Genesisy 13
1 Aa le nionjoñe boake Mitsraime ao t’i Avrame naho i vali’ey naho ze vara’e iaby, mb’ atimoy añe, vaho nindre ama’e t’i Lote.
A tak wyszedł Abram z Egiptu, on i żona jego, i wszystko co miał, i Lot z nim, ku południowi.
2 Fa nimpañarivo an-kare naho volafoty vaho volamena t’i Avrame.
A Abram był bardzo bogaty w bydło, w srebro, i w złoto.
3 Ie boak’ amy atimoy añe le nionjoñe sikal’ amy Betele, amy namboare’e kibohotse añivo’ i Betele naho i Aý am-pifotora’ey,
I szedł gościńcami swemi, od południa, i aż do Betel, aż do onego miejsca, gdzie przedtem był namiot jego, między Betel i między Haj.
4 amy nañoreña’e kitrely valoha’ey. Teo ty nikanjia’ i Avrame ty tahina’ Iehovà.
Do miejsca onego ołtarza, który tam był przedtem uczynił; i wzywał tam Abram imienia Pańskiego.
5 Nanam-pirai-troke naho mpirai-lia naho kibohotse ka t’i Lote mpindre fañavelo ama’e.
Także Lot, który chodził z Abramem, miał owce, i woły i namioty.
6 Fe tsy nahatsapake iareo roe i taney, hitraofa’ iareo, fa loho bey ty vara’ iareo kanao tsy nahafiharo toboke.
I nie mogła ich znieść ona ziemia, żeby społem mieszkali, albowiem była majętność ich wielka, tak, że nie mogli mieszkać pospołu.
7 Nifampibozizy amy zao o mpiara-lia-rai’ i Avrameo naho o mpiara’ i Loteo. Nimoneñe amy taney henane zay o nte-Kanàneo naho o nte-Perizeo.
I wszczął się poswarek między pasterzami trzody Abramowej, i między pasterzami trzody Lotowej. Chananejczyk i Ferezejczyk mieszkał na on czas w ziemi.
8 Aa le hoe t’i Avrame amy Lote, Ee te tsy hifañolañe tika naho o mpiara’oo naho o ahikoo, amy te mpirahalahy tika.
Rzekł tedy Abram do Lota: Niech proszę nie będzie swaru między mną i między tobą, także między pasterzami moimi i między pasterzami twoimi, ponieważeśmy bracia.
9 Aa vaho tsy hene miatrek’ azo o taneo? Misitaha amako arè, aa ihe homb’ am-pitàn-kavia mb’eo, le ho mb’an-kavana iraho; ke ihe mb’ am-pitàn-kavana, le izaho mb’ an-kavia.
Izali nie wszystka ziemia jest przed obliczem twojem? odłącz się proszę ode mnie; jeźli w lewą pójdziesz ja pójdę w prawą, a jeźli ty w prawą, ja się udam w lewą.
10 Nampiandra-pihaino t’i Lote, nahatalake te soa fitondrake iaby ty vavatane’ Iordaney eñe manahake ty golobo’ Iehovà, hambañe an-tane Mitsraime amy figodañañe mb’e Tsoare mb’eoy, (taolo’ ty nandrotsaha’ Iehovà i Sedome naho i Amorà).
Tedy podniósłszy Lot oczy swe, obaczył wszystkę równinę nad Jordanem, iż wszystka wilgotna była przedtem, niż zatracił Pan Sodomę i Gomorrę, jako sąd Pański, i jako ziemia Egipska, idąc do Zoar.
11 Jinobo’ i Lote i vavatane’ Iordaney iabiy naho nañavelo mb’atiñanañe mb’eo t’i Lote, ie nifampiria.
I obrał sobie Lot wszystkę onę równinę nad Jordanem, i odszedł Lot ku wschodu słońca, i rozłączyli się bracia jeden od drugiego.
12 Nimoneñe an-tane Kanàney t’i Avrame vaho nimoneñe amo rova’ i vavataneio t’i Lote vaho nañoren-kiboho mb’e Sedome añe.
Abram mieszkał w ziemi Chananejskiej, a Lot mieszkał w miejscach onej równiny, i rozbił namiot aż do Sodomy.
13 Ni‑lo tsereke o nte-Sedomeo, vata’e bei-hakeo am’ Iehovà.
Ale ludzie w Sodomie byli źli i wielcy grzesznicy przed Panem.
14 Hoe t’Iehovà amy Avrame, naho fa nisitaha’ i Lote. Ampiandrao fihaino henaneo vaho mitalakesa boak’ amo iambesara’oo mañavaratse naho mañatimo naho maniñana vaho mañandrefa;
I rzekł Pan do Abrama, potem gdy się odłączył Lot od niego: Podnieś teraz oczy swe, a spojrzyj z miejsca, na któremeś teraz na północy, i na południe, i na wschód, i na zachód słońca.
15 amy te hatoloko azo naho amo tarira’o kitro-añ’ afe’eo ze hene tane isa’o.
Wszystkę bowiem ziemię, którą ty widzisz, dam tobie, i nasieniu twemu aż na wieki.
16 Hampiraeko ami’ty lembo’ ty tane toy o tarira’oo; aa naho mahaiake ty debo’ ty tane toy t’indaty le mete hiaheñe ka o tarira’oo.
A rozmnożę nasienie twoje jako proch ziemi; bo jeźli kto będzie mógł zliczyć proch ziemi, tedy i nasienie twoje zliczone będzie.
17 Miongaha arè le rangao ty andàva’ o taneo naho ty am-pohe’e, fa hene hatoloko azo.
Wstańże, schodź tę ziemię wzdłuż i wszerz, bo ją tobie dam.
18 Aa le nasi’ i Avrame ty kijà’e le nimb’eo naho nitobe amo hatae jabajaba’ i Mamrè e Khebroneo vaho nañoreñe kitrely am’ Iehovà.
Ruszywszy się tedy z namiotem Abram, przyszedł i mieszkał w równinach Mamre, które są w Hebron i zbudował tam ołtarz Panu.
