< Estera 5 >
1 Ie amy andro fahateloy, le naombe’ i Estere o sarom-panjaka’eo, le nijohañe an-kiririsa añate’ i anjombam-panjakay, tandrife i anjombam-panjakay; niambesatse amy fiambesam-panjakay amy anjombam-panjakay i mpanjakay, tandrife ty fizilihañe amy anjombay.
Sucedeu pois que ao terceiro dia Esther se vestiu de seus vestidos reais, e se pôs no pátio interior da casa do rei, defronte do aposento do rei: e o rei estava assentado sobre o seu trono real, na casa real defronte da porta do aposento.
2 Aa ie niisa’ i mpanjakay te nijohañe an-kiririsa ao t’i Estere, mpanjaka-ampela, le nanjo fañisohañe am-pihaino’e; vaho nahiti’ i mpanjakay ama’e i kobaim-bolamena am-pità’ey, Aa le nañarine aze t’i Estere nitsapa ty loha’ i kobaiñey.
E sucedeu que, vendo o rei a rainha Esther, que estava no pátio, alcançou graça aos seus olhos, que o rei apontou para Esther com o cetro de ouro, que tinha na sua mão, e Esther chegou, e tocou a ponta do cetro.
3 Le nanoa’ i mpanjakay ty hoe: Ino ty ama’o ry Estere, mpanjaka-ampela? fa ndra inoñ’ ino ty ihalalia’o pak’ an-tsasa i fifeheakoy, le hatoloko.
Então o rei lhe disse: Que e o que tens, rainha Esther? ou qual é a tua petição? até metade do reino se te dará
4 Le hoe t’i Estere: Naho atao’ i mpanjakay te soa, le ehe te homb’ an-takataka hinalankako ho aze i mpanjakay naho i Hamane te anito.
E disse Esther: Se bem parecer ao rei, venha o rei e Haman hoje ao convite que lhe tenho preparado.
5 Aa le hoe i mpanjakay, Taentaeno t’i Hamane, hahahenefañe i saontsi’ i Esterey. Aa le nimb’ amy takataka nihajarie’ i Esterey i mpanjakay naho i Hamane.
Então disse o rei: Fazei apressar a Haman, que faça o mandado de Esther. Vindo pois o rei e Haman ao banquete, que Esther tinha preparado,
6 Le hoe i mpanjakay amy Estere ami’ty fanjotsoañe divay, Ndra inoñe ty ihalalia’o, le hatolotse azo; ndra ino ty hàta’o, ampara’ ty vakim-pifeheako, le hanoeñe.
Disse o rei a Esther, no banquete do vinho: Qual é a tua petição? e se te dará: e qual é o teu requerimento? e se fará ainda até metade do reino.
7 Le hoe ty natoi’ i Estere: Ty irieko naho ty halaliko—
Então respondeu Esther, e disse: Minha petição e requerimento é:
8 naho nanjo fañisohañe am-pahaisaha’ i mpanjakay, lehe no’ i mpanjakay ty hanolotse i hatakoy, hanao i halalikoy—le ehe te hiheo mb’ an-tsabadidake hanoeko ho a iareo i mpanjakay naho i Hamane fa hanoeko hamaray i nisaontsiam-panjakay.
Se achei graça aos olhos do rei, e se bem parecer ao rei conceder-me a minha petição, e outorgar-me o meu requerimento, venha o rei com Haman ao banquete que lhes hei de preparar, e amanhã farei conforme ao mandado do rei.
9 Niavotse an-kafaleañe naho finembanembañan-troke t’i Hamane amy àndro zay, fa ie niisa’e t’i Mordekay an-dalambei’ i mpanjakay, ie tsy niongake, tsy nititititike, le nilifo-piforoforoañe amy Mordekay.
Então saiu Haman naquele dia alegre e de bom ânimo: porém, vendo Haman a mardoqueu à porta do rei, e que não se levantara nem se movera por ele, então Haman se encheu de furor contra mardoqueu.
10 Fe nilie-batañe t’i Hamane, nimpoly mb’añanjomba’e añe vaho nampañitrife’e o rañe’eo naho i Zerese vali’e;
Haman porém se refreou, e veio à sua casa: e enviou, e mandou vir os seus amigos, e a Zeres sua mulher.
11 naho nisengea’ i Hamane ty enge’ o vara’eo, ty hatsifotofoto’ o ana’eo naho ty nampañonjone’ i mpanjakay ama’e iaby vaho ty nampiongaha’e ambone’ o roandria naho mpitoro’ i mpanjakaio.
E contou-lhes Haman a glória das suas riquezas e a multidão de seus filhos, e tudo em que o rei o tinha engrandecido, e o em que o tinha exaltado sobre os príncipes e servos do rei.
12 Le natovo’ i Hamane ty hoe: Eka, tsy eo ty napò’ i Estere hitrao-pimoak’ amy mpanjakay mb’ amy takataka hinalanka’ey naho tsy izaho; vaho nambarà’e ka ho ami’ty maray mindre amy mpanjakay.
Disse mais Haman: Tão pouco a rainha Esther a ninguém fez vir com o rei ao banquete que tinha preparado, senão a mim: e também para amanhã estou convidado por ela juntamente com o rei
13 Fe tsy mahaeneñe ahy i hoe zay iabiy naho mbe treako mitozòke an-dalambeim-panjaka eo t’i Mordekay nte-Iehoda.
Porém tudo isto me não satisfaz, enquanto vir o judeu mardoqueu assentado à porta do rei.
14 Aa le hoe t’i Zerese tañanjomba’e naho o rañe’e iabio ama’e: Ampitroareñe rafi-piradoradoañe, limampolo kiho ty haabo’e; aa ie maraindray, misaontsia amy mpanjakay te haradorado ama’e t’i Mordekay; vaho mihovà an-kazavan’ arofo mindre amy mpanjakay mb’an-takataka mb’eo. Ninò’ i Hamane i hoe zay, le nampandrafete’e i fampiradoradoañey.
Então lhe disse Zeres, sua mulher, e todos os seus amigos: Faça-se uma forca de cincoênta côvados de altura, e amanhã dize ao rei que enforquem nela mardoqueu, e então entra com o rei alegre ao convite. E este conselho bem pareceu a Haman, e mandou fazer a forca.