< Hebreo 13 >

1 Mitoloña am-pikokoan-dongo.
η φιλαδελφια μενετω
2 Ko ado’ areo ty fampiantrañoañe ambahiny, amy t’ie ro nampiantrañoa’ ty ila’e anjely fe tsy nahafohiñe.
της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελους
3 Tiahio o an-drohio hoe te mindre mirohy ama’e, naho o samporeraheñeo kanao an-tsandriñe ka nahareo.
μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματι
4 Ee te hene hiasy o fanambaliañeo vaho tsy ho leoreñe i tihiy amy te zakaen’ Añahare o mpañarapiloo naho o manao fioloram-palio.
τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους δε και μοιχους κρινει ο θεος
5 Le asoao tsy ho an-troke ao ty fikiràñe, mierañeràña amo fanaña’ areoo, ty amy tsara’e ty hoe: Le lia’e tsy hienga azo raho vaho tsy haforintseko.
αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλιπω
6 Le hahavany hanao ty hoe tika: I Talè ro mpañimb’ahiko; tsy ho hemban-draho ino ty hanoe’ ondaty amako
ωστε θαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος και ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος
7 Tiahio o manan-dily ama’areoo, ie nisaontsy ty tsaran’ Añahare ama’ areo, naho ty havokaram-pañaveloa’ iareo vaho tsikombeo ty fatokisa’ iareo.
μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθε την πιστιν
8 Tsy mihotike t’Iesoà Norizañe, ndra omale, ndra androany, ndra nainai’e donia. (aiōn g165)
ιησους χριστος χθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωνας (aiōn g165)
9 Asoao tsy hampitsilè’ o fañòhañe ankafankafa mañembetseo. Mahasoa ty arofo te ampaozareñe am-patarihañe fa tsy amo raha kamaeñe, ie tsy nahasoa o nitoloñe ama’eo.
διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη περιφερεσθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οι περιπατησαντες
10 Aman-kitrely tika tsy anaña’ o mpitoron-kivohoo zo ikamañe.
εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τη σκηνη λατρευοντες
11 Fa oroañe alafe’ i tobey ty vata’ o biby angala’ o mpisorom-beio lio hendese’e amy toetse masiñey ao ty amo hakeoo.
ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης
12 Toe nijale alafen-dalam-bey ao ka t’Iesoà, hañefera’e ondatio amy lio’ey.
διο και ιησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαον εξω της πυλης επαθεν
13 Antao arè, homb’ama’e, alafe’ i tobey añe, hivave o fañinjeañ’ azeo.
τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες
14 Tsy aman-drova tsy ho modo atoy tika, fe misalala i hitotsakey.
ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν
15 Aa le ie abey ty hibanabanàn-tika engan-tsabo nainai’e aman’ Añahare, ty vokam-pivimby mibango i tahina’ey.
δι αυτου ουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως διαπαντος τω θεω τουτ εστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου
16 Le ko apo’ areo ty fanoan-tsoa, naho ty fifañaoñañe, fa non’ Añahare t’ie banabanaeñe.
της δε ευποιιας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεος
17 Mivohora amo mpiaolo’ areoo, le iambaneo, fa iereo ro mpañambem-piai’areo hoe ondaty tsy mahay tsy hamolily. Efao abey iereo hitoloñe an-kaehake, fa tsy aman’ anahelo tsy hahasoa anahareo.
πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο
18 Mihalalia ho anay, fa iantofa’ay te mazava ty tro’ay, toe satri’ay ty hañavelo an-kavañonañe amy ze he’e.
προσευχεσθε περι ημων πεποιθαμεν γαρ οτι καλην συνειδησιν εχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι
19 Aa le onjoneko ama’ areo ty osike hanao izay, soa te hampolieñe ama’ areo masìka iraho.
περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιον αποκατασταθω υμιν
20 I Andrianañaharem-panintsiñañey abey, i nampitroatse i Mpiarak’ añondry ra’elahy boak’an-kavilasiy, amy liom-pañina tsy modo’ Iesoà Talèn-tika, (aiōnios g166)
ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουν (aiōnios g166)
21 ro hampañeneke anahareo amy ze hene sata soa hitoroña’areo amo satrie’eo, ie hitoloñe aman-tika ze no’e am-pivazohoa’e, añam’ Iesoà Norizañey: aze ty engeñe nainai’e tsy modo. Amena. (aiōn g165)
καταρτισαι υμας εν παντι εργω αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν υμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
22 O ry longo, ehe iantofo ty fañisohañe sinokiko bòry toy.
παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλα υμιν
23 Fohino te navotsotse t’i Timoty rahalahin-tika; aa ie pok’ atoy aniany, le hindrezako hitilik’ anahareo.
γινωσκετε τον αδελφον τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχιον ερχηται οψομαι υμας
24 Salamao iaby o mpifehe’ areoo naho o noro’e iabio. Mañontane anahareo o nte-Italio.
ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας
25 Hasoa ama’ areo iaby. Amena.
η χαρις μετα παντων υμων αμην [ προς εβραιους εγραφη απο της ιταλιας δια τιμοθεου]

< Hebreo 13 >