Hebreo 10
1 Amy Hake ao ty fanalinjoañe o raha fanjàka ho avio, fe tsy ty vintan-to’ o rahao, ie le lia’e tsy fonireñe an-tsoroñe engaeñe boa-tao-boa-taoñe o mitotoke mb’eoo.
Umbram enim habens lex futurorum bonorum, non ipsam imaginem rerum: per singulos annos, eisdem ipsis hostiis quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere:
2 Naho tsy izay, tsy ho nijihetse hao o fisoroñañeo? amy te tsy ho nioveovèn-tahiñe ka o fa neferañeo.
alioquin cessassent offerri: ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati, cultores semel mundati:
3 Fe amy fisoroñañey ty faniahian-kakeo boa-taoñe,
sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.
4 fa tsy ‘mbia mahahaha hakeo ty lio’ o baniao naho o mpirai-liao.
Impossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata.
5 Aa le hoe re te mizilik’ an-tane atoy: Tsy nipay soroñe naho enga irehe, fa sandriñe ty añajaria’o ho ahiko;
Ideo ingrediens mundum dicit: Hostiam et oblationem noluisti: corpus autem aptasti mihi:
6 Tsy nirei’o tave o enga noroañeo naho o soron-kakeoo.
holocautomata pro peccato non tibi placuerunt.
7 Le hoe iraho: Intoy iraho, ry Andrianañahare, nimb’etoan-draho hanao ty satri’o, fa amy boke-pelekey ty nanokirañe ahy.
Tunc dixi: Ecce venio: in capite libri scriptum est de me: Ut faciam, Deus, voluntatem tuam.
8 Ie nanao ty hoe heike: Tsy paia’o o soroñeo naho o banabanao naho o enga oroañeo vaho o engan-kakeoo, toe tsy rei’o tave (ze engaeñe ty amy Hàke)
Superius dicens: Quia hostias, et oblationes, et holocautomata pro peccato noluisti, nec placita sunt tibi, quæ secundum legem offeruntur,
9 le tinovo’e ty hoe: Intoy! nimb’ etoan-dRaho hanao ty satri’o. Nasita’e i valoha’ey hampijadoña’e i faharoey;
tunc dixi: Ecce venio, ut faciam, Deus, voluntatem tuam: aufert primum, ut sequens statuat.
10 ie an-tsatri’e ty nañefetse antika amy nañengàñe indraike mahaheneke ty fañòva’ Iesoà Norizañey.
In qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Jesu Christi semel.
11 Mijohañe eo mitoroñe boak’ andro ze hene mpisoroñe mitolom-pañenga i soroñey avao, ze tsimbia mahahaha hakeo.
Et omnis quidem sacerdos præsto est quotidie ministrans, et easdem sæpe offerens hostias, quæ numquam possunt auferre peccata:
12 Fa ie ka, naho fa nañenga soroñe raike, le nahaheneke efe-tahiñe ho nainai’e donia, niambesatse am-pitàn-kavanan’ Añahare eo,
hic autem unam pro peccatis offerens hostiam, in sempiternum sedet in dextera Dei,
13 mandiñe, ampara’ te hanoeñe fitongoà-pandia’e o rafelahi’eo.
de cetero exspectans donec ponantur inimici ejus scabellum pedum ejus.
14 Fa i banabana raikey ty namonira’e ho nainai’e tsy modo o nefera’eo.
Una enim oblatione, consummavit in sempiternum sanctificatos.
15 Taroñe’ i Arofo-Masiñey aman-tika ka ty hoe:
Contestatur autem nos et Spiritus Sanctus. Postquam enim dixit:
16 Intoy ty fañina hanoeko am’ iereo naho modo i andro rezay, hoe t’i Talè; Hajoko añ’arofo’ iareo ao i Ha-koy naho ho sokireko am-pivetsevetse’ iareo ao,
Hoc autem testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus, dando leges meas in cordibus eorum, et in mentibus eorum superscribam eas:
17 vaho tsy ho tiahiko ka o hakeo naho tahi’ iareoo.
et peccatorum, et iniquitatum eorum jam non recordabor amplius.
18 Ie nafahañe o fandilarañeo, le tsy paiañe ka ty engan-kakeo.
Ubi autem horum remissio: jam non est oblatio pro peccato.
