1 Korintiana 13
1 Ie mirehake am-pamele’ ondaty naho anjely iraho fe tsy amam-pikokoañe le feon-torisìke mikontsiañe naho fikatsakatsañan-kantsàñe avao.
Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
2 Ie mahafitoky naho maharendreke ze hene mietake naho ze atao hilala vaho lifo-patokisañe mahaveve vohitse f’ie tsy aman-koko, le kafoake.
Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν.
3 Naho koàheko o varakoo hamahànako o rarakeo mbore afoeko ho foreheteñe ty sandriko, f’ie tsy aman-koko, le tsy mahasoa ahy.
Και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω, και εάν παραδώσω το σώμα μου διά να καυθώ, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
4 Mahaliñe ty koko naho matarike, tsy mamarahy ty koko, tsy miebotsebotse ty koko vaho tsy mirengevoke;
Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται,
5 tsy mijaranjaràñe, tsy mipay ty aze, tsy mora boseke, tsy mitorifike;
δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν,
6 tsy ifalea’e ty hatsivokarañe, fe irebeha’e ty hatò;
δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν·
7 Hene vavè’e, fonga iantofa’e, songa tamàe’e, sindre ifeaha’e.
πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
8 Tsy milesa ty koko; fe hihelañe ty fitokiañe, le hijihetse ty filikolikoañe, vaho hasaok’ añe ty hilala.
Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει· τα άλλα όμως, είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή· είτε γλώσσαι, θέλουσι παύσει· είτε γνώσις, θέλει καταργηθή.
9 Mahafohiñe ty ila’e tika vaho mitoky ty pila’e.
Διότι κατά μέρος γινώσκομεν και κατά μέρος προφητεύομεν·
10 Fe naho miboak’ eo ty fonitse, le himosaoñe añe o am-paha’eo.
όταν όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή.
11 Ie niajaja iraho, nirehake hoe ajaja, nandrèndreke hoe ajaja, nitsakore hoe ajaja; izaho bey le nadòko o hajajàñeo.
Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου.
12 Henaneo mahaisake hoe an-ketsoro malompolompo; ie añe, hifampiatre-daharañe. Maharendreke ty ila’e iraho henaneo, f’ie añe ro hahafohiñe hambañe amy te arofoanañe.
Διότι τώρα βλέπομεν διά κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον· τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην.
13 Sehanga’e henaneo, ty fatokisañe, ty fitamàñe, ty fikokoañe, i telo rezay; fe lohà’e ty fikokoañe.
Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη.
