< 1 Tantara 5 >

1 O ana’ i Reobeneo, tañolo­ñoloña’ Israeleo, (toe ie ty valohan’ ana’e fe nitivae’e ty fandrean-drae’e le natolotse amo ana’ Iosefe, ana’ Israeleo ty zom-pisamaha’e, fe tsy i zom-pisamahañey ty fiantoñoñe).
Los hijos de Rubén, el primogénito de Israel. (Aunque era el primogénito, su primogenitura fue entregada a los hijos de José hijo de Israel porque había profanado el lecho de su padre. Por eso Rubén no figura en la genealogía según la primogenitura,
2 Naozatse te amo rahalahi’eo t’Iehoda, le boak’ ama’e ty talè; fe a Iosefe ty zon-tañoloñoloñañe.
y aunque Judá llegó a ser el más fuerte de sus hermanos y de él salió un gobernante, la primogenitura le pertenecía a José).
3 O ana’ i Reobene, tañoloñoloña’ Israeleo: i Kanoke naho i Palò, i Ketsrone vaho i Karmý.
Los hijos de Rubén el primogénito de Israel: Hanoc, Falú, Hezrón y Carmi.
4 O ana’ Ioeleo: i Semaià, ana’e t’i Goge, ana’e t’i Simý,
Los hijos de Joel: Semaías su hijo, Gog su hijo, Simei su hijo,
5 ana’e t’i Mikà, ana’e t’i Reaia, ana’e t’i Baale,
Miqueas su hijo, Reaías su hijo, Baal su hijo,
6 ana’e t’i Beerà nendese’ i Tilgate-pilnesere mpanjaka’ i Asore añe an-drohy. Ie ty nitalè’ o nte-Reobeneo.
y Beera su hijo, el que Tiglat-Pileser el rey de Asiria llevó al exilio. Él (Beera) era un líder de los rubenitas.
7 O rahalahi’eo ty amo hasavereña’eo, ty fiantoño’ iareo, le Ieiele, mpifehe naho i Zekarià
Los parientes de Beera son, según sus registros genealógicos: por familia Jeiel (el jefe de familia), Zacarías,
8 naho i Bela ana’ i Azaze, ana’ i Semà, ana’ Ioele nimoneñe e Aroere pake Nebò ao naho e Baale-meone;
y Bela de Azaz, hijo de Sema, hijo de Joel. Ellos habitaban en la zona que iba desde Aroer hasta Nebo y Baal Meón.
9 naho maniñanañe, nimoneñe pak’ amy fimoahañe am-patrambe boak’ an-tsaka Peratey amy te niraorao an-tane Gilade ao o añombe’ iareoo.
Por el lado oriental se extendieron por la tierra hasta el borde del desierto que continúa hasta el río Éufrates, porque sus rebaños habían crecido mucho en Galaad.
10 Nialy amo nte-Hagareo iereo tañ’andro’ i Saole, le nihotrak’ am-pità’ iareo vaho nimoneñe an-kiboho’ iareo nanitsike i tane atiñana’ i Giladey.
En los tiempos de Saúl fueron a la guerra contra los agarenos, y los derrotaron. Se apoderaron de los lugares donde habían vivido los agarenos en todas las regiones al este de Galaad.
11 Nimoneñe tandrife iereo an-tane’ i Basane ao pake Salkà añe o ana’ i Gadeo.
Junto a ellos, los descendientes de Gad vivían en Basa, hasta Salca.
12 Ioele, mpiaolo naho i Safame, mpanonjohy naho Iaanày vaho i Safate e Basane ao.
Joel (el jefe de familia), Safam (el segundo), y Janai y Safat, en Basán.
13 Le o longo’ iareo añ’ anjomban-droae’eo: i Mikaele naho i Mesolame naho i Sebà naho Iorày naho Iakane naho i Zibà vaho i Evre, fito.
Sus parientes, según la familia, eran: Miguel, Mesulán, Sabá, Jorai, Jacán, Zía y Éber, siendo un total de siete.
14 O ana’ i Abikaileo, ana’ i Korý, ana’ Ioroake, ana’ i Gilade, ana’ i Mikaele, ana Iesisày, ana’ Iakdò, ana’ i Boze;
Estos fueron Los hijos de Abihail, hijo de Huri, hijo de Jaroa, hijo de Galaad, hijo de Miguel, hijo de Jesisai, hijo de Jahdo, hijo de Buz.
15 i Aký, ana’ i Abdiele, ana’ i Goný, mpiaoloñ’ anjomban-droae’ iareo.
Ahi hijo de Abdiel, hijo de Guni, era su jefe de familia.
