< Hebreo 4 >
1 Antao arè hañeveñe, hera ho zoeñ’ ama’ iaia ama’areo, t’ie nilesa amy fampitamañe mbe añey: ty fizilihañe amy fitofà’ey ao.
φοβηθωμεν ουν μη ποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι
2 Toe nitaroñeñe aman-tika manahake te tam’ iereo i talili-soay; fe tsy nahasoa iareo i tsara nitaroñeñey, amy t’ie tsy natrao’ o nijanjiñeo fatokisañe.
και γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μη συγκεκραμενους τη πιστει τοις ακουσασιν
3 Itika miantokeo ro mizilik’ amy fitofàñey, (ty amy tsinara’e ty hoe, Ie nifantàko an-kabosehañe t’ie tsy himoak’ amy fitofakoy ao.) ndra te nifanehafeñe boak’ am-pifotora’ ty voatse toy o fitoloñañeo.
εισερχομεθα γαρ εις την καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων
4 Fa eo ty tsaraeñe ty amy faha-fitoy ty hoe: Nitroatse amo hene fitoloña’eo, ami’ty andro faha-fito t’i Andrianañahare.
ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου
5 Le tinovo’e ty hoe: Tsy himoak’ amy fitofàkoy iereo.
και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
6 Aa kanao mbe hizilike ao ty ila’e, naho nilesa ka tsy nizilik’ ao ty amy fanjeharañey o nitaroñeñe valoha’eo,
επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απειθειαν
7 le nañoriza’e andro indraike atao Anito amy nampisaontsie’e i Davide haehae atoiy amy tsara’ey ty hoe: Anito, naho janji’areo ty fiarañanaña’e ko mampientetse arofo.
παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν δαυιδ λεγων μετα τοσουτον χρονον καθως ειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων
8 Aa naho nitolora’ i Josoa fitofàñe, tsy ho nitalilie’e andro ila’e afara.
ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας
9 Inao, toe mbe eo ho a ondatin’ Añahareo ty fañambenañe Sabotse;
αρα απολειπεται σαββατισμος τω λαω του θεου
10 amy te mitofa amo fitoloña’eo ty mizilik’ amy Sabotse’ey, hambañe aman’ Añahare amy azey.
ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος
11 Antao arè himane fizilik’ amy fitofàñey, tsy mone hikapotrake am-pitsikombeañe i fanjeharañey.
σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειας
12 Toe veloñe naho mahatafetetse o tsaran’ Añahareo, masioñe te amy ze fibara sambelela’e, mitrofake pak’ ami’ty fifamitraña’ ty fañova ami’ty arofo, naho o fangeo amo betro’eo; naho mahatsikarake o fivetsevetse naho safirin’ arofoo,
ζων γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης τε και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας
13 vaho tsy eo ty namboareñe ze mietake ama’e; fa kila miborake naho mivendratse am-pihaino’ i hamolily an-tikañey.
και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος
14 Aa kanao amam-Pisorom-bey nahafiranga o likerañeo tika, toe Iesoà Anan’ Añahare, le antao hifahatse ami’ty iantofan-tikañe.
εχοντες ουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθοτα τους ουρανους ιησουν τον υιον του θεου κρατωμεν της ομολογιας
15 Amy t’ie tsy amam-Pisorombey tsy mahay milèñ’ arofo amo halemèn-tikañeo, ie nizizieñe amy ze he’e manahak’ itika, fe tsy aman-tahiñe.
ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ασθενειαις ημων πεπειραμενον δε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας
16 Antao arè hahasibeke hitotoke mb’amy fiambesan-kasoay, hiferenaiñañe, naho hitretrezañe an-tsan-kasotriañe.
προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμεν ελεον και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν