Hebreo 10
1 Amy Hake ao ty fanalinjoañe o raha fanjàka ho avio, fe tsy ty vintan-to’ o rahao, ie le lia’e tsy fonireñe an-tsoroñe engaeñe boa-tao-boa-taoñe o mitotoke mb’eoo.
Σκιὰν γὰρ ἔχων ὁ νόμος τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, οὐκ αὐτὴν τὴν εἰκόνα τῶν πραγμάτων, κατʼ ἐνιαυτὸν ταῖς αὐταῖς θυσίαις ἃς προσφέρουσιν εἰς τὸ διηνεκὲς οὐδέποτε ⸀δύναταιτοὺς προσερχομένους τελειῶσαι·
2 Naho tsy izay, tsy ho nijihetse hao o fisoroñañeo? amy te tsy ho nioveovèn-tahiñe ka o fa neferañeo.
ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐπαύσαντο προσφερόμεναι, διὰ τὸ μηδεμίαν ἔχειν ἔτι συνείδησιν ἁμαρτιῶν τοὺς λατρεύοντας ἅπαξ ⸀κεκαθαρισμένους
3 Fe amy fisoroñañey ty faniahian-kakeo boa-taoñe,
ἀλλʼ ἐν αὐταῖς ἀνάμνησις ἁμαρτιῶν κατʼ ἐνιαυτόν,
4 fa tsy ‘mbia mahahaha hakeo ty lio’ o baniao naho o mpirai-liao.
ἀδύνατον γὰρ αἷμα ταύρων καὶ τράγων ἀφαιρεῖν ἁμαρτίας.
5 Aa le hoe re te mizilik’ an-tane atoy: Tsy nipay soroñe naho enga irehe, fa sandriñe ty añajaria’o ho ahiko;
διὸ εἰσερχόμενος εἰς τὸν κόσμον λέγει· Θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ ἠθέλησας, σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι·
6 Tsy nirei’o tave o enga noroañeo naho o soron-kakeoo.
ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ εὐδόκησας.
7 Le hoe iraho: Intoy iraho, ry Andrianañahare, nimb’etoan-draho hanao ty satri’o, fa amy boke-pelekey ty nanokirañe ahy.
τότε εἶπον· Ἰδοὺ ἥκω, ἐν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται περὶ ἐμοῦ, τοῦ ποιῆσαι, ὁ θεός, τὸ θέλημά σου.
8 Ie nanao ty hoe heike: Tsy paia’o o soroñeo naho o banabanao naho o enga oroañeo vaho o engan-kakeoo, toe tsy rei’o tave (ze engaeñe ty amy Hàke)
ἀνώτερον λέγων ὅτι ⸂Θυσίας καὶ προσφορὰς καὶ ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ ἠθέλησας οὐδὲ εὐδόκησας, αἵτινες κατὰ ⸀νόμονπροσφέρονται,
9 le tinovo’e ty hoe: Intoy! nimb’ etoan-dRaho hanao ty satri’o. Nasita’e i valoha’ey hampijadoña’e i faharoey;
τότε εἴρηκεν· Ἰδοὺ ἥκω τοῦ ⸀ποιῆσαιτὸ θέλημά σου· ἀναιρεῖ τὸ πρῶτον ἵνα τὸ δεύτερον στήσῃ.
10 ie an-tsatri’e ty nañefetse antika amy nañengàñe indraike mahaheneke ty fañòva’ Iesoà Norizañey.
ἐν ᾧ θελήματι ἡγιασμένοι ⸀ἐσμὲνδιὰ τῆς προσφορᾶς τοῦ σώματος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐφάπαξ.
11 Mijohañe eo mitoroñe boak’ andro ze hene mpisoroñe mitolom-pañenga i soroñey avao, ze tsimbia mahahaha hakeo.
Καὶ πᾶς μὲν ἱερεὺς ἕστηκεν καθʼ ἡμέραν λειτουργῶν καὶ τὰς αὐτὰς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αἵτινες οὐδέποτε δύνανται περιελεῖν ἁμαρτίας.
12 Fa ie ka, naho fa nañenga soroñe raike, le nahaheneke efe-tahiñe ho nainai’e donia, niambesatse am-pitàn-kavanan’ Añahare eo,
⸀οὗτοςδὲ μίαν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν προσενέγκας θυσίαν εἰς τὸ διηνεκὲς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θεοῦ,
13 mandiñe, ampara’ te hanoeñe fitongoà-pandia’e o rafelahi’eo.
