1 Timoty 5
1 Ko mitrevoke androanavy, fa ahitio hoe rae naho o gaon-dahio hoe rahalahy,
Starszemu nie łaj, ale jako ojca napominaj, młodszych jako braci,
2 o rakembao hoe rene, o somondrarao hoe rahavave, ami’ty hakanitso’e do’e.
Starsze niewiasty jako matki, młodsze jako siostry, ze wszelaką czystością.
3 Iasio o ramavoiñeo, o toe vantotseo.
Wdowy miej w uczciwości, które prawdziwie są wdowami.
4 Aa naho aman’ anake ndra afe ty vantotse, le soa re te hioke he ty hitoloñe ami’ty lilim-pitalahoañe añ’anjomba’e ao, hañavaha’e ty nisongoeñe aman-droae’e, fa izay ty non’ Añahare am-pivazohoa’e.
A jeźli która wdowa dzieci albo wnuczęta ma, niech się uczą pierwej przeciwko domowi własnemu być pobożnemi i wzajem oddawać rodzicom; albowiem to jest rzecz chwalebna i przyjemna przed obliczem Bożem.
5 Fa mitamà an’ Andrianañahare ka i toe vantotsey i nengañe ho vahiniy, ie mitolom-piloloke naho mihalaly handro an-kaleñe;
A która jest prawdziwie wdowa i osierociała, ma nadzieję w Bogu i trwa w prośbach i w modlitwach w nocy i we dnie.
6 fe mikoromake o mierañerañe añ’ arimoeñeo ndra t’ie veloñe.
Ale która w rozkoszach żyje, ta żyjąc umarłą jest.
7 Afantoho ka irezay soa tsy hinjeañe.
To tedy rozkazuj, żeby były nienaganione.
8 Aa naho eo ty tsy mamahañe o azeo, àntsake o keleia’eo, le fa nifary i fatokisañey vaho lombolombo’ ty tsi-miato.
A jeźli kto o swoich, a najwięcej o domowych starania nie ma, wiary się zaprzał i gorszy jest niż niewierny.
9 Ampivolilieñe ho vantotse ze ambone’ ty enem-polo taoñe, migahiñe amy tañanjomba’e,
Wdowa niech będzie obrana, która by nie miała mniej niż sześćdziesiąt lat, która była żoną jednego męża,
10 mbore aman’ engeñe amo tolon-draha soa’eo, ie fa nahabey anake, naho fa nampiantraño ambahiny, naho fa nanasa ty fandia’ o noro’eo, naho fa nanaha o misotrio, vaho fa nahimbam-pañorike ty fitoloñan-tsoa.
Mająca świadectwo w dobrych uczynkach, jeźli dzieci wychowała, jeźli gości przyjmowała, jeźli świętych nogi umywała, jeźli utrapionych wspomagała, jeźli każdego uczynku dobrego naśladowała.
11 Fe liero ty vantotse tora’e, hera ho likoare’ ty hadraom-bata’e ty fiatoa’e amy Norizañey, vaho hisalala hanambaly;
Wdów zasię młodszych chroń się; bo gdyby się zbestwiły przeciw Chrystusowi, chcą za mąż iść,
12 mamà-batañe iereo amy te napoke i fatokisa’ iareo valoha’ey.
Mając osądzenie, iż pierwszą wiarę odrzuciły;
13 Ie amy zay, mizatse mikopiso, mitsatsà-traño; le tsy vaho mihànitse avao fa toe matsindrañe naho mitolom-bolañe; mivolan-draha tsy mañeva.
Owszem też próżnując uczą się chodzić od domu do domu; a nie tylko są próżnujące, ale też świegotliwe, niepotrzebnemi rzeczami się bawiące, mówiąc, co nie przystoi.
14 Aa le osiheko hangala-baly o vantotse tora’eo, hiterake, hañalahala anjomba, soa tsy omen-dalañe i rafelahiy hañìnje.
Chcę tedy, aby młodsze szły za mąż, dzieci rodziły, gospodyniami były; przeciwnikowi żadnej przyczyny nie dawały ku obmowisku;
15 Toe fa nitsile nanonjohy i mpañìnjey o ila’eo.
Albowiem się już niektóre obróciły za szatanem.
16 Aa naho aman-dongo vantotse ty rakemba mpiato, soa re te atrafe’e, le tsy i Fivoriy ty hiloetse ama’e, fa o toe vantotseo ro fahana’e.
Przetoż, jeźli który wierny albo która wierna ma wdowy, niechże je opatruje, a niech zbór nie będzie obciążony, aby tym, które są prawdziwie wdowami, starczyło.
17 Mañeva asiñe indroe o androanavy mifehe soao, àntsake o mpifanehake amo tsarao naho amo fañòhañeoo.
Starsi, którzy się w przełożeństwie dobrze sprawują, niech będą mieni za godnych dwojakiej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce.
18 Fa hoe i Sokitse Masiñey: Ko vihine’o ty vavan’añombe mandisañe, naho, Mañeva ty rima’e ty mpièke.
Albowiem Pismo mówi: Wołowi młócącemu nie zawiążesz gęby; i: Godzien jest robotnik zapłaty swojej.
19 Ko mañaon-tsisý amy t’indaty bey naho tsy telo ndra roe ty valolombeloñe.
Przeciwko starszemu nie przyjmuj skargi, chyba za dwoma albo trzema świadkami.
20 Endaho aolo’ i màroy ty mitolom-pandilatse, hihembaña’ o ila’eo.
A tych, którzy grzeszą, strofuj przed wszystkimi, aby i drudzy bojaźń mieli.
21 Afantoko añatrefan’ Añahare naho Iesoà Norizañey vaho o anjely jinoboñeo irehe ty hañambeñe irezay, le ko mirihy, ko mañisokisoke aman-dra inoñ’ inoñe.
Oświadczam się przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, i przed Anioły wybranymi, abyś tych rzeczy przestrzegał, w osobach nie brakując, nic nie czyniąc z przychylności.
22 Ko meke hanampe fitàñe ama’ ondaty, vaho ko mitraoke ami’ty hatsivokara’ o ila’eo; vontitiro ty halio-tahi’o.
Rąk z prędka na nikogo nie wkładaj, ani bądź uczestnikiem cudzych grzechów: samego siebie czystym zachowaj.
23 Ko minon-drano avao fa ano divay kede ty ami’ty fisafoa’o naho o fangonora’oo.
Samej wody więcej nie pijaj, ale używaj po trosze wina dla żołądka twego i częstych chorób twoich.
24 Malange ty hakeo’ ondaty ila’e ie miaolo iareo mb’an-jaka mb’eo, fe mañorike afara ty ila’e.
Grzechy niektórych ludzi przedtem są jawne i uprzedzają na sąd, a za niektórymi idą pozad.
25 Midodea ka o sata soao, fe ndra tsy izay, tsy hay aetake avao.
Także też dobre uczynki przedtem są jawne; ale które są insze, utaić się nie mogą.
