Genesisy 11
1 Ie henane zay, raike ty fivimby naho fisaontsi’ ze kila ondaty.
Na całej ziemi był jeden język i jedna mowa.
2 Aa ie niombotse boak’ atiñanañe le nandoak’ an-tane atao Sinare naho nanjo motombey vaho nañialo eo.
A gdy wędrowali od wschodu, znaleźli równinę w ziemi Szinear i tam mieszkali.
3 Le nifanaontsy ty hoe: Antao hamboatse birìke oroañe soa. Nisolo vato ty birike’ iareo vaho solin-tane ty fanosoha’e.
I mówili jeden do drugiego: Chodźcie, zróbmy cegły i wypalmy je w ogniu; i mieli cegłę zamiast kamienia, a smołę zamiast zaprawy.
4 Le hoe iereo: Antao hañoren-drova naho fitilik’ abo aman-dengo mitiotiotse an-dikerañe añe vaho hanoeñe tahinañe tika, tsy mone hivarakaike an-tarehe’ ty tane toy.
Potem powiedzieli: Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której szczyt [sięgałby] do nieba, i uczyńmy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po powierzchni całej ziemi.
5 Nizotso mb’eo t’Iehovà hivazoho i rovay naho i fitilik’abo ranjie’ o ana’ ondatioo.
A PAN zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które synowie ludzcy budowali.
6 Le hoe t’Iehovà, Hehe t’ie ondaty mitokañe, songa aman-tsaontsy raike, le ingo ty fifotoran-draha’e, ie henaneo tsy eo ty hahasebañe ze safirie’ iereo hanoeñe.
I PAN powiedział: Oto lud jest jeden i wszyscy mają jeden język, a [jest] to dopiero początek ich dzieła. Teraz nic nie powstrzyma ich od wykonania tego, co zamierzają uczynić.
7 Aa le antao hizotso mb’eo hañalikàlike ty fivimbi’ iareo tsy hifankahazo saontsy
Zstąpmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie zrozumiał języka drugiego.
8 aa le nampiparatsiahe’ Iehovà ambone’ ty tane toy iereo vaho nijihetse ty fañoreñañe i rovay.
I tak PAN rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi; i przestali budować miasto.
9 Ie nanoeñe: Bavèle, amy te navalitsikota’ Iehovà ze hene saontsi’ ty tane toy vaho nampiparaitahe’ Iehovà ambone’ ty tane bey toy iereo.
Dlatego nazwano je Babel, bo tam PAN pomieszał język całej ziemi. I stamtąd PAN rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.
10 Izay ty fanoñona’ i Seme. Ie roe taoñe añe i fiempoempoañey, le ni-zato taoñe t’i Seme naho nisamake i Arpaksade.
To [są] dzieje rodu Sema: Gdy Sem miał sto lat, spłodził Arpachszada, dwa lata po potopie.
11 Ie nahatoly i Arpaksade t’i Seme le mbe niveloñe 500 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ampela.
Po spłodzeniu Arpachszada Sem żył pięćset lat i spłodził synów i córki.
12 Ie niveloñe 35 taoñe t’i Arpaksade le nisamake i Selake,
Arpachszad żył trzydzieści pięć lat i spłodził Szelacha.
13 ie nahatoly i Selake le mbe niveloñe 403 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ampela.
Po spłodzeniu Szelacha Arpachszad żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki.
14 Ie niveloñe 30 taoñe t’i Selake le nisamake i Evre,
Szelach żył trzydzieści lat i spłodził Ebera.
15 ie nahatoly i Evre t’i Selake, le mbe niveloñe 403 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ampela.
Po spłodzeniu Ebera Szelach żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki.
16 Niveloñe 34 taoñe t’i Evre vaho nisamake i Pelege,
Eber żył trzydzieści cztery lata i spłodził Pelega.
17 ie nahatoly i Pelege t’i Evre le mbe niveloñe 430 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ ampela.
Po spłodzeniu Pelega Eber żył czterysta trzydzieści lat i spłodził synów i córki.
18 Niveloñe 30 taoñe t’i Pelege vaho nisamake i Rehò,
Peleg żył trzydzieści lat i spłodził Reu.
19 ie nahatoly i Rehò t’i Pelege le mbe niveloñe 209 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ ampela.
Po spłodzeniu Reu Peleg żył dwieście dziewięć lat i spłodził synów i córki.
20 Niveloñe 32 taoñe t’i Rehò vaho nisamake i Seroge,
Reu żył trzydzieści dwa lata i spłodził Seruga.
21 ie nahatoly i Seroge t’i Rehò le niveloñe 207 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ampela.
Po spłodzeniu Seruga Reu żył dwieście siedem lat i spłodził synów i córki.
22 Niveloñe 30 taoñe t’i Seroge vaho nisamake i Nakhore,
Serug żył trzydzieści lat i spłodził Nachora.
23 aa naho nahatoly i Nakhore t’i Seroge le niveloñe 200 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ ampela.
Po spłodzeniu Nachora Serug żył dwieście lat i spłodził synów i córki.
24 Niveloñe 29 taoñe t’i Nakore te nisamake i Tèrake,
Nachor żył dwadzieścia dziewięć lat i spłodził Teracha.
25 aa naho nahatoly i Terake t’i Nakore le niveloñe 119 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ ampela.
Po spłodzeniu Teracha Nachor żył sto dziewiętnaście lat i spłodził synów i córki.
26 Ie niveloñe 70 taoñe t’i Teràhke le nisamake i Avrame, naho i Nakhore, vaho i Kharane.
Terach żył siedemdziesiąt lat i spłodził Abrama, Nachora i Harana.
27 Izay ty famoliliañe i Teràke. Nisamake i Avrame naho i Nakhore naho i Kharane t’i Terahke. Le nisamake i Lote t’i Kharane.
A to są rody Teracha: Terach spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota.
28 Ie mbe veloñe i Teràhke Rae’ey le nihomake e Ore’ o nte-Kasdio t’i Kharane, an-tane nisamaha’e ao.
I Haran umarł za życia swego ojca Teracha w ziemi swego urodzenia, w Ur chaldejskim.
29 Songa nañenga valy t’i Avrame naho i Nakhore. Sarae ty tahina’ ty vali’ i Avrame, vaho Milkae, ana’ i Kharane ty tahina’ ty vali’ i Nakhore. Rae’ i Milkae naho Iskà t’i Kharane.
I Abram, i Nachor pojęli sobie żony: imię żony Abrama [było] Saraj, a imię żony Nachora – Milka. Była ona córką Harana, ojca Milki i Jeski.
30 Betsiterake t’i Sarae, tsy aman’ anake.
A Saraj była niepłodna, nie miała dzieci.
31 Ninday i Avrame ana’e naho i Lote ana’ i Kharane, anan’ana’e, vaho i Sarae vinanto’e ampela, vali’ i Avrame ana’e, t’i Terake, vaho nienga i Ore’ o nte-Kasdìo hionjom-b’e Kanàne fe nivotrake e Kharane, vaho nimoneñe ao.
I Terach wziął swego syna Abrama i swego wnuka Lota, syna Harana, i swoją synową Saraj, żonę swego syna Abrama; i wyruszyli razem z Ur chaldejskiego, aby udać się do ziemi Kanaan. Gdy przybyli do Charanu, zamieszkali tam.
32 Ty andro niveloma’ i Terahke le 205 taoñe. Nihomake e Kharane ao t’i Terahke.
I dni Teracha było dwieście pięć lat, i umarł w Charanie.