19 Ie amy zao, ry longo, kanao mahasibeke fimoak’ amy toetse loho-masiñey tika amy lio’ Iesoày,
Habentes itaque, fratres, fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi,
20 amy lalañe vao naho veloñe noriza’e ho antikañe misoroke i lamba fañefetsey—toe i fañòva’ey;
quam initiavit nobis viam novam, et viventem per velamen, id est, carnem suam,
21 itika amam-Pisoroñe Bey mpifehe i anjomban’ Añaharey,
et sacerdotem magnum super domum Dei:
22 le antao hitotok’ aze añ’ arofo mazava, lifo-patokisañe mahafiato, naho namitsezañe ty amo vetsevetse ratio o tron-tikañeo vaho nampandroañe an-drano mikanitsoke o sandrin-tikañeo,
accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala, et abluti corpus aqua munda,
23 antao hilozohan-tika taroñe i fitaman-tikañey, tsy hitroetroe, (amy te migahiñe ty Nampitama).
teneamus spei nostræ confessionem indeclinabilem (fidelis enim est qui repromisit),
24 Le antao hifañaoñe naho hifampañosike hikoko vaho hanao sata soa,
et consideremus invicem in provocationem caritatis, et bonorum operum:
25 le tsy hapoke o fivorintikañeo, manahake ty fanoe’ o ila’eo, fe mifañosiha, àntsake te oni’ areo mitotoke i andro zay.
non deserentes collectionem nostram, sicut consuetudinis est quibusdam, sed consolantes, et tanto magis quanto videritis appropinquantem diem.
26 Aa naho mitolom-pandilatse avao tika, ie mahafohiñe ty hatò, le tsy eo ka ty isoroñan-kakeo,
Voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis, jam non relinquitur pro peccatis hostia,
27 te mone fandiñisañe zaka an-karevendreveñañe, naho fisoloborañ’ afo mampitomontoñe o rafelahio.
terribilis autem quædam exspectatio judicii, et ignis æmulatio, quæ consumptura est adversarios.
28 Vonoeñe tsy an-tretrè ty tsy mañaoñe ty Hà’ i Mosè ami’ty valolombeloñe telo ndra roe.
Irritam quis faciens legem Moysi, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur:
29 Lombolombo izay ty fandilovañe mañeva ze mandialia i Anan’ Añaharey ambanem-pandia’e, naho manao ty lio’ i fañina nañefets’ azey ho tsy malio, vaho miteratera i Arofon-kasoay?
quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit, et sanguinem testamenti pollutum duxerit, in quo sanctificatus est, et spiritui gratiæ contumeliam fecerit?
30 Fohin-tikañe i nanao ty hoe: Ahy o famaleañeo, izaho ty hañavake le ty hoe: Hizaka ondati’eo t’Iehovà.
Scimus enim qui dixit: Mihi vindicta, et ego retribuam. Et iterum: Quia judicabit Dominus populum suum.
31 Maharevendreveñe te mijoñe am-pitàn’ Añahare veloñe ao.
Horrendum est incidere in manus Dei viventis.
32 Tiahio o andro taoloo, inahareo nihazavaeñe ro nahafeake fihotakotahan-kaloviloviañe,
Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati, magnum certamen sustinuistis passionum:
33 beteke nisambàeñe t’ie nonjirañe naho nampisoañeñe, beteke nireketse amo nanoañe i hoe zaio.
et in altero quidem opprobriis et tribulationibus spectaculum facti: in altero autem socii taliter conversantium effecti.
34 Amy te niferenaiña’ areo, izaho an-drohy, vaho nahaehak’ anahareo te nikopaham-bara, fa nahafohiñe an-troke t’ie amam-bara fanjàka tsy ho modo an-dindiñe ao.
Nam et vinctis compassi estis, et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem et manentem substantiam.
35 Aa le ko farieñe ty fatokisa’ areo, fa bey ty tambe ama’e.
Nolite itaque amittere confidentiam vestram, quæ magnam habet remunerationem.
36 Imaneo fahaliñisañe, soa t’ie manao o satrin’ Añahareo ro handrambe i nampitamaeñey.
Patientia enim vobis necessaria est: ut voluntatem Dei facientes, reportetis promissionem.
37 Amy te aniany ty hitotsaha’e le tsy hihenekeneke.
Adhuc enim modicum aliquantulum, qui venturus est, veniet, et non tardabit.
38 Ho veloñ’ am-patokisa’e ty vantañe, F’ie misitake, le tsy ho no’ ty troko.
Justus autem meus ex fide vivit: quod si subtraxerit se, non placebit animæ meæ.
39 Toe tsy mpiamo mitsilofìñe ho rotsaheñeo tika, fa mpiamo mahafiatoo, hañarovam-piaiñe.
Nos autem non sumus subtractionis filii in perditionem, sed fidei in acquisitionem animæ.
