< Efesiana 4 >
1 Aa le ihalaliako, izaho mpirohi’ i Talè, t’ie hañavelo mañeva i koike nikanjiañe anahareoy,
Σας παρακαλώ λοιπόν εγώ ο δέσμιος εν Κυρίω να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως, καθ' ην προσεκλήθητε,
2 nainai’e mireke an-trentram-po naho mifampiheve am-pikokoañe,
μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη,
3 ie ilozoha’ areo tambozotse ty fitraofan-kina’ i Arofoy, mifampipiteke am-pilongoañe.
σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύματος διά του συνδέσμου της ειρήνης.
4 Raike i fañòvay, naho raike i Arofoy—manahake t’ie kinoike ho amam-pitamàñe raike te nikanjieñe:
Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας·
5 Talè raike, fatokisañe raike, filiporañe raike,
εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα·
6 naho Andrianañahare raike, Rae’ iabikey, lohà’ ze he’e, kila añama’e, vaho hene ama’e.
εις Θεός και Πατήρ πάντων, ο ων επί πάντων και διά πάντων και εν πάσιν υμίν.
7 F’ie songa nitoloreñ’ arofo ami’ty nanokantsokaña’ i Norizañey falalàñe.
Εις ένα δε έκαστον ημών εδόθη η χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού.
8 Izay ty nipatera’e ty hoe: Ie nionjoñe mb’añ’abo añe, kinozozò’e an-drohy i fandrohizañey vaho tinolo’e falalàñe ondatio.
Διά τούτο λέγει· Αναβάς εις ύψος, ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν και έδωκε χαρίσματα εις τους ανθρώπους.
9 Aa kanao nionjon-dre, ino i tsaraeñey naho tsy t’ie nizotso hey mb’ an-tsikeokeo’ ty tane toy ao?
Το δε ανέβη τι είναι ειμή ότι και κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης;
10 I nizotsoy, le i nionjoñe andindi’ ze hene likerañe, hañenefa’e ze he’ey.
Ο καταβάς αυτός είναι και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, διά να πληρώση τα πάντα.
11 Natolo’e ho Firàheñe ty ila’e naho mpitoky ty ila’e naho venje ty ila’e vaho mpiarake naho mpañoke ty ila’e,
Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους,
12 hañoke o noro’eo hitoloñe am-pitoroñañe, handranjy ty fañòva’ i Norizañey
προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού,
13 ampara’ t’ie hene maha-pitrao-kina am-patokisañe, haharendreke i Anan’ Añaharey, hitombo ho añoñ’ay, amy havañonañe nihenefa’ i Norizañeiy;
εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού,
14 ie amy zao tsy ho anak’ ajaja ka, havoamboa’ ty onja, naho hasiotsio’ ze fonga tiom-pañohañe, ami’ty famañahia’ ondaty kante an-kalìtake naho kilily,
διά να μη ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην,
15 fe am-pitaroñañe ty hatò am-pikokoañe, ty hitomboan-tika ami’ty halifora’e amy Loha’ey ao, toe i Norizañey.
αλλά αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός,
16 Ie ty andrafetañe i fañòvay iaby hifampikatoke, naho hifandreketa’ ze hene fange’e amy fifanozaña’ey, songa mañeneke i fitoroña’ey, hampitomboa’e naho hampiraoraoa’e am-pikokoañe i fañòvay.
εξ ου παν το σώμα συναρμολογούμενον και συνδεόμενον διά πάσης συναφείας των συνεργούντων μελών, κατά την ανάλογον ενέργειαν ενός εκάστου μέρους κάμνει την αύξησιν του σώματος προς οικοδομήν εαυτού εν αγάπη.
17 Aa le hoe iraho, eka afanto’ay naho i Talè, ama’areo te tsy hañavelo ami’ty fañaveloa’ o kilakila ondatio ka, ami’ty hakoaham-pivetsevetse’ iareoo,
Τούτο λοιπόν λέγω και μαρτύρομαι διά του Κυρίου, να μη περιπατήτε πλέον καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατούσιν εν τη ματαιότητι του νοός αυτών,
18 fa maieñe ty fahafohina’ iareo, tsy mpiami’ ty havelon’ Añahare ty amy habahimoañe an-tro’ iereo ao, ami’ty hagañ’ arofo’ iareo;
εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι όντες από της ζωής του Θεού διά την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών,
19 ie fa dridra an-troke, nijoroboñe an-kadrao-lo, hitoloñe ze fonga hameñarañe vaho fatiti-mena.
οίτινες αναισθητούντες, παρέδωκαν εαυτοίς εις την ασέλγειαν, διά να εργάζωνται πάσαν ακαθαρσίαν ακορέστως.
20 Tsy izay ty nioha’ areo amy Norizañey,
Σεις όμως δεν εμάθετε ούτω τον Χριστόν,
21 ie toe jinanji’ areo naho nandrèndreke ama’e, ty amy hatò am’ Iesoà ao,
επειδή αυτόν ηκούσατε και εις αυτόν εδιδάχθητε, καθώς είναι η αλήθεια εν τω Ιησού·
22 le o satan-kavelo’ areo taoloo, korendaho i haondaty hambo’e mihamomoke ty amo drao’e mamañahio,
να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας,
23 le mivaoa am-pitsakorean-troke ao,
και να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας
24 vaho atsetaho indaty nivaoeñey, tsinene hambam-bintañe aman’ Añahare an-kavantañañe naho an-katò miavake.
και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.
25 Aa le apitsoho ty fandañirañe, songa mifanaontsia an-kahiti’e, fa mpifampipiteke tika.
Όθεν απορρίψαντες το ψεύδος, λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού· διότι είμεθα μέλη αλλήλων.
26 Miboseha fe ko mandilatse, asoao tsy ho tra ty motak’ andro ty haviñera’ areo,
Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε· ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας,
27 tsy mone hañomey lalañe i mpañìnjey.
μήτε δίδετε τόπον εις τον διάβολον.
28 Asoao tsy hampikametse ka i mpikizoy, fe hitromake am-pità’e amy ze mahasoa, hanaña’e ty hazòtso ami’ty mipay.
Ο κλέπτων ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού, διά να έχη να μεταδίδη εις τον χρείαν έχοντα.
29 Ehe te tsy hakarem-palie’ areo ze entañe tsy vente’e fa ze hampiraorao o ila’eo ami’ty fañeva’e, hañasoa o mpijanjiñeo.
Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, αλλ' όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας, διά να δώση χάριν εις τους ακούοντας.
30 Ko ampanaheloe’ areo i Arofo Masin’ Añaharey, i namoli-fitomboke anahareo ho amy andro fijebañañeiy.
Και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον του Θεού, με το οποίον εσφραγίσθητε διά την ημέραν της απολυτρώσεως.
31 Apitsoho ama’ areo ty afero, ty fombo, ty haviñerañe, ty fihorentseñañe naho ty fanambaitambaiñañe vaho ty halo-tserehañe,
Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας·
32 fe mifampiferenaiña naho mifampilendèña an-troke vaho mifampihevea manahake ty nañahan’ Añahare anahareo amy Norizañey.
γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν εσάς διά του Χριστού.