2 Tantara 28
1 Roapolo taoñe t’i Ahkaze te niorotse nifehe; le nifehe folo taoñe eneñ’ amby e Ierosalaime ao; fe tsy nanao ty fahiti’e am-pihaino’ Iehovà manahake ty rae’e Davide;
Achaz miał dwadzieścia lat, kiedy zaczął królować, i królował szesnaście lat w Jerozolimie. Nie czynił jednak tego, co prawe w oczach PANA, jak jego ojciec Dawid.
2 te mone nitsontik’ an-dala’ o mpanjaka’ Israeleo vaho nandranjy sare trinanake ho amo Baaleo,
Chodził raczej drogami królów Izraela i sporządził lane posągi dla Baalów.
3 mbore nañembok’ am-bavatanen’ ana’ i Hinome ao naho noroa’e añ’afo ao o ana’eo, ty amy haloloa’ o kilakila’ ondaty rinoa’ Iehovà añatrefa’ o ana’ Israeleoo.
Palił też kadzidło w dolinie syna Hinnom i spalił swoich synów w ogniu, naśladując obrzydliwości pogan, których PAN wygnał przed synami Izraela.
4 Le nanoe’e soroñe vaho nañenga amo tambohoo naho ankaboañe eo naho ambane’ ze hatae mandrevake iaby.
Składał także ofiary i palił kadzidło na wyżynach, na wzgórzach i pod każdym zielonym drzewem.
5 Toly ndra natolo’ Iehovà Andrianañahare’e am-pitàm-panjaka’ i Aramey; le linafa’ iareo, le nasese an-drohy ty ondati’e tsifotofoto, nente’ iereo mb’e Damesèke mb’eo. Natolotse am-pitàm-panjaka’ Israele ka re, ze nandafa aze am-pizamanam-bey.
Dlatego PAN, jego Bóg, wydał go w ręce króla Syrii. Pokonali go i uprowadzili z jego [ludu] wielu więźniów, i przyprowadzili ich do Damaszku. Został też wydany w ręce króla Izraela, który zadał mu wielką klęskę.
6 I Pekà ana’ i Remalià ty nanjamañe rai-hetse-tsi-ro’ale ami’ty andro raike, songa ondaty mahasibeke; amy t’ie namorintseñe Iehovà Andrianañaharen-droae’ iareo.
Pekach, syn Remaliasza, zabił bowiem w Judzie jednego dnia sto dwadzieścia tysięcy samych dzielnych wojowników, ponieważ opuścili PANA, Boga swoich ojców.
7 Le i Zikrý, fanalolahi’ i Efraimey ty nanjevoñe i Maaseià ana’ i mpanjakay naho i Azrikame, mpifehe’ i anjombay naho i Elkanà mpiamy mpanjakay.
I Zikri, wojownik z Efraima, zabił Maasejasza, syna króla, Azrikama, przełożonego jego domu, oraz Elkanę, zastępcę króla.
8 Le nasese’ o ana’ Israeleo mb’eo an-drohy ty roe-hetse amo rahalahi’eo: rakemba naho ana-dahy naho anak’ ampela vaho nitavañe vara tsifotofoto am’ iereo, le nente’ iereo mb’e Somerone añe i kinopakey.
Synowie Izraela wzięli też do niewoli spośród ich braci dwieście tysięcy kobiet, synów i córek, zabrali od nich bardzo dużo łupów i uprowadzili całą zdobycz do Samarii.
9 Fe teo ty mpitoki’ Iehovà, i Ovede ty tahina’e, niavotse naho nifanalaka amy valobohòke nimb’e Somerone mb’eoy, le nanoa’e ty hoe: Inao, niviñera’ Iehovà Andrianañaharen-droae’ areo t’Iehoda, le nitolora’e am-pità’ areo, fe zinama’ areo an-kabosehañe nahatakatse an-dindiñe añe.
A był tam prorok PANA o imieniu Obed, który wyszedł naprzeciw wojska, kiedy wracało do Samarii, i powiedział im: Oto PAN, Bóg waszych ojców, rozgniewał się na Judę i wydał ich w wasze ręce, a wy ich wymordowaliście z wściekłością, [która] dosięgła aż nieba.
