< Eksodosy 10 >
1 Le hoe t’Iehovà amy Mosè, Akia mb’ amy Parò mb’eo, amy te nampigañeko ty arofo’e naho ty tro’ o mpitoro’eo, hampipohako añivo’ iareo ao o viloko retoañe,
Og Herren sa til Moses: Gå inn til Farao! For det er jeg som har forherdet hans hjerte og hans tjeneres hjerte, forat jeg kan gjøre disse mine tegn midt iblandt dem,
2 hahafitalilia’o amo ana’oo naho amo àfe’oo o raha nanoeko e Mitsraimeo naho o viloñe nitoloñeko añivo’ iereoo, hahafohina’ areo te izaho Iehovà.
og forat du skal fortelle din sønn og din sønnesønn hvad jeg har gjort mot egypterne, og hvad tegn jeg har gjort iblandt dem, så I skal kjenne at jeg er Herren.
3 Aa le niheo mb’amy Parò mb’eo t’i Mosè naho i Aharone, le nanao ty hoe ama’e, Hoe ty tsara’ Iehovà, Andrianañahare’ o nte-Evreo, Pak’ ombia ty mbe hitokia’o tsy hirèke añatrefako? Ampiengao ondatikoo hitoroñe ahiko.
Så gikk Moses og Aron inn til Farao og sa til ham: Så sier Herren, hebreernes Gud: Hvor lenge vil du la være å ydmyke dig for mig? La mitt folk fare, så de kan tjene mig!
4 Fa naho mifonen-drehe tsy hampiavotse ondatikoo, le hampivotrahako valala an-tane’ areo etoy te maray.
For dersom du nekter å la mitt folk fare, da vil jeg imorgen la gresshopper komme over ditt land.
5 Ho kopofe’e ty maso’ i taney tsy hahaisaha’ iaia o taneo, le habotse’e ty sisa nahafipoliotse, o nasisa’ i havandraio vaho havorembore’e ze hatae’areo mamoa an-kivoke ey.
Og de skal dekke landet, så ingen kan se jorden, og de skal ete op hvert eneste grand av det som blev tilovers for eder efter haglet, og de skal avete hvert tre som vokser på eders marker.
6 Hatsefe’e amo anjomba’oo naho o anjombam-pitoro’e naho ty amo hene nte-Mitsraimeo, ie mboe tsy niisan-droae’o ndra o roaen-droae’oo mifototse ami’ty andro naha-tan-tane atoy iareo pake henaneo. Nitolik’ amy zao re nienga i Parò.
Og de skal fylle dine hus og alle dine tjeneres hus og alle egypternes hus, så hverken dine fedre eller dine fedres fedre har sett noget slikt fra den tid de blev til på jorden, og til denne dag. Dermed vendte han sig om og gikk ut fra Farao.
7 Hoe o mpitoro’’ i Paròo ama’e, Pak’ ombia t’ie mbe ho fandrik’ amantika? Ampiengao ondatio hitoroñe Iehovà Andrianañahare’e; mbe tsy rendre’o hao te mianto t’i Mitsraime?
Da sa Faraos tjenere til ham: Hvor lenge skal denne mann være en snare for oss? La mennene fare, så de kan tjene Herren sin Gud! Ser du ikke ennu at Egypten blir ødelagt?
8 Aa le nampibaliheñe mb’amy Parò mb’eo t’i Mosè naho i Aharone vaho hoe re tama’e, Akia, toroño t’Iehovà Andrianañahare’ areo! Le ia naho ia ty homb’eo?
Så blev Moses og Aron hentet tilbake til Farao, og han sa til dem: Gå avsted, tjen Herren eders Gud! Men hvem er det som skal fare?
9 Hoe t’i Mosè, Hindre lia ama’ay o keleia’aio naho o bei’aio; rekets’ o ana-dahi’aio naho o anak’ampela’aio vaho hitraok’ ama’ay o mpirai-lia’aio naho o añombe’aio, hanoe’ay sabadidak’ am’ Iehovà.
Moses svarte: Vi vil fare alle, både unge og gamle; både våre sønner og våre døtre vil vi ha med, både vårt småfe og vårt storfe; for vi skal holde høitid for Herren.
10 Hoe re tam’ iereo, Toe hitahy anahareo t’Iehovà naho hengako hindre lia ama’ areo o keleia’ areoo! Hehe ty fikitrohan-draty aolon-dahara’ areo.
Da sa han til dem: Herren være med eder, så visst som jeg lar eder og eders små barn fare! Se der om I ikke har ondt i sinne!
11 Aiy avao! O lahilahio avao ty hañavelo mb’eo henaneo hitoroñe Iehovà, fa izay ty nipaia’ areo. Le sinoike mb’eo iereo hidisak’ ami’ty fiatrefañe i Parò.
Nei, ikke så! I menn kan fare og tjene Herren! For det var jo det I bad om. Dermed drev de dem ut fra Farao.
12 Le hoe t’Iehovà amy Mosè, Ahitio ambone’ o tane Mitsraimeo ty fità’o, hivotraha’ o valalao, hipetaha’ iareo an-tane Mitsraime, hampibotseke ze he’e mitiry an-tane eo, ze nisisa’ i havandray.
Da sa Herren til Moses: Rekk ut din hånd over Egyptens land, så skal gresshoppene komme inn over Egyptens land og ete op alle urter i landet, alt det haglet har levnet.
13 Aa le nahiti’ i Mosè ambone’ tane Mitsraime i kobai’ey vaho ninday tiok’ atiñanañe amy taney amy lomoñàndroy naho amy haleñe iabiy t’Iehovà; ie nanjirike i àndroy le fa nonjone’ i tiok’ atiñanañey mb’eo o valalao.
