Ezekiela 30

1 Niheo amako indraike ty tsara’ Iehovà nanao ty hoe:

Og Herrens ord kom til meg, han sagde:

2 O ana’ondatio, mitokia ami’ty hoe: Hoe ty nafè’ Iehovà Talè: Mangololoiha! Feh’ ohatse ty andro!

Menneskjeson! Spå og seg: So segjer Herren, Herren: Barma dykk: «Å! for ein dag!»

3 Antitotse i àndroy, mitotoke ty andro’ Iehovà, andro higoboñe; ty andro’ o kilakila’ ndatio.

For nær er ein dag, ein dag for Herren; ein myrkskya dag, ei uppgjerdstid for folkeslagi skal det vera.

4 Hiambotrak’ amy Mitsraime ty fibara, Fangirifiriam-bey e Kose ao, ie hitsingoritritse e Mitsraime ao o zinamañeo, hasese’ iareo añe o valobohò’eo, vaho harotsake o faha’eo.

Og sverd skal koma mot Egyptarland, og Ætiopia skal få skjelve-rider når ihelstungne fell i Egyptarland. Og dei skal taka landsens rikdom, og grunnvollarne skal verta nedrivne.

5 Hitrao-pihotrak’ ama’e am-pibara t’i Kose naho i Pote naho i Lode naho ondaty mifanamboentamboeñeo naho i Kobe, rekets’ ondati’ i tane mpiama’eio.

Ætiopar og folk frå Put og Lud og alt blandingsfolket og Kub og sønerne åt sambandslandet skal falla for sverd i lag med deim.

6 Hoe ty nafè’ Iehovà: Songa hikorovoke ze mpanohañe i Mitsraime, hipoñake ka ty firengevoha’e amo haozara’eo, hampihotrahe’ ty fibara iereo boak’ am-pitalakesañ’ abo’ i Siene, hoe t’Iehovà Talè.

So segjer Herren: Dei som styd Egyptarland, skal falla, og ovmodet og magti skal kverva; frå Migdol til Syene skal folket falla for sverd, segjer Herren, Herren.

7 Ho koaheñe amo fifeheañe harotsakeo iereo, vaho hitrao-pijoiañe amo rova ho joieñeo o rova’eo.

Og i øyde skal dei liggja millom øydeland, og byarne skal vera millom øydestader.

8 Le ho fohi’ iareo te Izaho Iehovà, t’ie namiañe afo e Mitsraime ao naho fonga ho folake o mpañolo’eo.

Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg kveikjer eld på Egyptarland, og alle deira hjelparar vert krasa.

9 Hionjoñe boak’ amako amy andro zay ty niraheñe an-tsambo maro hampangebahebake o nte Kose manintsiñeo, le hirevendreveñe manahake tañ’andro’ i Mitsraime; fa heheke te ho tondroke.

Den dagen skal det fara sendemenner frå mi åsyn på skip til å setja støkk i det ottelause Ætiopia, og det skal få skjelve-rider som på Egyptarlands dag. For sjå, det kjem.

10 Hoe ty nafè’ Iehovà Talè, hajiheko ty valobohò’ i Mitsraime am-pità’ i Nebokadnetsare mpanjaka’ i Bavele.

So segjer Herren, Herren: Eg vil hava Nebukadressar, Babel-kongen, til å gjera ende på den ståkande mengdi i Egyptarland.

11 Ie rekets’ ondati’eo; le hendeseñe hampianto i taney o maozatse amo kilakila’ ndatioo naho hapontsoa’iareo fibara t’i Mitsraime, vaho hañatseke i taney ami’ty vinono.

Han og lyden hans med honom, valdsmennerne millom folki, skal verta henta til å herja landet. Og dei skal draga sine sverd mot Egyptarland og fylla landet med drepne menner.

12 Ho maiheko o sakao, le hatoloko am-pità’ o tsereheñeo i taney; vaho ho joieko i taney naho ze hene ama’e ao am-pitàn’ambahiny. Izaho Iehovà ty nitsara.

Eg vil lata elvarne torna og selja landet i henderne på illmenne. Og eg vil hava framande til å øyda landet og alt som i det er; eg, Herren, hev tala.

13 Ty hoe ty nafè’ Iehovà Talè: Ho fonga joieko o saren-drahao, hajiheko ka o samposampo’ i Nofeo tsy ho aman-droandriañe ty tane’ Mitsraime, vaho hapoko an-tane Mitsraime ty anifañe.

So segjer Herren, Herren: Eg vil tyna dei ufysne gudarne og rydja ut avgudarne or Nof, og aldri meir skal der vera ein fyrste or Egyptarland, og eg vil leggja rædsla på Egyptarland.