τὸ λοιπὸν ἐκδεχόμενος ἕως τεθῶσιν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ,
14 Fa i banabana raikey ty namonira’e ho nainai’e tsy modo o nefera’eo.
μιᾷ γὰρ προσφορᾷ τετελείωκεν εἰς τὸ διηνεκὲς τοὺς ἁγιαζομένους.
15 Taroñe’ i Arofo-Masiñey aman-tika ka ty hoe:
μαρτυρεῖ δὲ ἡμῖν καὶ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, μετὰ γὰρ τὸ ⸀εἰρηκέναι
16 Intoy ty fañina hanoeko am’ iereo naho modo i andro rezay, hoe t’i Talè; Hajoko añ’arofo’ iareo ao i Ha-koy naho ho sokireko am-pivetsevetse’ iareo ao,
Αὕτη ἡ διαθήκη ἣν διαθήσομαι πρὸς αὐτοὺς μετὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας, λέγει κύριος, διδοὺς νόμους μου ἐπὶ καρδίας αὐτῶν, καὶ ἐπὶ ⸂τὴν διάνοιαν αὐτῶν ἐπιγράψω αὐτούς,
17 vaho tsy ho tiahiko ka o hakeo naho tahi’ iareoo.
⸀καὶτῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν οὐ μὴ ⸀μνησθήσομαιἔτι·
18 Ie nafahañe o fandilarañeo, le tsy paiañe ka ty engan-kakeo.
ὅπου δὲ ἄφεσις τούτων, οὐκέτι προσφορὰ περὶ ἁμαρτίας.
19 Ie amy zao, ry longo, kanao mahasibeke fimoak’ amy toetse loho-masiñey tika amy lio’ Iesoày,
Ἔχοντες οὖν, ἀδελφοί, παρρησίαν εἰς τὴν εἴσοδον τῶν ἁγίων ἐν τῷ αἵματι Ἰησοῦ,
20 amy lalañe vao naho veloñe noriza’e ho antikañe misoroke i lamba fañefetsey—toe i fañòva’ey;
ἣν ἐνεκαίνισεν ἡμῖν ὁδὸν πρόσφατον καὶ ζῶσαν διὰ τοῦ καταπετάσματος, τοῦτʼ ἔστιν τῆς σαρκὸς αὐτοῦ,
21 itika amam-Pisoroñe Bey mpifehe i anjomban’ Añaharey,
καὶ ἱερέα μέγαν ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ,
22 le antao hitotok’ aze añ’ arofo mazava, lifo-patokisañe mahafiato, naho namitsezañe ty amo vetsevetse ratio o tron-tikañeo vaho nampandroañe an-drano mikanitsoke o sandrin-tikañeo,
προσερχώμεθα μετὰ ἀληθινῆς καρδίας ἐν πληροφορίᾳ πίστεως, ῥεραντισμένοι τὰς καρδίας ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς καὶ λελουσμένοι τὸ σῶμα ὕδατι καθαρῷ·
23 antao hilozohan-tika taroñe i fitaman-tikañey, tsy hitroetroe, (amy te migahiñe ty Nampitama).
κατέχωμεν τὴν ὁμολογίαν τῆς ἐλπίδος ἀκλινῆ, πιστὸς γὰρ ὁ ἐπαγγειλάμενος·
24 Le antao hifañaoñe naho hifampañosike hikoko vaho hanao sata soa,
καὶ κατανοῶμεν ἀλλήλους εἰς παροξυσμὸν ἀγάπης καὶ καλῶν ἔργων,
25 le tsy hapoke o fivorintikañeo, manahake ty fanoe’ o ila’eo, fe mifañosiha, àntsake te oni’ areo mitotoke i andro zay.
μὴ ἐγκαταλείποντες τὴν ἐπισυναγωγὴν ἑαυτῶν, καθὼς ἔθος τισίν, ἀλλὰ παρακαλοῦντες, καὶ τοσούτῳ μᾶλλον ὅσῳ βλέπετε ἐγγίζουσαν τὴν ἡμέραν.
