1 Tesaloniana 3
1 Aa zahay tsy nahafifeake ka, le nilahatse t’ie hadoñe am-bangiñe Atena añe,
διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι
2 vaho nahitri’ay mb’ama’ areo mb’eo t’i Timoty, rahalahintika naho mpitoron’ Añahare amy talili-soa’ i Norizañeiy, hamente naho hañosike anahareo amy fatokisa’ areo,
και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και διακονον του θεου και συνεργον ημων εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υμας περι της πιστεως υμων
3 soa tsy ama’areo ty hembere’ o faloviloviañe zao; fe fohi’ areo te izay ty nanendreañ’ antika.
τω μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα
4 Ie mbe tama’ areo ao le nitaroña’ay te fa antitotse ty hampisarerahañe an-tikañe; ie o oni’ areo te zoeñeo.
και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε
5 Ie amy zay, tsy nahafeake ka iraho, le nahitriko ty handrendreke ty fatokisa’ areo, hera nazi’ i mpañìnjey, vaho ho nilesa i fitoloña’aiy.
δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστιν υμων μηπως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων
6 Fa ie pok’ eo hirik’ ama’ areo t’i Timoty, le nitalilie’e soa o fatokisa’ areo naho i fikokoañey, vaho t’ie nainai’e mitiahy anahareo an-kasoa, mañiry hahaisake anay hambañe ami’ty fisalala’ay hahatrea anahareo.
αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας
7 ie amy zao ry longo, amo faloviloviañe naho fanilofañe anaio fe nampanintsiñ’ anay ty fatokisa’ areo.
δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη θλιψει και αναγκη ημων δια της υμων πιστεως
8 Velon-jahay henaneo, amy t’ie mijohañe amy Talè ao.
οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκητε εν κυριω
9 Akore ty fañandriaña’ay an’ Andrianañahare hamale ty hafaleañe hirebeha’ay anahareo añatrefan’ Añaharen-tika,
τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων
10 aa le mitolon-kalaly handro an-kalen-jahay hahaisake ty lahara’ areo, hañeneke ze tsy eneñe ami’ty fatokisa’ areo.
νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων
11 I Andrianañahare Raentika vaho i Talèntika Iesoà abey ro hañavantañe ty lala’ay mb’ama’ areo añe;
αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους χριστος κατευθυναι την οδον ημων προς υμας
12 naho hampitomboe’ i Talè nahareo naho o ila’e iabio hiraorao an-koko, hambañe ami’ty anay ho anahareo,
υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας
13 hampijadoñe o arofo’ areoo tsy aman-tahy, miavake, añatrefan’ Añahare naho Raentikañe ami’ty fitotsaha’ i Talèntika Iesoà rekets’ o hene noro’eo.
εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων των αγιων αυτου
