< 1 Samoela 13 >
1 Nifehe rai-taoñe t’i Saole, aa ie nifehe Israele roe taoñe,
Reino Saúl por un año. Y cuando cumplió dos años de reinado.
2 le jinobo’ i Saole ty lahilahy telo arivo boake Israele ao. Nindre amy Saole e Mikmase naho ambohibohi’ i Betele ty ro’arivo, naho nindre am’ Ionatane e Gibeate-Beniamine ty arivo; songa nirahe’e mb’ an-kiboho’e añe ze ondaty sisa.
Entonces Saúl tomó para sí tres mil hombres de Israel, de los cuales mantuvo dos mil con él en Micmas y en la montaña de Betel, y mil estaban con Jonatán en Guibea, en la tierra de Benjamín: El resto de las personas ordenó que se fueran a sus campamentos.
3 Pinao’ Ionatane amy zao ty mpirai-lian-dahin-defoñe e Geba; le jinanji’ o nte Pilistio. Aa le pinopò’ i Saole amy tane iabiy i antsivay nanao ty hoe: mijanjiña ry nte-Evre.
Y Jonatán atacó a la fuerza armada de los filisteos estacionados en Guibea; y se dio a los filisteos la noticia de que los hebreos se volvían contra ellos. Y Saúl hizo sonar un cuerno por toda la tierra,
4 Aa le jinanji’ Israele iaby te zinevo’ i Saole i mpirai-lian-te-Pilistiy, naho te mitrotròtse amo nte-Pilistio t’Israele. Aa le nifanontoñe amy Saole e Gilgale añe ondatio.
Y todo Israel tenía la noticia de que Saúl había atacado a los filisteos, y que Israel era odiado por los filisteos. Y la gente se unió después de Saúl a Gilgal.
5 Nifamory ka o nte-Pilistio hialy amy Israele, sarete telo-ale naho mpiningi-tsoavala eneñ’ arivo naho ondaty mira amo faseñe añ’ olon-driakeo ty hamaro’e ro nionjom-beo nitobe e Mikmase atiñana’ i Bete-Avene ey.
Y los filisteos se juntaron para hacer la guerra a Israel, tres mil carruajes de guerra, seis mil jinetes y un ejército de personas numerosas como la arena del mar; subieron y tomaron su posición en Micmas, al al este de Bet-aven.
6 Nioni’ o ana’ Israeleo te niampoheke—toe nalovilovy ondatio—sata’ ondatio ty nietak’ an-dakato, an-drongoñe, am-bato, an-kadaha, vaho an-koboñe ao.
Cuando los hombres de Israel vieron el peligro en el que se encontraban, (porque la gente estaba preocupada), se cubrieron en las grietas de las laderas y en los bosques y en las rocas, los hoyos y los huecos.
7 Nitsake Iordaney ka ty ila’ o nte Evreo mb’an-tane Gade e Gilgale añe; fe mbe te Gilgale t’i Saole, vaho nititititike iaby o mpiama’eo.
Y gran parte de la gente había pasado el Jordán a la tierra de Gad y de Galaad; pero Saúl todavía estaba en Gilgal, y toda la gente lo siguió temblando de miedo.
8 Nihenekenek’ ao fito andro re ty amy namantaña’ i Samoeley; fe tsy niavy e Gilgale t’i Samoele; le nihabaratsiak’ ama’e ondatio.
Y siguió esperando allí durante siete días, el tiempo fijado por Samuel, pero Samuel no vino a Gilgal; y la gente empezaba a alejarse de él.
9 Aa hoe t’i Saole: Endeso mb’amako mb’etoa i enga hisoroñañey naho o engam-panintsiñañeo; vaho nisoroña’e o engan-koroañeo.
Entonces Saúl dijo: Ven, dame el holocausto y las ofrendas de paz. E hizo una ofrenda quemada al Señor.
10 Aa ie vaho nihenefe’e soroñe i engan-koroañe rey, hehe te pok’eo t’i Samoele; naho nimb’ama’e mb’eo t’i Saole hifanalaka ama’e hañontane aze.
Y cuando terminó la ofrenda quemada, vino Samuel; y Saúl salió a verlo y le dio una bendición.
11 Le hoe t’i Samoele: Ino o nanoe’oo? le hoe t’i Saole: Ie nitreako te niparaitak’ amako ondatio naho tsy niheo mb’eo irehe amy nifotoañañey, naho te mifanontoñe haname i Mikmase o nte-Pilistio,
Y Samuel dijo: ¿Qué has hecho? Y Saúl dijo: Porque vi que la gente se estaba alejando de mí, y tú no habías venido en el tiempo que se había fijado, y los filisteos se habían reunido en Micmas;
12 le nataoko ty hoe: Hiambotrak’ amako e Gilgale amy zao o nte-Pilistio vaho mb’e tsy nihalaliako ìsoke am’Iehovà; aa le nanji-batan-draho nañenga i soroñey.