26 Aa naho mitolom-pandilatse avao tika, ie mahafohiñe ty hatò, le tsy eo ka ty isoroñan-kakeo,
Ἑκουσίως γὰρ ἁμαρτανόντων ἡμῶν μετὰ τὸ λαβεῖν τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, οὐκέτι περὶ ἁμαρτιῶν ἀπολείπεται θυσία,
27 te mone fandiñisañe zaka an-karevendreveñañe, naho fisoloborañ’ afo mampitomontoñe o rafelahio.
φοβερὰ δέ τις ἐκδοχὴ κρίσεως καὶ πυρὸς ζῆλος ἐσθίειν μέλλοντος τοὺς ὑπεναντίους.
28 Vonoeñe tsy an-tretrè ty tsy mañaoñe ty Hà’ i Mosè ami’ty valolombeloñe telo ndra roe.
ἀθετήσας τις νόμον Μωϋσέως χωρὶς οἰκτιρμῶν ἐπὶ δυσὶν ἢ τρισὶν μάρτυσιν ἀποθνῄσκει·
29 Lombolombo izay ty fandilovañe mañeva ze mandialia i Anan’ Añaharey ambanem-pandia’e, naho manao ty lio’ i fañina nañefets’ azey ho tsy malio, vaho miteratera i Arofon-kasoay?
πόσῳ δοκεῖτε χείρονος ἀξιωθήσεται τιμωρίας ὁ τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ καταπατήσας, καὶ τὸ αἷμα τῆς διαθήκης κοινὸν ἡγησάμενος ἐν ᾧ ἡγιάσθη, καὶ τὸ πνεῦμα τῆς χάριτος ἐνυβρίσας.
30 Fohin-tikañe i nanao ty hoe: Ahy o famaleañeo, izaho ty hañavake le ty hoe: Hizaka ondati’eo t’Iehovà.
οἴδαμεν γὰρ τὸν εἰπόντα· Ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ⸀ἀνταποδώσω καὶ πάλιν· ⸂Κρινεῖ κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ.
31 Maharevendreveñe te mijoñe am-pitàn’ Añahare veloñe ao.
φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας θεοῦ ζῶντος.
32 Tiahio o andro taoloo, inahareo nihazavaeñe ro nahafeake fihotakotahan-kaloviloviañe,
Ἀναμιμνῄσκεσθε δὲ τὰς πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέντες πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων,
33 beteke nisambàeñe t’ie nonjirañe naho nampisoañeñe, beteke nireketse amo nanoañe i hoe zaio.
τοῦτο μὲν ὀνειδισμοῖς τε καὶ θλίψεσιν θεατριζόμενοι, τοῦτο δὲ κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες·
34 Amy te niferenaiña’ areo, izaho an-drohy, vaho nahaehak’ anahareo te nikopaham-bara, fa nahafohiñe an-troke t’ie amam-bara fanjàka tsy ho modo an-dindiñe ao.
καὶ γὰρ τοῖς ⸀δεσμίοιςσυνεπαθήσατε, καὶ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ὑπαρχόντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς προσεδέξασθε, γινώσκοντες ἔχειν ⸀ἑαυτοὺςκρείττονα ⸀ὕπαρξινκαὶ μένουσαν.
35 Aa le ko farieñe ty fatokisa’ areo, fa bey ty tambe ama’e.
μὴ ἀποβάλητε οὖν τὴν παρρησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει ⸂μεγάλην μισθαποδοσίαν,
36 Imaneo fahaliñisañe, soa t’ie manao o satrin’ Añahareo ro handrambe i nampitamaeñey.
ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν ἵνα τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν·
37 Amy te aniany ty hitotsaha’e le tsy hihenekeneke.
ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονίσει·
38 Ho veloñ’ am-patokisa’e ty vantañe, F’ie misitake, le tsy ho no’ ty troko.
ὁ δὲ δίκαιός ⸀μουἐκ πίστεως ζήσεται, καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ.
39 Toe tsy mpiamo mitsilofìñe ho rotsaheñeo tika, fa mpiamo mahafiatoo, hañarovam-piaiñe.
ἡμεῖς δὲ οὐκ ἐσμὲν ὑποστολῆς εἰς ἀπώλειαν, ἀλλὰ πίστεως εἰς περιποίησιν ψυχῆς.
