1 Tantara 21
1 Nitroatse am’ Israele amy zao i mpañinjey nañosike i Davide hañiake Israele.
Tada Satan ustade na Izraela i potače Davida da izbroji Izraelce.
2 Le hoe t’i Davide am’ Ioabe naho amo mpiaolo’ ondatio; Akia volilio t’Israele boake Beer-Sevà pake Dane añe; vaho andeso amako ho isako. Fa hoe t’Ioabe:
Kralj reče Joabu i narodnim knezovima: “Idite, izbrojte Izraelce od Beer Šebe pa do Dana, onda se vratite i kažite mi koliko ih je na broju.”
3 Ehe te hampitomboe’ Iehovà in-jato ty hamaro’e, f’ie tsy songa mpitoron-talèko hao ry talèko mpanjaka? ino ty paia’ i talèko o raha zao? Ino ty hampanaña’e hakeo Israele?
Joab reče: “Neka Jahve dade svome narodu još sto puta ovoliko koliko ga je sada! Nisu li, moj gospodaru kralju, svi oni sluge mome gospodaru? Zašto traži to moj gospodar? Zašto da bude na krivicu Izraelu?”
4 Fe naharekets’ Ioabe ty saontsi’ i mpanjakay. Aa le niavotse t’Ioabe, nanitsike Israele vaho nimpoly mb’e Ierosalaime mb’eo.
Ali kraljeva riječ bijaše jača od Joabove. Tako je Joab otišao i počeo obilaziti sav Izrael, a onda se, najposlije, vrati u Jeruzalem.
5 Le natolo’ Ioabe amy Davide ty fitonto’ i famoliliañe ondatioy. Aa naho Israele iaby, le rai-tampetrisa-tsi-rai-hetse t’indaty nahafitsoa-pibara vaho am’Iehodà, efats-etse-tsi-fito-ale t’indaty nahafitsoa-pibara.
Joab dade Davidu popis naroda; Izraelaca bijaše milijun i sto tisuća ljudi vičnih maču, a Judejaca četiri stotine i sedamdeset tisuća vičnih maču.
6 Fe tsy vinolily am’ iereo t’i Levý naho i Beniamine; amy te nampitorifike Ioabe ty saontsi’ i mpanjakay.
Ali nije pobrojio među njima ni Levijeva ni Benjaminova plemena, jer je Joabu bila odvratna kraljeva zapovijed.
7 Nihejen’Añahare i raha zay; le linafa’e t’Israele.
Bilo je to mrsko i u Božjim očima, pa Bog udari Izraela.
8 Le hoe t’i Davide aman’ Añahare: aman-kakeo bey iraho, amy nanoeko i rahay; ehe apoho henaneo i tahim-pitoro’oy; amy te nanao hadagolàñe.
David reče Bogu: “Veoma sam sagriješio što sam to učinio. Ali oprosti krivicu svome sluzi jer sam vrlo ludo radio!”
9 Le nitsara amy Gade, mpitoki’ i Davide, t’Iehovà, nanao ty hoe:
Jahve reče Davidovu vidiocu Gadu:
10 Akia saontsio amy Davide ty hoe: Hoe ty nafè’ Iehovà: Azotsoko ama’o ty raha telo, ijoboño ty hanoako.
“Idi i kaži Davidu: 'Ovako veli Jahve: Troje stavljam preda te; izaberi sebi jedno od toga da ti učinim!'”
11 Aa le nimb’ amy Davide mb’eo t’i Gade le nanoe’e ty hoe; Hoe ty nafè’ Iehovà: Joboño ze tea’o,
Došavši k Davidu, Gad mu reče: “Ovako veli Jahve: 'Biraj sebi
12 ke t’ie ho san-kerè telo taoñe, ke ho fafàñe aolon-drafelahi’o telo volañe, ie manjomòts’ azo ty fibaran-drafelahi’o, he ho telo andro am-pibara’ Iehovà, rekets’ angorosy amy taney, ie tsitsife’ ty Anjeli’ Iehovà rotsake ty an-tane’ Israele. Aa le ereñereño henaneo ty vale’e hampoliko amy nañirak’ ahiy.
ili glad za tri godine, ili da tri mjeseca bježiš pred neprijateljima i mač tvojih neprijatelja da te stiže, ili da tri dana Jahvin mač i kuga bude na zemlji i Jahvin anđeo da ubija po svim izraelskim krajevima.' Sada promisli i gledaj što da odgovorim onome koji me poslao!”
