Amosa 7
1 Zao ty natoro’ Iehovà, Talè, ahy, Ingo, namboare’e fifamorohotam-balala te nitovoañe i ampemba afaray, le hehe t’ie nandimbe ty fitataha’ i mpanjakay i tinogy an-doha-taoñey.
To mi ukazał panujący Pan. Oto tworzył szarańczę, gdy najpierwej począł odrastać potraw, gdy oto potraw był po pokoszeniu królewskiem.
2 Aa naho hene nabotse’ iareo ze ahetse amy taney eo, le hoe ty asako tama’e, Ry Iehovà, Talè, ehe apoho; akore ty hahafijohaña’ Iakobe? Ie kede.
A gdy zjadły trawę ziemi, rzekłem: Panujący Panie! sfolguj proszę; bo któż zostanie Jakóbowi, gdyż maluczki jest?
3 Aa le napo’ Iehovà; Tsy hanoeñe izay, hoe t’Iehovà.
I żałował Pan tego; a rzekł Pan: Nie stanie się.
4 Ie añe le inao ka ty naboa’ Iehovà, Talè: Heheke te kinanji’ Iehovà, Talè ty zaka añ’afo; finorototo’e i laleke beiy vaho namototse nampigodrañe i taney.
Tedy mi ukazał panujący Pan, a oto panujący Pan wołał, że sprawę swoję powiedzie ogniem, a spaliwszy przepaść wielką, spalił i część królestwa Izraelskiego.
5 Aa le hoe iraho, Ry Iehovà, Talè, Aziro! iambaneako; aia ty hijohaña’ Iakobe, ie kede?
Tedym rzekł: Panujący Panie! przestań proszę; bo któż zostanie Jakóbowi, gdyż maluczki jest?
6 Aa le nado’ Iehovà: Tsy hanoeñe ka izay, hoe t’Iehovà, Talè.
I żałował Pan tego, a rzekł panujący Pan: I toć się nie stanie.
7 Zao ka ty natoro’e ahy, ingo te nijohañe ambone kijoly nanoeñe an-tàlin-kahity eo t’i Talè, reketse ty talin-kahity am-pità’e ao.
Potem ukazał mi, a oto Pan stał na murze według sznuru zbudowanym, w którego ręku było prawidło.
8 Le hoe t’Iehovà amako, O Amose, ino o isa’oo? Le hoe iraho, Talin-kahity. Aa hoe t’i Talè; Hehe, hapoko añivo’ ondatiko Israeleo ty talin-kahitiko; tsy hiheveako ka.
I rzekł Pan do mnie: Cóż widzisz Amosie? I rzekłem: Prawidło. Tedy rzekł Pan: Oto Ja położę prawidło w pośrodku ludu mego Izraelskiego, a już mu więcej nie będę przeglądał.
9 Ho koake o toets’ abo’ Ietsakeo, naho hanoeñe bijon-draha o toe’ Israele miambakeo; vaho hitroatse amy anjomba’ Ieroboame iraho reketse fibara.
Bo wyżyny Izaakowe spustoszone będą, a świątnice Izraelskie zburzone będą, gdy powstanę przeciwko domowi Jeroboamowemu z mieczem.
10 Nampañitrik’ am’ Ieroboame mpanjaka’ Israele t’i Amatsià mpisoro’ i Betele, nanao ty hoe, Nikinia azo t’i Amose añ’ anjomba’ Israele ao; tsy leo’ o taneo ze fonga saontsi’e.
Tedy posłał Amazyjasz, kapłan Betelski, do Jeroboama, króla Izraelskiego, mówiąc: Sprzysiągł się przeciwko tobie w pośrodku domu Izraelskiego, tak, iż ziemia nie może znieść wszystkich słów jego.
11 Fa hoe ty asa’ i Amose, Inao, hampihomahem-pibara t’Ieroboame, vaho tsy mete tsy hasese mb’am-pandrohizañ’ añe boak’ an-tane’e ao t’Israele.
Bo tak mówi Amos: Jeroboam od miecza umrze, a Izrael zapewne do więzienia z ziemi swojej zaprowadzony będzie.
12 Aa le hoe t’i Amatsià amy Amose, Ry mpioniñeo, akia, mitribaña an-day mb’an-tane’ Iehoda mb’eo, le kamao añe o mahakama’oo, vaho añe ty itokia’o,
Potem rzekł Amazyjasz do Amosa: O widzący! uchodź, uciekaj do ziemi Judzkiej, a jedz tam chleb, i tam prorokuj;
13 fa ko mitoky ka e Betele ao, amy t’ie ty toe-masi’ i mpanjakay vaho rova-bei’ ty fifeheañe toy.
Ale w Betelu więcej nie prorokuj; bo to jest świątnica królewska, i dom królewski.
14 Aa le hoe ty natoi’ i Amose amy Amatsià, Izaho tsy mpitoky, tsy anam-pitoky, fa mpihare naho mpañalahala sakoa;
Tedy odpowiedział i rzekł do Amazyjasza: Nie byłem ja prorokiem, nawet ani synem prorockim; alem był skotarzem, a zbierałem figi leśne.
15 vaho rinambe’ Iehovà ami’ty fañarahañe i lia-raikey, le hoe t’Iehovà amako, Akia, mitokia am’ ondatiko Israeleo.
Ale mię Pan wziął, gdym chodził za bydłem, i rzekł do mnie Pan: Idź, prorokuj ludowi memu Izraelskiemu.
16 Janjiño arè ty tsara’ Iehovà: Hoe ty asa’o: Ko mitoky am’ Israele vaho ko mampipoke saontsy amy anjomba’ Ietsakey.
Teraz tedy słuchaj słowa Pańskiego. Ty mówisz: Nie prorokuj w Izraelu, i nie każ w domu Izaakowym;
17 Aa le hoe ty nitsarà’ Iehovà; Ho tsimirira an-drova ao ty vali’o, naho hampikorovohem-pibara o ana-dahi’oo naho o anak-ampela’oo, naho ho zarazaraeñe ty tane’o; naho hikoromak’ an-tane tiva eo irehe; toe hasese mb’am-pandrohizañ’ añe boak’an-tane’e ao t’Israele.
Przetoż tak mówi Pan: Żona twoja w mieście nierząd płodzić będzie, a synowie twoi i córki twoje od miecza polegną, a ziemia twoja sznurem będzie podzielona, a ty w ziemi splugawionej umrzesz; lecz Izrael zapewne zaprowadzony będzie do więzienia z ziemi swojej.
