2 Jaona 1
1 I Zokey, Ho ami’ty rakemba jinoboñe naho o ana’eo, o kokoako an-katòo; le tsy izaho avao, fa ze hene mahafohiñe ty hatò,
Ὁ πρεσβύτερος ἐκλεκτῇ κυρίᾳ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς, οὓς ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ, καὶ οὐκ ἐγὼ μόνος ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ ἐγνωκότες τὴν ἀλήθειαν,
διὰ τὴν ἀλήθειαν τὴν μένουσαν ἐν ἡμῖν, καὶ μεθʼ ἡμῶν ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα· (aiōn g165)
3 Hasoa naho fiferenaiñañe vaho hanintsiñe aman-tika boak’ aman’ Añahare Rae naho hirik’ am’ Iesoà Norizañey, anan-dRae, an-katò naho an-koko.
ἔσται μεθʼ ἡμῶν χάρις ἔλεος εἰρήνη παρὰθεοῦ πατρός, καὶ ⸀παρὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ πατρός, ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἀγάπῃ.
4 Vata’e nahaehak’ ahy te nahatrea o ana’o ila’eo nañavelo ami’ty hatò, do’e amy nandilian-dRae antikañey.
Ἐχάρην λίαν ὅτι εὕρηκα ἐκ τῶν τέκνων σου περιπατοῦντας ἐν ἀληθείᾳ, καθὼς ἐντολὴν ἐλάβομεν παρὰ τοῦ πατρός.
5 Mañontane azo iraho, rakemba, tsy t’ie isokirako lily vao, fa i tàman-tika am-baloha’ey, t’ie hifampikoko.
καὶ νῦν ἐρωτῶ σε, κυρία, οὐχ ὡς ἐντολὴν ⸂καινὴν γράφων σοι ἀλλὰ ἣν εἴχομεν ἀπʼ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους.
6 Zao o fikokoañeo, t’ie mañavelo am-pañambenañe o lili’eo. Inao i liliy, hañaveloa’ areo amy jinanji’ areo tam-baloha’ey.
καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγάπη, ἵνα περιπατῶμεν κατὰ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ· αὕτη ⸂ἡ ἐντολή ἐστιν, καθὼς ἠκούσατε ἀπʼ ἀρχῆς, ἵνα ἐν αὐτῇ περιπατῆτε.
7 Maro ty mpamañahy fa niboele ami’ty voatse toy ze tsy miantoke te niavy an-tsandriñe t’Iesoà Norizañe. Izay i mpamañahiy, i norizam-bìlañey.
ὅτι πολλοὶ πλάνοι ⸀ἐξῆλθονεἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκί· οὗτός ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος.
8 Mitaoa tsy ho motso ty nifanehafan-tika, soa t’ie handrambe tambe heneke.
βλέπετε ἑαυτούς, ἵνα μὴ ⸀ἀπολέσητεἃ ⸀εἰργασάμεθα ἀλλὰ μισθὸν πλήρη ⸀ἀπολάβητε
9 Ndra ia ia milosotse tsy mimoneñe amy fañòha’ i Norizañeiy, le tsy ama’e t’i Andrianañahare; f’ie mifahatse amy fañòhañey, le ama’e t’i Rae naho i Anakey.
πᾶς ὁ ⸀προάγωνκαὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇτοῦ Χριστοῦ θεὸν οὐκ ἔχει· ὁ μένων ἐν τῇ ⸀διδαχῇ, οὗτος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν ἔχει.
10 Aa ndra ia ia mitilik’ azo tsy minday i fañòhañe zay, ko anoe’o añ’anjomba, vaho ko añontanea’o,
εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε·
11 amy te mpitraok’ amo sata-rati’eo ze mañontane aze.
ὁ ⸂λέγων γὰρ αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς.
12 Aa ndra te maro ty ho nisokirako, tsy teako t’ie an-taratasy naho rano-mainte, fe salalaeko ty hitilike vaho hifañaoñe ama’o naho hifañatreke hampahaeneñe o haehan-tikañeo.
Πολλὰ ἔχων ὑμῖν γράφειν οὐκ ἐβουλήθην διὰ χάρτου καὶ μέλανος, ἀλλὰ ἐλπίζω ⸀γενέσθαιπρὸς ὑμᾶς καὶ στόμα πρὸς στόμα λαλῆσαι, ἵνα ἡ χαρὰ ⸀ὑμῶν⸂πεπληρωμένη ᾖ.
13 Mañontane azo o ana-drahavave’o jinoboñeo.
Ἀσπάζεταί σε τὰ τέκνα τῆς ἀδελφῆς σου τῆς ⸀ἐκλεκτῆς