14 Hanoeko bangiñe ty Patrose le hamiañako afo ty Tsoane, vaho hafetsako amy No ty zaka.

Og eg vil leggja Patros i øyde og setja eld på Soan, og halda dom yver No.

15 Hakofòko amy Sine ty fifomboko, i haozara’ i Mitsraimey; naho haitoako ty valobohò’ i No.

Eg vil renna ut min harm yver Sin, den sterke verni åt Egyptarland, og rydja ut den ståkande mengdi i No.

16 Hampirehetako afo ty Mitsraime; hanaintaiñe ty Sine, hitori-anjake ty No, ho forekekèñe boak’ andro t’i Nofe.

Og eg vil setja eld på Egyptarland, Sin skal bivrande skjelva, og i No bryt dei seg inn, og inn i Nof kjem fiendar ljose dagen.

17 Hampihotrahem-pibara o ajalahi’ i Avene naho i Pi-Beseteo, vaho hasese añe aman-drohy i rova rey.

Dei unge menner i Aven og Pibeset skal falla for sverd, og sjølve skal dei fara i utlægd.

18 Hanoeñe maieñe ty andro e Tapanekese ao ie hampipozaheko ty joka’ o nte-Mitsraimeo, naho hijihetse ama’e ty habohabohan-kaozara’e; ie hikopaha’ ty rahoñe, vaho hasese am-pandrohizañe añe o anak’ampela’eo.

I Tehafnehes skal dagen myrkna når eg der bryt sund egyptaroket, og ovmodet og magti skal endast. Sjølv vert det sveipt i skyer, og døtterne lyt fara i utlægd.

19 Izay ty hametsahako zaka amy Mitsraime; vaho ho fohi’ iereo te Izaho Iehovà.

Og eg vil halda dom yver Egyptarland, og dei skal sanna at eg er Herren.

20 Aa ie amy andro faha-fito’ i volam-baloha’ ty taom-paha-folo-raik’ambiy, le niheo amako ty tsara’ Iehovà nanao ty hoe:

So hende det i det ellevte året, den sjuande dagen i fyrste månaden, at Herrens ord kom til meg; han sagde:

21 O ana’ondatio, fa pinozako ty sira’ i Parò mpanjaka’ i Mitsraime; le Inao, t’ie tsy nibandieñe amañ’ aoly, tsy naholonkoloñe ho melañe, hahafitam-pibara.

Menneskjeson! Armen åt Farao, egyptarkongen, hev eg brote forderva. Og sjå, han er ikkje vorten umbunden til helsebot, og linda til å bera i fatle, so han kunde sterkna til å gripa sverdet.

22 Aa le hoe ty nafè’ Iehovà Talè; Oniño te hatreatrèko t’i Parò mpanjaka’ i Mitsraime, naho ho pozaheko i sira’ey, i maozatsey, i nifolakey; vaho havotsoko am-pità’e ty fibara’e.

Difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg skal finna Farao, Egyptarlands-kongen, og eg skal brjota armarne hans sund, både den heile og den sundbrotne, og lata sverdet falla or handi hans.

23 Le hampiparaitaheko amo kilakila’ ndatio o nte-Mitsraimeo, vaho hampiboelèko amo fifeheañeo.

Eg vil spreida egyptarane ibland folki og strå deim ut i landi.

24 Le hampaozareko o sira’ i mpanjaka’ i Baveleo, naho hapoko am-pità’e ty fibarako, fe ho pozaheko o sira’ i Paròo, vaho hitretretretre manahake ty fañitoza ondaty fere mitarik’ aiñe taolo’eo.

Og Babel-kongens armar skal eg styrkja og gjeva honom sverdet mitt i hand. Men Faraos armar vil eg brjota, og han skal stynja for hans åsyn som ein stungen mann.

25 Aa le hampaozareko ty sira’ i mpanjaka’ i Baveley, fe hiradorado ambane o sira’ i Paroo; le ho fohi’ iareo te Izaho Iehovà, ie atoloko am-pitàm-panjaka’ i Bavele ty fibarako vaho hatorakitsi’e an-tane Mitsraime.

Ja, Babel-kongens armar vil eg styrkja, men Faraos armar skal siga ned. Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg gjev Babel-kongen sverdet mitt i hand, og han retter det ut mot Egyptarland.

26 Le habaratsako amo kilakila’ ndatio o nte-Mitsraimeo, naho havarakaiko amo fifeheañeo, vaho ho fohi’ iareo te Izaho Iehovà.

Og eg vil spreida egyptarane ibland folki og strå deim ut i landi, og dei skal sanna at eg er Herren.