Dije: Ahora los filisteos bajarán sobre mí en Gilgal, y no he orado pidiendo ayuda al Señor; así que, me vi forzado a hacerlo, hice una ofrenda quemada.
13 Aa hoe t’i Samoele amy Saole: Nanao hadagolàñe; tsy nambena’o ty lili’ Iehovà Andrianañahare’o, i nandilia’e azoy; ie ho najado’ Iehovà ho nainai’e donia i fifehea’o Israeley.
Entonces Samuel dijo a Saúl: Has hecho una estupidez: no guardaste las reglas que el SEÑOR tu Dios te dio; El propósito del Señor era hacer que tu reinado sobre Israel fuera segura para siempre.
14 Fe tsy hijadoñe i fifehea’oy; fa nitsoeke ondaty mindre arofo ama’e t’Iehovà vaho fa tinendre’ Iehovà ho mpifehe ondati’eo, amy te tsy nambena’o i nandilia’ Iehovà azoy.
Pero ahora tu reinado no continuará: el Señor buscara un hombre que le agrade en todo sentido conforme a su corazón, le dará el lugar de gobernante sobre su pueblo, porque no has hecho lo que el Señor Te dio órdenes de hacer.
15 Niongak’ amy zao t’i Samoele, nionjo boake Gilgale mb’e Gibeate-Beniamine. Niahe’ i Saole ondaty ama’eo te ni-enen-jato varañe.
Luego subió Samuel de Gilgal y el resto de la gente subió después de Saúl contra los hombres de guerra, y vinieron de Gilgal a Gibeah en la tierra de Benjamín: y Saúl tomó el número de las personas que estaban Con él, unos seiscientos hombres.
16 le nañialo e Gibeate-Beniamine t’i Saole naho Ionatane ana’ey naho ondaty ama’eo; vaho nitobe e Mikmase ka o nte-Pilistio.
Y Saúl, con su hijo Jonatán y la gente que estaba con ellos, esperaba en Geba, en la tierra de Benjamín, pero las tiendas de los filisteos estaban en Micmas.
17 Niakatse an-tobe’ o nte-Pilistio amy zao ty mpijoy am-pirimboña’e telo: ty mpirai-lia’e raike nitsile mb’amy lala-migodañe mb’e Ofrà, mb’an-tane’ i Soale mb’eo;
Y tres escuadrones de hombres salieron de los filisteos para destruir la tierra; Un y escuadrón pasó por el camino que va a Ofra, a la tierra de Sual.
18 nitolike mb’ amy Bete-korone ka ty mpirai-lia’e raike; vaho nitolike mb’añ’ efe-tane ahatalakesañe ty vava-tane Zeboime mb’ am-patram-bey mb’eo ty mpirai-lia’e raike.
Y otro fue en dirección a Bet-horon; y otro fue por la colina mirando hacia el valle de Zeboim, en dirección al desierto.
19 Ie amy zao, tsy amam-panefe ndra raike ty an-tane Israele ao; ami’ty nanoe’ o nte-Pilistio ty hoe: Hera hanefe fibara ndra lefoñe o nte-Evreo,
No había herrero en toda la tierra de Israel; porque los filisteos no lo permitían, Por temor a los hebreos se hicieran espadas o lanzas.
20 fa nizotso mb’amo nte-Pilisty iabio ze hene ana’ Israele hanioñe ty lelan-dasarý naho ty fangaly, naho ty fekoñe, vaho ty fibìra.
Pero todos los israelitas tenían que ir a los filisteos para afilar sus arados y azadones, hachas y hoces;
21 Nitake roe-ampaha-telo’ ty sekele hanañira’e ty lelan-dasarý ndra ty fitrabahan-tane; naho ty ampaha-telo’e ho a o fekoñeo; vaho ho ami’ty fanañiran-kitro.
Se cobraba ocho gramos de plata para afilar, los instrumentos en sus arados, azadones, horquillas y hachas, y para poner puntas de hierro en sus varas de empuje de bueyes.
22 Aa ie amy andron-kotakotakey, leo fibara ndra lefoñe raike tsy nizoeñe am-pità’ o mpiamy Saole naho Ionataneo; naho tsy i nizoeñe amy Saole naho Ionataney avao.
En el día de la pelea en Micmas, no se vio ni una espada ni una lanza en las manos de ninguna de las personas con Saúl y Jonatán: solo Saúl y su hijo Jonatán los tuvieron.
23 Aa le nionjomb’ an-kebam-bohi’ i Mikmase mb’eo ty raik’ amo mpirai-lia’ o nte-Pilistioo.
Y la fuerza armada de los filisteos salió al estrecho camino de Micmas.