16 Ie nimoneñe e Gilade e Basane ao, amo rova’eo naho am-piandraza’ i Sarone pak’ añ’ efe’ iareo añe.
Vivían en Galaad, en Basán y sus ciudades, y en los pastizales de Sarón hasta sus fronteras.
17 Ie ro nivoli­lieñe am-piantoñoñe tañ’ andro’ Iotame, mpanjaka’ Iehodà naho tañ’ andro’ Iarovame, mpanjaka’ Israele.
Todos ellos fueron registrados en la genealogía durante el tiempo de Jotam, rey de Judá, y de Jeroboam, rey de Israel.
18 Efats’ale-tsi-efats’arivo-tsi-fitonjato-tsi-enempolo ty nionjomb’ añ’aly amo ana’ i Reobeneo naho o nte-Gadeo naho i vakim-pifokoa’ i Menasèy, songa anake nahasibeke, ondaty nahafinday fikalañe naho fibara naho nahafañòhatse fale vaho nahimbañe an-kotakotake, efats’ ale-tsi-efats’arivo-tsi-fiton-jato-tsi-enempolo ty nimbañ’ aly.
La tribu de Rubén, la tribu de Gad y la media tribu de Manasés tenían 44.760 guerreros fuertes y listos para la batalla, capaces de usar escudos, espadas y arcos.
19 Nialia’ iareo o nte-Hagrio naho Ietore naho i Nafise vaho i No­dabe.
Fueron a la guerra contra los agarenos, los jetureos, los nafiseos y los nodabitas.
20 Nimbaeñe iereo, le natolotse am-pità’ iareo o nte Hagrio rekets’ o mpiama’e iabio; amy te nikanjie’ iareo an-kotakotak’ ao t’i Andrianañahare, le vinale’e i halaliy, amy t’ie niato.
Recibieron ayuda en la lucha contra estos enemigos porque invocaron a Dios durante las batallas. Así pudieron derrotar a los agarenos y a todos los que estaban con ellos. Dios respondió a sus oraciones porque confiaron en él.
21 Fonga tinava’ iareo o añombe’eo; naho ty rameva’ iareo lime-ale naho añondry roe-hetse-tsi-lime-ale naho borìke ro’arivo; naho sandriñe rai-hetse.
Capturaron el ganado de sus enemigos: cincuenta mil camellos, doscientas cincuenta mil ovejas y dos mil asnos. También capturaron a cien mil personas,
22 Le maro ty nitsingoro ho mate amy te an’ Andrianañahare i aliy. Le nimoneñe ao iereo nandimbe iareo pak’amy fandrohizañey.
y muchas otras murieron porque la batalla era de Dios. Se apoderaron de la tierra y vivieron allí hasta el exilio.
23 Nimoneñe amy taney o ana’ i vakim-pifokoa’ i Menasèio, le nihamaro boake Basane pake Baale-kermone naho e Senire vaho pak’ am-bohi-Kermone añe.
La media tribu de Manasés había crecido mucho. Vivían en la tierra desde Basán hasta Baal Hermón, (también conocida como Senir y Monte Hermón).
24 Le o mpiaolon’ anjomban-droae’ iareoo: i Efere naho Isý naho i Eliele naho i Azriele naho Iiremià naho i Hodavià vaho Iakdiele, fanalolahy, maram-bintañe songa talèn’ anjomban-droae’e,
Estos eran los jefes de familia: Efer, Isi, Eliel, Azriel, Jeremías, Hodavías y Jahdiel. Eran fuertes guerreros, hombres famosos, jefes de sus familias.
25 f’ie niota aman’ Añaharen-droae’ iareo, nañarapilo mb’ amo ndrahare’ ondati’ i tane’ rinoan’ Añahare aolo’ iareoo.
Pero fueron infieles al Dios de sus antepasados. Se prostituyeron siguiendo a los dioses de los pueblos de la tierra, los que Dios había destruido antes que ellos.
26 Aa le nitroboen’ Añahare’ Israele ty tro’ i Pole mpanjaka’ i Asore naho ty tro’ i Tilgate-Pilnesere mpanjaka’ i Asore, le nendese’ iereo añe o nte-Reobeneo naho o nte-Gadeo vaho i vakim-pifokoa’ o nte-Menasèoy; nenteñe mb’e Kalake naho e Kabore naho e Karà vaho mb’an-tsaka’ i Gozane añe pak’ androany.
Así que el Dios de Israel animó a Pul, rey de Asiria, (también conocido como Tiglat-Pileser, rey de Asiria), para que invadiera la tierra. Llevó al exilio a los rubenitas, a los gaditas y a la media tribu de Manasés. Los llevó a Halah, a Habor, a Hara y al río de Gozán, donde permanecen hasta el día de hoy.

< 1 Tantara 5 >