< Hebreo 2 >

1 Ie amy zay, tsy mahay tsy tomiren-tika am-pininihañe o jinanjin-tikañeo, tsy mone handifike.
Derfor bør vi des mere agte paa det, vi have hørt, for at vi ikke skulle rives bort.
2 Aa kanao niventeñe te soa oreñe i tsara nisaontsie’ anjeliy, naho fonga nandilovañe ami’ty evae’e o fiolàñe naho fanjeharañeo,
Thi naar det Ord, som taltes ved Engle, blev urokket, og hver Overtrædelse og Ulydighed fik velforskyldt Løn,
3 le aia ty hipolitiran-tika naho amoean-tikañe i rombake jabajaba zay? ie tam-pifotora’e añe ty namotora’ i Talè fitaroñe, naho niventè’ o nahajanjiñeo;
hvorledes skulle da vi undfly, naar vi ikke bryde os om saa stor en Frelse, som jo efter først at være bleven forkyndt ved Herren er bleven stadfæstet for os af dem, som havde hørt ham,
4 mbore nitaroñen’ Añahare am-biloñe naho halatsàñe naho sata tsitantane ankafankafa, vaho amo falalàn’ Arofo Masiñeo an-satri’ey.
idet Gud vidnede med baade ved Tegn og Undere og mange Haande kraftige Gerninger og ved Meddelelse af den Helligaand efter sin Villie.
5 Tsy o anjelio ty nampiambaneañe i voatse ho avy isaontsian-tikañey
Thi det var ikke Engle, han underlagde den kommende Verden, om hvilken vi tale.
6 fa teo ty nitsaraeñe ty hoe: Ino ondatio, te ahoa’o, naho ty ana’ ondaty te tilihe’o?
Men en har vidnet et Sted og sagt: „Hvad er et Menneske, at du kommer ham i Hu? eller en Menneskesøn, at du ser til ham?
7 Nanoe’o ambanevanen’Añahare heike, mbore sinabaka’o engeñe naho hasiñe naho tinendre’o ambone’ o satam-pità’oo,
Du gjorde ham en kort Tid ringere end Engle; med Herlighed og Ære kronede du ham;
8 vaho nampivohore’o ambanem-pandia’e eo ze he’e. Aa kanao kila nampiambaneañe ama’e, le tsy ao ty napo’e tsy hivohotse ama’e. F’ie henanekeo mbe tsy onin-tika te hene nampiambaneañe.
alle Ting lagde du under hans Fødder.“— Idet han nemlig underlagde ham alle Ting, undtog han intet fra at være ham underlagt. Nu se vi imidlertid endnu ikke alle Ting underlagte ham;
9 Fe fohin-tikañe i nanoeñe ambanevane’ o anjelio heikey, toe Iesoà, ie nalovilovin-kavilasy ro sinabakan’ engeñe naho hasiñe, soa t’ie ami’ty fatarihan’ Añahare ro hitsope-kavilasy ho a ze he’e.
men ham, som en kort Tid var bleven gjort ringere end Engle, Jesus, se vi paa Grund af Dødens Lidelse kronet med Herlighed og Ære, for at han ved Guds Naade maa have smagt Døden for alle.
10 Amy t’ie nañeva, le nanoañe ze he’e, naho toe ie ty talim-pisia’ ze haliforañe, ie minday anake maro mb’an-drenge, ro nifonireñe an-kaloviloviañe ho Talèm-pandrombahañe iareo.
Thi det sømmede sig ham, for hvis Skyld alle Ting ere, og ved hvem alle Ting ere, naar han førte mange Sønner til Herlighed, da at fuldkomme deres Frelses Ophavsmand igennem Lidelser.
11 Aa kanao songa boak’ amy Raikey i mpañamasiñey naho o nefera’eo, le tsy mana­latse aze te anoa’e longo,
Thi baade den, som helliger, og de, som helliges, ere alle af een; hvorfor han ikke skammer sig ved at kalde dem Brødre,
12 ami’ty hoe Ho taroñeko amo rolongokoo ty tahina’o; ho bangoeko añivo’ o fivorio.
naar han siger: „Jeg vil forkynde dit Navn for mine Brødre, midt i en Menighed vil jeg lovsynge dig.“
13 tovo’e: Hatokisako re. vaho indraike: Intoy iraho, naho o amory natolon’ Añahare ahikoo.
Og fremdeles: „Jeg vil forlade mig paa ham.“Og fremdeles: „Se, her er jeg og de Børn, som Gud har givet mig.“
14 Aa kanao itraofa’ o anakeo ty nofotse aman-dio, le rinambe’e ty hifana­hake am’ iereo, handro­tsake amy havilasi’ey i mpanandily amy havilasiy—toe i mpañìnjey;
Efterdi da Børnene ere delagtige i Blod og Kød, blev ogsaa han i lige Maade delagtig deri, for at han ved Døden skulde gøre den magtesløs, som har Dødens Vælde, det er Djævelen,
15 vaho ho haha’e ze nondevoze’ ty fihembañañe amo havilasio amo hene andro niveloma’eo.
og befri alle dem, som paa Grund af Dødsfrygt vare under Trældom al deres Livs Tid.
16 Toe tsy nandrambe anjely, fa o tarira’ i Abraàmeo ty nandrambesa’e.
Thi det er jo dog ikke Engle, han tager sig af, men Abrahams Sæd tager han sig af.
17 Aa le tsy mete tsy nihambañeñe amo longo’eo amy ze he’e re, soa te ho mpisorom-bey miferenaiñe naho migahiñe aman’ Añahare, hañefetse o tahi’ ondatioo.
Derfor maatte han blive sine Brødre lig i alle Ting, for “at han kunde blive en barmhjertig og trofast Ypperstepræst over for Gud til at sone Folkets Synder.
18 Aa kanao nitsoheñe an-kalovilovian-dre le lefe’e ty mañìmba o tsoheñeo.
Thi idet han har lidt, kan han som den, der selv er fristet, komme dem til Hjælp, som fristes.

< Hebreo 2 >