Salamo 94

1 Jehovah, Andriamanitra Mpamaly ny natao, ô, Andriamanitra, Mpamaly ny natao, ô, mamirapirata.

Herre, du hemns Gud, du hemns Gud, syn deg i herlegdom!

2 Misandrata, ry Mpitsara ny tany, ô; Mamalia ny mpiavonavona.

Statt upp, du domar yver jordi, lat dei ovmodige få lika for si gjerning!

3 Mandra-pahoviana re ny ratsy fanahy, Jehovah ô, Mandra-pahoviana re no mbola hifalifaly ny ratsy fanahy?

Kor lenge skal ugudlege, Herre, kor lenge skal ugudlege fegnast?

4 Mirezadrezatra sy miteny sahisahy izy; Mirehareha ny mpanao ratsy rehetra.

Dei gøyser or seg og fører skamlaus tale; dei skrøyter, alle ugjerningsmenner.

5 Ny olonao, Jehovah ô, torotoroiny, Ary ny lovanao ampahoriny;

Ditt folk, Herre, krasar dei, og din arv plågar dei.

6 Ny mpitondratena sy ny vahiny vonoiny, Ary ny kamboty dia matiny

Enkja og den framande slær dei i hel, og dei myrder dei farlause.

7 Fa hoy izy: Tsy mijery Jehovah, Ary tsy mandinika Andriamanitr’ i Jakoba.

Og dei segjer: «Herren ser ikkje, og Jakobs Gud merkar det ikkje.»

8 Mahalalà ianareo olona ketrina; Ary ianareo adala, rahoviana re no mba ho hendry ianareo?

Merka då, de uvituge i folket! Og de vitlause, når vil de taka til vitet?

9 Ny Mpanao ny sofina va tsy handre? Ny Mpamorona ny maso va tsy hahita?

Han som hev sett inn øyra, skulde han ikkje høyra? Han som hev laga til auga, skulde han ikkje sjå?

10 Ny Mpampianatra ny jentilisa va tsy hananatra, Dia Izay mampianatra fahalalana ny olona?

Han som tuktar heidningar, skulde han ikkje refsa, han som gjev menneski kunnskap?

11 Jehovah no mahalala ny hevitry ny olona, Fa zava-poana izany.

Herren kjenner mannsens tankar, at dei er fåfengd.

12 Sambatra izay olona anarinao, Jehovah ô, Sady ampianarinao avy amin’ ny lalanao,

Sæl er den mann som du, Herre, tuktar, og som du gjev lærdom or lovi di,

13 Mba homenao fitsaharana amin’ ny andro fahoriana izy, Mandra-pihady lavaka ho an’ ny ratsy fanahy.

til å gjeve honom ro for vonde dagar, til dess det vert grave ei grav for den ugudlege.

14 Fa Jehovah tsy mba hanary ny olony, Ary ny lovany tsy hafoiny.

For ikkje støyter Herren burt sitt folk, og arven sin forlet han ikkje.

15 Fa ny fitsarana hiverina ho amin’ ny fahamarinana, Ary hanaraka izany ny mahitsy fo rehetra

For domen skal venda um att til rettferd, og alle ærlege i hjarta skal halda med honom.

16 Iza no hitsangana ho ahy hisakana ny mpanao ratsy? Iza no hiseho ho ahy hisakana ny mpanao meloka?

Kven stend upp for meg imot dei vonde? Kven stig fram for meg mot deim som gjer urett?

17 Raha tsy Jehovah no Mpamonjy ahy, Dia efa saiky nalaky nitoetra tao amin’ ny mangingina ny fanahiko.

Dersom ikkje Herren var mi hjelp, so vilde sjæli mi snart bu i stilla.

18 Fony aho nanao hoe: Mangozohozo ny tongotro, Dia ny famindram-ponao, Jehovah ô, no nanohana ahy.

Når eg segjer: «Foten min er ustød, då held di miskunn meg uppe, Herre.»

19 Raha be ny ahiahy ato anatiko Dia mampifaly ny fanahiko ny fampiononanao.

Når det kjem mange tunge tankar i mitt hjarta, då huggar dine trøystarord mi sjæl.

20 Hikambana aminao va ny seza fiandrianan’ ny ratsy, Izay misaina fampahoriana manohitra ny lalàna?

Er vel tynings-domstolen i samlag med deg, der dei lagar urett i hop til rett?

21 Manao andiany hamely ny fanahin’ ny marina ireo Ka manameloka ny rà marina.

Dei flokkar seg i hop mot sjæli åt den rettferdige, og dei fordømer uskuldigt blod.

22 Fa tonga fiarovana avo ho ahy Jehovah; Ary vatolampy fialofako Andriamanitro.

Då vert Herren ei borg for meg, og min Gud vert eit berg som eg flyr til.

23 Dia ampanodiaviny azy ireo ny helony ka aringany noho ny faharatsiany izy; Eny, aringan’ i Jehovah Andriamanitsika izy.

Og han let deira urett koma attende yver deim, og for deira vondskap skal han gjera ende på deim, ja, Herren, vår Gud, skal gjera ende på deim.