:
19 (amy te tsy eo ty nahatafetere’ i Hake), fe nipoteake ty fitamàn-tsoa, hitotofan-tika aman’ Añahare;
Porque nada perfeccionó la ley; mas [hízolo] la introduccion de mejor esperanza, por la cual nos acercamos á Dios.
20 mbore nanoeñe am-panta,
Y por cuanto no [fué] sin juramento;
21 (toe tsy fanoeñ’ am-panta o mpisoroñeo, f’itoy ro am-panta, ie nanoeñe ty hoe: Toe nifanta t’Iehovà vaho tsy hihotike: Mpisoroñe nainai’e irehe.) (aiōn )
(Porque los otros cierto sin juramento fueron hechos sacerdotes; mas este, con juramento por el que le dijo: Juró el Señor, y no se arrepentirá: Tú eres sacerdote eternamente segun el órden de Melchisedech: ) (aiōn )
22 Antsake t’ie ho fañina soa, amy te mitsoak’ aze t’Iesoa.
Tanto de mejor testamento es hecho fiador Jesus.
23 Maro i mpisoroñe rezay, ie tsy mijadoñe am-pitoloña’e fa agadon-kavilasy.
Y los otros cierto fueron muchos sacerdotes, en cuanto por la muerte no podian permanecer:
24 Fa itìañe ka, kanao mitoloñe nainai’e, ro am-pisoroñañe tsy ifandimbezañe. (aiōn )
Mas este, por cuanto permanece para siempre, tiene un sacerdocio inmutable: (aiōn )
25 Izay ty talim-pahahenefa’e rombake do’e o mitotok’ aman’ Añahare añama’eo, ie veloñe nainai’e hihalaly ho a iareo.
Por lo cual puede tambien salvar eternamente á los que por él se allegan á Dios, viviendo siempre para interceder por ellos.
26 Mañeva an-tika i Mpisorombey zay: ie masiñe, tsy aman-tahiñe, tsy aman-kila, miavak’ amo aman-kakeoo, vaho nonjoneñe ambone’ o likerañeo.
Porque tal Pontífice nos convenia [tener: ] santo, inocente, limpio, apartado de los pecadores, y hecho mas sublime que los cielos:
27 Ie tsy mipay boak’ andro, manahake o mpisoroñe taoloo, ty hañenga soroñe ho amo tahi’eo hey vaho ho amo hakeo’ ondatio. Fa nanoe’e indraik’ avao ie nañenga i fañòva’ey.
Que no tiene necesidad cada dia, como los [otros] sacerdotes, de ofrecer primero sacrificios por sus pecados, y luego por los del pueblo: porque esto [lo] hizo una sola vez, ofreciéndose á sí mismo.
28 Oriza’ i Hake t’indaty aman-kila ho mpisorom-bey; fe i tsara am-panta sinokitse tafara’ i Hake ty nañorizañe i Anake nifonireñe ho nainai’ey. (aiōn )
Porque la ley constituye sacerdotes hombres flacos; mas la palabra del juramento, despues de la ley, [constituye] al Hijo hecho perfecto para siempre. (aiōn )