13 Le hoe t’i Davide amy Gade, Vata’e dobo iraho; apoho hikorovok’ am-pità’ Iehovà, amy te ra’elahy o fiferenaiña’eo; fa ko ado’o hivarinjonjok’ am-pità’ondaty.
David reče Gadu: “Na velikoj sam muci! Ah, neka padnem u Jahvine ruke, jer je veliko njegovo milosrđe, a u ljudske ruke da ne zapadnem!”
14 Aa le nirahe’ Iehovà am’ Israele ty angorosy; le ondaty fito-ale ty nitsingoritrìtse.
Tako je Jahve poslao kugu na Izraela te pomrije sedamdeset tisuća Izraelaca.
15 Nampihitrifen’ Añahare am’ Ierosalaime ty anjely handrotsake, aa ie ho nanjevo le najihe’ Iehovà; niferenaiña’e tsy hanao i hankàñey vaho nanoe’e ty hoe i anjely mpandrotsakey, Soa izay, agebaño henaneo ty fità’o. Le nijohañe marine’ ty tanem-pifofoha’ i Ornane nte-Iebosý eo i anjeli’ Iehovày.
Bog je poslao anđela na Jeruzalem da ga istrebljuje; a kad je počeo istrebljivati, pogledao je Jahve i sažalilo mu se zbog zla, pa je rekao anđelu zatorniku: “Dosta je sada, spusti ruku!” Jahvin je anđeo stajao kraj gumna Jebusejca Ornana.
16 Nampiandra fihaino amy zao t’i Davide le nioni’e nijohañe añivo’ ty tane toy naho i likerañey i anjeli’ Iehovày, ie natorakitsi’e ambone’ Ierosalaime eo ty fibara tsinoake am-pità’e. Nibabok’ an-daharañe amy zao t’i Davide naho o androanavi’ Israeleo songa nisikin-gony.
David, podigavši oči, vidje Jahvina anđela kako stoji između zemlje i neba držeći u ruci isukan mač koji je podigao na Jeruzalem, i on pade ničice sa starješinama obučenim u kostrijet.
17 Le hoe t’i Davide aman’ Añahare, Tsy izaho hao ty nandily ty fañiahañe ondatio? Izaho avao ty nandilatse, nanao i haratiañey; fa o añondry retoañe, ino ty nanoe’ iareo? Ehe te ho amako naho añ’ anjomban-draeko ty fità’o ry Iehovà Andrianañahareko, fa tsy am’ondati’oo, hanjamañe iareo.
David reče Bogu: “Nisam li ja zapovjedio da se izbroji narod? Ja sam, dakle, onaj koji sam sagriješio i grdno zlo načinio, a što učiniše te ovce? Jahve, Bože moj, neka tvoja ruka dođe na me i na moju obitelj, a ne na taj narod da ga pomori!”
18 Aa le nampisaontsie’ i anjeli’ Iehovày i Gade amy Davide, te hampitroare’ i Davide am’ Iehovà ty kitrely an-tanem-pamofoha’ i Ornane nte-Iebosý eo.
Tada Jahvin anđeo reče Gadu da kaže Davidu neka uziđe i neka podigne žrtvenik Jahvi na gumnu Jebusejca Ornana.
19 Le nionjomb’eo t’i Davide ty amy nitaroña’ i Gade ami’ty tahina’ Iehovày.
David je otišao po riječi koju mu je Gad rekao u Jahvino ime.
20 Ie nitolike t’i Ornane le nioni’e i anjeliy, le niharo nietake, ie naho ty ana-dahi’e efatse. Namofoke vare-bolè t’i Ornane henane zay.
