< 1 Tantara 13 >
1 Aa le nisafiry amo mpifelek’ arivo naho zatoo vaho amo mpifehe iabio t’i Davide.
David consultou os capitães de milhares e de centenas, mesmo com todos os líderes.
2 Le hoe t’i Davide amy valobohò’ Israele iabiy, Aa naho mete ama’ areo naho am’ Iehovà Andrianañaharen-tika, antao hañitrike mb’eo mb’eo hikoike o longontika sisa amo hene tane’ Israeleo, rekets’ o mpisoroñe naho nte-Levý androva naho am-paripari’ iareoo, hifanontoñe,
David disse a toda a assembléia de Israel: “Se vos parece bom, e se é de Javé nosso Deus, mandemos notícias por toda parte aos nossos irmãos que ficam em toda a terra de Israel, com quem os sacerdotes e levitas estão em suas cidades que têm terras de pasto, para que se reúnam a nós”.
3 hampolian-tika mb’etoa i vatan’ Añaharen-tikañey, ie tsy nipaiaen-tika tañ’ andro’ i Saole.
Também, vamos trazer a arca de nosso Deus de volta para nós, pois não a buscamos nos dias de Saul”.
4 Le nanao ty hoe i valobohòkey, t’ie hanoeñe, fa nimete am-pihaino’ ze hene ondaty.
Toda a assembléia disse que o fariam, pois a coisa estava certa aos olhos de todo o povo.
5 Aa le natonto’ i Davide t’Israele iaby, boake Sikore e Mitsraime añe pak’ am-pimoahañe e Kamate añe, hindesa’ iareo boake Kiriate-Iearime ao i vatan’ Añaharey.
Então David reuniu todo Israel, desde o rio Shihor do Egito até a entrada de Hamath, para trazer a arca de Deus de Kiriath Jearim.
6 Aa le nindre am’ Israele iaby t’i Davide nionjomb’e Baalà—i Kiriate-Iearime’ Iehoda—mb’eo hindesa’ iareo boak’ao i vatan’ Añahare iambesara’ Iehovà amo kerobeoy, i fikanjiañe i tahina’eiy.
David subiu com todo Israel para Baalah, ou seja, para Kiriath Jearim, que pertencia a Judah, para trazer de lá a arca de Deus Yahweh que está acima dos querubins, que é chamada pelo Nome.
7 Le nente’ iareo an-tsarete vao boak’ añ’ anjomba’ Abinadabe ao i vatan’ Añaharey; vaho ninday i saretey t’i Ozà naho i Akio.
Eles carregaram a arca de Deus em um novo carrinho, e a trouxeram para fora da casa de Abinadab; e Uzza e Ahio dirigiram o carrinho.
8 Le nifale añatrefan’ Añahare an-kaliforan-kaozarañe t’i Davide naho Israele; reke-tsabo naho marovany, jejobory, fikorintsañe, fikarantsañe vaho an-trompetra.
David e todo Israel tocaram diante de Deus com todas as suas forças, mesmo com canções, com harpas, com instrumentos de cordas, com pandeiros, com címbalos e com trombetas.
9 Ie nivotrak’ an-tanem-pifofoha’ i Kidone eo, le nahiti’ i Ozà ty fità’e hikalañ’ i vatay, fa ho nabalitaboa’ o añombeio.
Quando chegaram à eira de Chidon, Uzza estendeu sua mão para segurar a arca, pois os bois tropeçaram.
10 Le nisolebotse amy Ozà ty haviñera’ Iehovà naho zinevo’e amy te nitakare’e fitàñe i vatay vaho nihomak’ añatrefan’ Añahare.
A raiva de Yahweh queimou contra Uzza, e ele o atingiu porque colocou sua mão sobre a arca; e ele morreu lá diante de Deus.
11 Tsy nahafale i Davide ty fitorotosi’ Iehovà amy Ozày; aa le natao Perets’ Ozà i toetsey pak’ henaneo.
David ficou descontente, porque Yahweh havia fugido contra Uzza. Ele chamou aquele lugar de Perez Uzza, até os dias de hoje.
12 Nahahembañe i Davide t’i Andrianañahare amy andro zay, le hoe re: Akore ty hampipoliako amako i vatan’ Añaharey?
David tinha medo de Deus naquele dia, dizendo: “Como posso levar a arca de Deus para casa”?
13 Aa le tsy nendese’ i Davide moly ama’e mb’an-drova’ i Davide mb’eo i vatay fa nampitsile’e mb’ añ’anjomba’ i Ovededome nte Gate ao.
Então David não moveu a arca com ele para a cidade de David, mas a levou para a casa de Obed-Edom, o Gittita.
14 Nitobok’ an-kasavereña’ i Ovededome añ’ anjomba’e ao telo volañe i vatan’ Añaharey; vaho nitahie’ Iehovà ty anjomba’ i Ovededome naho ze hene fanaña’e.
A arca de Deus permaneceu com a família de Obed-Edom em sua casa três meses; e Yahweh abençoou a casa de Obed-Edom e tudo que ele tinha.