10 Ie amy zao mipay hinday o ana’ Iehodao naho Ierosalaime ambane’ areo ho ondevo lahy naho ondevo ampela; fe tsy ama’ areo ao hao ty aman-kakeo amy Iehovà Andrianañahare’ areo?
A teraz chcecie jeszcze podbić lud z Judy i z Jerozolimy i uczynić z niego niewolników i niewolnice. Czy sami nie macie grzechów wobec PANA, waszego Boga?
11 Aa le janjiño iraho, ampolio o mpirohy narohi’ areo amo longo’ areoo; fa miforoforo ama’ areo ty haviñera’ Iehovà.
Teraz więc posłuchajcie mnie i odeślijcie jeńców, których uprowadziliście spośród waszych braci, gdyż zapalczywość gniewu PANA wisi nad wami.
12 Niongake hiatreatre o niavy boak’ amy aliio amy zao ty mpiaolo’ i Efraime ila’e, i Azarià ana’ Iehonàne naho i Berekià ana’ i Mesilemote naho Iekizkià ana’ i Salome naho i Amasa ana’ i Hadlay,
Wtedy niektórzy z naczelników spośród synów Efraima: Azariasz, syn Jochanana, Berechiasz, syn Meszillemota, Ezechiasz, syn Szalluma, i Amasa, syn Chadlaja, wystąpili przeciwko tym, którzy wracali z wojny.
13 vaho nanao ty hoe am’ iereo, Ko endese’ areo mb’etoa o narohio; ie mipay hanaña’ Iehovà tahiñe tika, hanovoñe o hakeo naho tahin-tikañeo; fa ra’elahy o hakeon-tikañeo vaho haviñerañe miforoforo ty am’ Israele.
I powiedzieli do nich: Nie wprowadzajcie tutaj tych jeńców, gdyż będzie to grzechem wobec PANA, którym zamierzacie nas [obciążyć], dołączając go do naszych występków. Wielki bowiem jest nasz grzech i zapalczywość gniewu [ciąży] nad Izraelem.
14 Aa le napo’ o lahindefoñeo añatrefa’ o roandriañeo naho i fivoribey iabiy o an-drohio naho i kinopakey.
Wojsko więc pozostawiło jeńców i łupy przed książętami i całym zgromadzeniem.
15 Le niongake i niantoñoñe an-tahinañe rey nandrambe o an-drohio naho nangalak’ amo kinopakeo hampisikina’ iareo o tsi-antsaroñe am’ iereoo naho nampisaroñe’ iareo naho nañombean-kana naho nanjotsoañe mahakama naho rano naho hinoso’ iareo menake naho najo’ iareo am-borìke o maleme am’ iereoo naho nendese’ iareo mb’e Ieriko, i rovan-tsatrañey, mb’ aman-drolongo’ iareo añe vaho nimpoly mb’e Somerone mb’eo.
A mężczyźni, którzy zostali wyznaczeni imiennie, wystąpili i zajęli się jeńcami: korzystając z łupów, przyodziali wszystkich nagich, ubrali ich, dali im obuwie, nakarmili ich i napoili, i namaścili, a słabych odprowadzili na osłach. Wtedy przyprowadzili ich do Jerycha, miasta palm, do ich braci. Potem wrócili do Samarii.
16 Nampañitrik’ amo mpanjaka’ i Asoreo amy zao t’i Ahkaze mpanjaka nipay imba,
W tym czasie król Achaz posłał do królów Asyrii [prośbę] o pomoc.
17 amy te pok’ eo indraike o nte-Edomeo nandafa Iehoda vaho ninday mpirohy añe.
Znowu bowiem Edomici nadciągnęli, pobili Judę i uprowadzili jeńców.
18 Naname o rova an-tane petrakeo naho o atimo’ Iehodao o nte-Pelistio, le rinambe’ iareo ty Betesamese naho i Aiialone naho i Gederote naho i Soko rekets’ o tanà’eo naho i Timnà rekets’ o tanà’eo naho i Gimzo rekets’ o tanà’eo vaho nimoneñe ao.