A Ornan, okrenuvši se, opazi anđela, a njegova se četiri sina sakriše. Ornan je vrhao pšenicu.
21 Ie nimb’e Ornane mb’eo t’i Davide, le niandra t’i Ornane, nahaisake i Davide, le niavotse mb’ an-tanem-pamofohañe mb’eo vaho nibokok’ amy Davide, ty lahara’e mb’an-tane.
Uto dođe David do Ornana, a on, pogledavši i opazivši Davida, dođe s gumna i pokloni se Davidu licem do zemlje.
22 Le hoe t’i Davide amy Ornane, Atoloro ahy ty toem-pamofohañe toy hañamboarako kitrely am’Iehovà; atoloro ahy ami’ty vili’e do’e, hampijihetse i angorosiy am’ ondatio.
Tada David reče Ornanu: “Daj mi to gumno da sagradim na njemu žrtvenik Jahvi; za potpunu cijenu daj mi ga da bi prestao pomor u narodu!”
23 Le hoe t’i Ornane amy Davide, Endeso ho azo le hanoa’ i talèko mpanjakay ze soa am-pihaino’e. Ingo atoloko azo o añombeo ho soroñe naho o haraom-pamofohañeo ho hatae vaho o vare-bolèo ho enga mahakama; fonga itolorako.
Ornan odgovori Davidu: “Neka ga uzme i neka čini moj gospodar kralj što je dobro u njegovim očima; evo, dajem ti goveda za paljenice, i mlatilice za drva, i pšenicu za prinosnicu; sve ti to poklanjam.”
24 Le hoe t’i Davide mpanjaka amy Ornane, Aiy avao! tsy mete tsy vilieko ami’ty vili’e do’e, fa tsy ho rambeseko ho a Iehovà o azoo, ndra hañenga soroñe tsy amam-bily.
Kralj David reče Ornanu: “Ne, nego hoću da kupim u tebe i da platim, jer neću da prinosim Jahvi što je tvoje, da prinosim paljenice koje su mi poklonjene.”
25 Aa le natolo’ i Davide amy Ornane ho amy toetsey ty sekelem-bolamena enenjato ami’ty lanja’e
I David dade Ornanu za ono mjesto šest stotina zlatnih šekela na mjeru.
26 naho nandranjy kitrely am’ Iehovà eo t’i Davide le nañenga soroñe naho engam-panintsiñañe naho nikanjy Iehovà vaho natoi’e boak’ andikerañe ey, nampidoiñ’ afo ambone’ i kitrely fisoroñañey.
Tada sagradi ondje žrtvenik Jahvi i prinese paljenice i pričesnice; a kad je prizvao Jahvu, on ga usliša spustivši oganj s neba na žrtvenik za paljenice.
27 Ie linili’ Iehovà i anjeliy le naombe’e an-kotra’e ao i fibara’ey.
Jahve zapovjedi anđelu da vrati mač u korice.
28 Nioni’ i Davide henane zay te nanoiñe aze an-toem-pamofoha’ i Ornane nte-Iebosý eo t’Iehovà le eo ty nañenga’e soroñe.
U ono vrijeme, vidjevši da ga je Jahve uslišio na gumnu Jebusejca Ornana, David poče prinositi žrtve ondje.
29 Amy te mbe an-toets’ abo’ i Gibone añe ty kivoho’ Iehovà niranjie’ i Mosè am-patrambey añe naho i kitrelim-pisoroñañey henane zay.
Jahvino prebivalište, koje je napravio Mojsije u pustinji, i žrtvenik za paljenice bio je u to vrijeme na uzvisini u Gibeonu.
30 Fe tsy nete niatrek’ ama’e eo t’i Davide hañontane an’ Andrianañahare fa nampirevendreveñe aze i fibaran’ anjeli’ Iehovày.
David nije mogao ići k njemu da traži Boga jer ga je bio spopao strah od mača Jahvina anđela.
