Efesiana 3
1 Izay ty maha mpirohi’ Iesoà Norizañey ahy, Paoly, ty ama’ areo kilakila ondatio;
Τούτου χάριν ἐγὼ Παῦλος ὁ δέσμιος τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν—
2 naho toe jinanji’ areo i famandroñam-palalàn’ Añahare natolots’ ahy ho anahareoy,
εἴ γε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς δοθείσης μοι εἰς ὑμᾶς,
3 ie nentoeñe le nampahafohineñe i raha mietakey (i sinokiko bòry teoy,
ὅτι κατὰ ἀποκάλυψιν ἐγνωρίσθη μοι τὸ μυστήριον, καθὼς προέγραψα ἐν ὀλίγῳ,
4 ie vakie’ areo, ro mete maharendreke ty nioniko amy mietake amy Norizañeiy),
πρὸς ὃ δύνασθε ἀναγινώσκοντες νοῆσαι τὴν σύνεσίν μου ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ Χριστοῦ,
5 ze tsy nampaharendreheñe o ana’ ondatio amo sa ila’eo, manahake ty androrota’ i Arofoy aze henaneo amo Firàhe’e naho mpitoki’e miavakeo,
ὃ ἑτέραις γενεαῖς οὐκ ἐγνωρίσθη τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων ὡς νῦν ἀπεκαλύφθη τοῖς ἁγίοις ἀποστόλοις αὐτοῦ καὶ προφήταις ἐν Πνεύματι,
6 t’ie mpitrao-dova naho mpirimboñe amy fañòvay naho mpiharo amy fampitamà’e amy Iesoà Norizañeiy añamy talili-soay o kilakila ondatio.
εἶναι τὰ ἔθνη συνκληρονόμα καὶ σύνσωμα καὶ συνμέτοχα τῆς ἐπαγγελίας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου,
7 i nanoañe ahy mpitoro’ey amy falalàn-kasoan’ Añahare natolotse ahy ami’ty fitoloñan-kaozara’ey,
οὗ ἐγενήθην διάκονος κατὰ τὴν δωρεὰν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς δοθείσης μοι κατὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.
8 eka, izaho, tsitso’e amo noro’e iabio, ty nitolorañe ty hitaroñe amo kilakila ondatio ty vara’ i Norizañey tsi-añ’ohatsey,
ἐμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέρῳ πάντων ἁγίων ἐδόθη ἡ χάρις αὕτη, τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίσασθαι τὸ ἀνεξιχνίαστον πλοῦτος τοῦ Χριστοῦ,
9 hampalangesañe ty fitraofan-kina mietake, fa nikafitse haehae aman’ Añahare Andrianamboatse ze he’e añamy Iesoa Norizañey; (aiōn g165)
καὶ φωτίσαι τίς ἡ οἰκονομία τοῦ μυστηρίου τοῦ ἀποκεκρυμμένου ἀπὸ τῶν αἰώνων ἐν τῷ Θεῷ τῷ τὰ πάντα κτίσαντι, (aiōn g165)
10 le o Fivorio ro haharofoana’ o fifeheañe naho haozarañe andindìñeo henaneo, ty haliforan-kihin’ Añahare,
ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διὰ τῆς ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ,
κατὰ πρόθεσιν τῶν αἰώνων ἣν ἐποίησεν ἐν τῷ Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, (aiōn g165)
12 ie naho i figahiña’ey ro hahavanian-tika hañarìne aze am-patokisañe.
ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν παρρησίαν καὶ προσαγωγὴν ἐν πεποιθήσει διὰ τῆς πίστεως αὐτοῦ.
13 Aa le ihalaliako te tsy ho monjetse amo faloviloviako ho anahareoo, ie toe ho ami’ty enge’areo.
διὸ αἰτοῦμαι μὴ ἐνκακεῖν ἐν ταῖς θλίψεσίν μου ὑπὲρ ὑμῶν, ἥτις ἐστὶν δόξα ὑμῶν.
14 Izay ty itongalefako aman-dRae,
Τούτου χάριν κάμπτω τὰ γόνατά μου πρὸς τὸν Πατέρα,
15 boak' ama'e ty fitokavañe ze hene hasavereñañe andindìñe añe naho an-tane atoy tahinañe,
ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται,
16 hanolora’e anahareo amo varam-bolonahe’eo ty hafatraran-troke naho haozarañe amy Arofo’ey,
ἵνα δῷ ὑμῖν κατὰ τὸ πλοῦτος τῆς δόξης αὐτοῦ δυνάμει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ εἰς τὸν ἔσω ἄνθρωπον,
17 le fatokisañe ty hahafimoneña’ i Norizañey añ’arofo’areo ao; ie mivahatse naho mioreñe am-pikokoañe,
κατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ τῆς πίστεως ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καὶ τεθεμελιωμένοι,
18 hampaharendreha’ areo naho o noro’e iabio, ty ampohe’e naho ty halava’e naho ty halale’e vaho ty haabo’e,
ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σὺν πᾶσιν τοῖς ἁγίοις τί τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ ὕψος καὶ βάθος,
19 hahafohina’ areo i fikokoa’ i Norizañey tsy takam-paharendrehañey soa t’ie ho pèa’ ty haporean’ Añahare.
γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ.
20 Aa. ho amy mahafonitse loho maro te amo ihalaliañe naho itsakorean-tikañeoy, ie mitoloñe aman-tika i haozara’ey,
Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑπὲρ πάντα ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἢ νοοῦμεν κατὰ τὴν δύναμιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν,
