< 2 Korintiana 8 >

1 Ie amy zao, ry longo, tea’ay ho fohi’ areo ty falalàn’ Aña­hare natolotse amo Fivory e Makedoniao,
γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν του θεου την δεδομενην εν ταις εκκλησιαις της μακεδονιας
2 ndra t’ie mifeake haloviloviañe, le nandoparem-patarihañe ty haliforan-kaeha’ iareo naho ty halosoran-karahara’iareo.
οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις τον πλουτον της απλοτητος αυτων
3 Eka taroñeko ty fahalefea’ iareoy, te nandikoatse ty oza’ iareo, ie nanolotse an-tsatrin-troke;
οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και υπερ δυναμιν αυθαιρετοι
4 naho nihalaly ama’ay an-drakadrakake te hitraoke amy fiatrafañe o noro’eoy.
μετα πολλης παρακλησεως δεομενοι ημων την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους δεξασθαι ημας
5 Le nanoe’ iereo, fe tsy ami’ty na­tao’ay ho mete, te mone nanolo-tsandry amy Talè heike iereo vaho ama’ay ty amy satrin’ Añaharey.
και ου καθως ηλπισαμεν αλλ εαυτους εδωκαν πρωτον τω κυριω και ημιν δια θεληματος θεου
6 Aa le nosihe’ay t’i Titosy; ie fa namototse ro hañeneke ama’ areo ka ty fanoloram-palalàñe toy.
εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως προενηρξατο ουτως και επιτελεση εις υμας και την χαριν ταυτην
7 Aa, hambañe amy t’ie miraorao amy ze he’e—am-patokisañe naho tsara, an-kilala naho fahimbañañe, vaho amy fikokoa’areo anaiy—le milikoara amo falalàñe zao ka.
αλλ ωσπερ εν παντι περισσευετε πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και τη εξ υμων εν ημιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περισσευητε
8 Tsy ivolañako t’ie lily, fe ty amo fahimbaña’ o ila’eoo, naho ty hamenteako ty fikokoa’ areo.
ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια της ετερων σπουδης και το της υμετερας αγαπης γνησιον δοκιμαζων
9 Fohi’ areo ty fatariha’ i Talèntika Iesoà Norizañey, ie ni-mpañaleale ro nirèke ho rarake ty ama’ areo, soa te i hararaha’ey ro hampañarivo anahareo.
γινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημων ιησου χριστου οτι δι ημας επτωχευσεν πλουσιος ων ινα υμεις τη εκεινου πτωχεια πλουτησητε
10 Inao ty heveko ty amy rahay: Tombo’e ho anahareo te namototse amy taoñey, le tsy vaho nanao fa nisalalaeñe.
και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινες ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθε απο περυσι
11 Aa le henefo i fitoroñañey henaneo, soa te hambañe ami’ty falisà’ areo hanao, ty hañenefa’ areo amy ze lefe’ areo;
νυνι δε και το ποιησαι επιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτως και το επιτελεσαι εκ του εχειν
12 fa naho eo ty hasindàñe, le ho no’e ty amy hanaña’ ondaty fa tsy ty amy tsy fanaña’e.
ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχη τις ευπροσδεκτος ου καθο ουκ εχει
13 Tsy te hampijinieñe ty ila’e le hamaivañeñe ty ila’e, fa t’ie hampitsahareñe;
ου γαρ ινα αλλοις ανεσις υμιν δε θλιψις
14 ie henaneo, ty havokara’ areo ro ho amy ze paia’ iareo, soa te ho amy ze paia’ areo ka ty hanolora’ iareo amo havokara’eo, vaho ho mira.
αλλ εξ ισοτητος εν τω νυν καιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινων υστερημα ινα και το εκεινων περισσευμα γενηται εις το υμων υστερημα οπως γενηται ισοτης
15 Hoe ty pinatetse: Tsy nilosoreñe ty nanontoñe maro, le tsy niereñe ty nanontoñe kede.
καθως γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν
16 Andriañeñe t’i Andrianañahare, te nazili’e añ’arofo’ i Titosy ao ty fahimbañañe ho anahareo hambañe ami’ty ahiko.
χαρις δε τω θεω τω διδοντι την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου
17 Tsy vaho i halali’aiy ty ninò’e, fa amy hasindà’ey ty nihitrifa’e mb’ama’ areo mb’eo an-tsatri’e,
οτι την μεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτερος δε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθεν προς υμας
18 le na­hi­tri’ay hitraok’ama’e ty rahalahy rengè’ o hene Fivorio ty amy talili-soay;
συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων
19 Tsy izay avao, fa tinendre’ o Fivorio t’ie hindre lia ama’ay amo falalàñe zao, o vandroñe’aio ho ami’ty enge’ i Talè naho hampidodea ty hatsotseha’ay hañimba;
ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημος ημων συν τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προς την αυτου του κυριου δοξαν και προθυμιαν ημων
20 ie mitao tsy ho tiñeñe amy famandroña’ay o ravoravo jabajaba zaoy,
στελλομενοι τουτο μη τις ημας μωμησηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων
21 fa anolora’ay ty mañeva, am-pivazohoa’ i Talè, vaho am-pahaisaha’ ondatio;
προνοουμενοι καλα ου μονον ενωπιον κυριου αλλα και ενωπιον ανθρωπων
22 vaho nam­pindreze’ay am’iereo ty rahalahy beteke ni­ventè’ay naho nioni’ay t’ie maringatse amy ze he’e, mentsake henaneo te mampahimbañ’ aze ty fatokisa’e anahareo.
συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εις υμας
23 Le i Titosy, Mpirekets’ amako naho mpifanehake ama’ areo; naho o roahalahio, ie nampihitrife’ o fivorio, enge’ i Norizañey.
ειτε υπερ τιτου κοινωνος εμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοι ημων αποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου
24 Aa le aboaho am’ iereo aolo’ o Fivorio ty ventem-pikokoa’ areo naho ty talim-pirengea’ay anahareo.
την ουν ενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμων εις αυτους ενδειξασθε εις προσωπον των εκκλησιων

< 2 Korintiana 8 >