Ponadto Filistyni wtargnęli do miast na równinach i na południu Judy i zdobyli Bet-Szemesz, Ajjalon, Gederot, Soko i podległe im miejscowości oraz Timnę i Gimzo z podległymi im miejscowościami i tam zamieszkali.
19 Toe nafotsa’ Iehovà t’Iehoda ty amy Ahkaze mpanjaka’ Israele; ie nampanaña’e tahiñe Iehoda vaho vata’e niola amy Iehovà.
PAN bowiem poniżył Judę z powodu Achaza, króla Izraela, gdyż obnażył on Judę i przewrotnie zgrzeszył wobec PANA.
20 Nimb’ ama’e mb’eo t’i Tilgatepilnesere, mpanjaka’ i Asore, f’ie namorekeke aze fa tsy nampaozatse.
I przybył do niego Tiglat-Pileser, król Asyrii, który go [raczej] ucisnął, niż wspomógł.
21 Aa ndra te nangalà’ i Ahkaze añ’ anjomba’ Iehovà ao naho añ’anjomba’ i mpanjakay naho amo roandriañeo vaho natolo’e amy mpanjaka’ i Asorey, tsy nolora’e.
Bo choć Achaz wziął [skarby] z domu PANA, z domu królewskiego oraz od książąt i dał to królowi Asyrii, ten go nie wspomógł.
22 Mbore nanovoñe hakeo amy Iehovà t’i Ahkaze mpanjaka amy hasotria’ey
A w czasie największego ucisku król Achaz grzeszył jeszcze bardziej przeciwko PANU. Taki to był król Achaz.
23 amy te nanoa’e soroñe amo ‘ndrahare’ i Damesèke nandafa azeo, ami’ty hoe: Kanao mañolotse o mpanjaka’ i Arameo o ndrahare’ iareoo, le hanoako soroñe ka hañolora’ iareo ahy. Fe nampianto aze naho Israele iaby izay.
Składał bowiem ofiary bogom z Damaszku, którzy go pokonali, i mówił: Ponieważ bogowie królów Syrii wspomagają ich, będę im składał ofiary, aby i mnie wspomagali. Ale oni stali się przyczyną upadku dla niego i całego Izraela.
24 Le natonto’ i Ahkaze o fanak’ añ’ anjomban’ Añaharo, le tsineratsera’e o fana’ i anjomban’ Añahareio naho narindri’e o lalambein’ anjomba’ Iehovào; vaho nandranjy kitrely ho am-bata’e an-kotso’ Ierosalaime iaby.
Achaz zabrał naczynia z domu Bożego i pokruszył je. Zamknął też bramy domu PANA i pobudował sobie ołtarze po wszystkich zaułkach Jerozolimy.
25 Le nanoa’e toets’ abo ze hene’ rova’ Iehoda, hañenga amo ndrahare ila’eo, hanigike Iehovà Andrianañaharen-droae’e.
W każdym mieście Judy ustanowił wyżyny, aby tam palono kadzidło innym bogom, i pobudził do gniewu PANA, Boga swoich ojców.
26 Ty ila’ o fitoloña’eo naho o sata’e iabio, ty valoha’e naho ty fara’e, inao t’ie misokitse amy bokem-panjaka’ Iehoda naho Israeley.
A pozostałe jego dzieje i wszystkie jego drogi, od pierwszych do ostatnich, są zapisane w księdze królów Judy i Izraela.
27 Le nitrao-piròtse aman-droae’e t’i Ahkaze naho nalenteke an-drova ao, toe e Ierosalaime ao; fa tsy nitakone’ iareo mb’amo kiborim-panjaka’ Israeleo; Iekizkia ana’e ty nandimbe aze nifehe.
I Achaz zasnął ze swoimi ojcami, i pogrzebali go w mieście w Jerozolimie. Ale nie wprowadzili do grobów królów Izraela. A Ezechiasz, jego syn, królował w jego miejsce.