Så rakte Moses ut sin stav over Egyptens land, og Herren lot en østenvind komme over landet hele den dag og hele natten; da det blev morgen, førte østenvinden gresshoppene med sig.
14 Le nionjoñe nanitsike ty tane Mitsraime o valalao, nandrambañe ty fifaritsoha’ i Mitsraime ty nipetaha’ iareo, nitozantozañe; mboe lia’e tsy nizoem-pifamorohotam-balala hoe zay vaho tsy ho zoeñe ka.
Og gresshoppene kom inn over hele Egyptens land og slo sig ned i hele Egypten i store mengder; aldri hadde det før vært en slik gresshoppesverm, og aldri vil det komme nogen slik mere.
15 Natsahe’e ty maso’ i taney, le nikò-maieñe i taney; naho fonga nabotse’e ze niniñaniña amy taney naho ze voan-katae nisisa’ i havandray vaho tsy nanisa raha antsetra an-katae ndra an-drongoñe an-kivoke ndra aia’aia an-tane Mitsraime ao iaby.
De dekket hele landet, så landet blev mørkt, og de åt op alle urter i landet og all frukt på trærne som haglet hadde levnet, og det blev intet grønt tilbake på trærne eller på markens urter i hele Egyptens land.
16 Kinoi’ i Parò amy zao t’i Mosè naho i Aharone le nanao ty hoe, Toe nanao hakeo amy Iehovà Andrianañahare’ areo naho ama’ areo iraho.
Da skyndte Farao sig og sendte bud efter Moses og Aron og sa: Jeg har syndet mot Herren eders Gud og mot eder.
17 Aa le miambane ama’o ty hiheve ami’ty henane toy i hakeokoy vaho halalio am’ Iehovà Andrianañahare’ areo te hafahañe amako ty fihomahañe toy avao.
Men forlat mig nu min synd denne ene gang, og bed til Herren eders Gud at han bare vil avvende denne død fra mig!
18 Nienga i Parò re, nihalaly am’ Iehovà;
Og han gikk ut igjen fra Farao og bad til Herren.
19 Nafote’ Iehovà i tiokey ho tio-bey hirik’ ahandrefañe; nongaha’ i tiokey o valalao vaho sinoi’e mb’amy Riam-Binday añe; leo raike amo valalao tsy napoke an-tane Mitsraime ao iaby.
Og Herren vendte vinden, så det blev en meget sterk vestenvind, og den førte gresshoppene bort og kastet dem ned i det Røde Hav; det blev ikke én gresshoppe tilbake i hele Egyptens land.
20 Fe nampientere’ Iehovà ty arofo’ i Parò, le tsy nampiengae’e mb’eo o ana’ Israeleo.
Men Herren forherdet Faraos hjerte, så han ikke lot Israels barn fare.
21 Aa le hoe t’Iehovà amy Mosè, Ahitio mb’andikeram-b’eo ty fità’o hañatseke ty hamoromoroñe an-tane Mitsraime ao, ieñe mete tsapaeñe.
Og Herren sa til Moses: Rekk din hånd op mot himmelen, og det skal bli mørke over Egyptens land, et mørke så tykt at en kan ta på det.
22 Aa le nahiti’ i Mosè mb’andindìñey ty fità’e, le nandrambañe ty tane Mitsraime telo andro ty hamoromoroñe.
Så rakte Moses sin hånd op mot himmelen, og det blev et tykt mørke i hele Egyptens land i tre dager.
23 Songa tsy nahay nifañisake, naho sindre tsy naha-ongake telo andro amy nidona’ey; fe amo hene ana’ Israeleo le nazava amo kiboho’ iareoo.
Den ene kunde ikke se den andre, og ingen torde flytte sig fra sin plass i tre dager; men hos alle Israels barn var det lyst der de bodde.
24 Aa le kinoi’ i Parò t’i Mosè nanao ty hoe, Akia, toroño t’Iehovà. Fe apoho atoy o lia-rai’ areoo naho o mpirai-tro areoo. Mete hindre ama’o o keleia’ areoo.
Da kalte Farao Moses til sig og sa: Gå avsted, tjen Herren! Bare eders småfe og eders storfe skal bli tilbake; også eders små barn kan få dra med eder.
25 Aa hoe t’i Mosè, Tsi-mete tsy hatolo’o ty hisoroñañe naho ty ho èngan-koroañe, hañalankaña’ay ho am’ Iehovà Andrianañahare’ay.
Men Moses sa: Du må også la oss få slaktoffer og brennoffer med, så vi kan ofre til Herren vår Gud;
26 Aa le hindre lia ama’ay o hare’aio; leo tombo’e raike tsy hapo’ay, fa hendese’ay hitoroñe Iehovà Andrianañahare’ay, tsy apota’ay te inoñe ty hitoroña’ay Iehovà naho tsy fa pok’añe.
også vår buskap må være med oss, ikke en klov må bli igjen; for det er det vi må ta av når vi skal tjene Herren vår Gud, og vi vet ikke hvad vi skal ofre til Herren før vi kommer dit.
27 Fe nampigañe’ Iehovà ty arofo’ i Parò vaho tsy nisatrie’e ty hampienga iareo.
Men Herren forherdet Faraos hjerte, så han ikke vilde la dem fare.
28 Le hoe ty Parò tama’e, Soik’ añe! Misitaha amako! Mitaoa tsy ho isa’o ka ty tareheko, fa amy andro hahaisaha’o azey ty hihomaha’o.
Og Farao sa til Moses: Gå fra mig, vokt dig, kom ikke mere for mine øine! For på den dag du kommer for mine øine, skal du dø!
29 Hoe ty Mosè, Soa i saontsi’oy! Tsy ho treako ka o lahara’oo.
Moses svarte: Du har talt rett; jeg skal aldri mere komme for dine øine.