Salamo 89

1 Maskila nataon’ i Etana Ezrahita. Ny famindram-pon’ i Jehovah no hohiraiko mandrakizay; Hatramin’ ny taranaka fara mandimby no hampahafantaran’ ny vavako ny fahamarinanao.

Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.

2 Fa hoy izaho Hotovonana mandrakizay ny famindram-po; Ny fahamarinanao hampitoerinao any an-danitra.

For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.

3 “Efa nanao fanekena tamin’ ny voafidiko Aho; Eny, efa nianiana tamin’ i Davida mpanompoko Aho hoe:

«Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:

4 Hampitoetra ny taranakao ho mandrakizay Aho Ka hanangana ny seza fiandriananao hatramin’ ny taranaka fara mandimby.” (Sela)

«Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)

5 Ary ny lanitra hidera ny fahagagana ataonao, Jehovah ô, Ary ny fahamarinanao koa ao amin’ ny fiangonan’ ny olo-masìna.

Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.

6 Fa iza any an-danitra no mitovy amin’ i Jehovah? Ary iza amin’ ny zanak’ ireo andriamanitra no manahaka an’ i Jehovah,

For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?

7 Dia Andriamanitra mahatahotra indrindra eo amin’ ny fiangonan’ ny olo-masiny Ary hajain’ izay rehetra manodidina Azy?

Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.

8 Jehovah, Andriamanitry ny maro, ô, iza no mahery tahaka Anao, Jehovah? Ary manodidina Anao ny fahamarinanao.

Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.

9 Hianao manapaka ny fisavoan’ ny ranomasina; Raha manonja ny alony, dia mampitsahatra azy Hianao.

Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.

10 Hianao nanorotoro an-dRahaba ho tahaka izay voavono; Ny sandrinao mahery no nampielezanao ny fahavalonao.

Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.

11 Anao ny lanitra, Anao koa ny tany; Izao tontolo izao sy izay rehetra eo aminy. Hianao no nanorina azy.

Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.

12 Ny avaratra sy ny atsimo. Hianao no nahary azy; Ny anaranao no ihobian’ i Tabara sy Hermona.

Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.

13 Manan-tsandry mahery Hianao; Mahery ny tananao, avo ny tananao ankavanana.

Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.

14 Rariny sy fitsarana no fanorenan’ ny seza fiandriananao; Famindram-po sy fahamarinana no mialoha ny tavanao.

Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.

15 Sambatra izay olona mahalala ny feo mahafaly; Jehovah ô, amin’ ny fahazavan’ ny tavanao no handehanany.

Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.

16 Ny anaranao no hifaliany mandrakariva; Ary ny fahamarinanao no hisandratany.

I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.

17 Fa voninahitry ny heriny Hianao; Ary amin’ ny fankasitrahanao no hisandratan’ ny tandrokay.

For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.

18 Fa an’ i Jehovah ny ampinganay; Ary an’ ny Iray Masin’ ny Isiraely ny mpanjakanay.

For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.

19 Tamin’ izany ny olonao masìna dia nilazanao tamin’ ny fahitana hoe: Nametraka famonjena tamin’ izay mahery Aho Ary nanandratra ny anankiray voafidy tamin’ ny olona.

Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.

20 Efa nahita an’ i Davida mpanompoko Aho; Ny diloiloko masìna no nanosorako azy;

Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.

21 Izy no homban’ ny tanako; Eny, ny sandriko no hampahery azy.

Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.

22 Tsy hamitaka azy ny fahavalo; Ary tsy hampahory azy ny ratsy fanahy.

Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.

23 Fa handripaka ny fahavalony eo anoloan’ ny tavany Aho Sady hamely izay mankahala azy.

Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.

24 Ny fahamarinako sy ny famindram-poko homba azy; Ary ny anarako no hisandratan’ ny tandrony.

Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.

25 Dia hampitoetra ny tànany amin’ ny ranomasina Aho Ary ny tànany ankavanana amin’ ny ony.

Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.

26 Izy hiantso Ahy hoe: Raiko Hianao, Andriamanitro sy Vatolampin’ ny famonjena ahy.

Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»

27 Ary Izaho kosa hanao azy ho lahimatoa, Ambony indrindra amin’ ny mpanjakan’ ny tany.

Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.

28 Hitahiry ny famindram-poko ho azy mandrakizay Aho, Ary ny fanekeko hampaharetiko aminy.

Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.

29 Hampaharitra ny taranany ho mandrakizay Aho, Ary ny seza fiandrianany ho tahaka ny faharetan’ ny lanitra.

Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.

30 Raha mahafoy ny lalàko ny zanany Ka tsy mandeha araka ny fitsipiko,

Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,

31 Raha ny teniko no ataony ho fahavetavetana, Ary ny didiko no tsy tandremany,

dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,

32 Dia hovaliako tsorakazo ny fahadisoany, Ary kapoka ny helony.

då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.

33 Nefa ny famindram-poko tsy hofoanako aminy, Ary ny fahamarinako tsy havadiko,

Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.

34 Ny fanekeko tsy hotsoahako, Ary ny nolazain’ ny molotro tsy hovako.

Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.

35 Izao zavatra iray loha izao no nianianako tamin’ ny fahamasinako, Tsy handainga amin’ i Davida mihitsy Aho:

Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.

36 Ny taranany haharitra mandrakizay, Ary ny seza fiandrianany ho tahaka ny masoandro eo anatrehako;

Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.

37 Hampitoerina mandrakizay tahaka ny volana izy, Tahaka ny vavolombelona marina any an-danitra. (Sela)

Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)

38 Fa efa narianao sy nolavinao izy; Efa tezitra tamin’ ny voahosotrao Hianao.

Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.

39 Efa nahafoana ny fanekena tamin’ ny mpanomponao Hianao; Efa nataonao ho fahavetavetana ny satro-boninahiny ka narianao teny an-tany.

Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.

40 Efa noravanao ny fefiny rehetra; Efa nosimbanao ny fiarovany mafy.

Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.

41 Izay rehetra mandalo eny an-dalana dia manimba azy; Efa fandà-tsan’ ny mpiray monina aminy izy.

Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.

42 Efa nampisandratra ny tanana ankavanan’ ny rafilahiny Hianao Ary efa nampifaly ny fahavalony rehetra.

Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.

43 Efa nampihemotra ny lelan’ ny sabany Hianao Ka tsy nampaharitra azy tamin’ ny ady.

Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.

44 Efa nampitsahatra ny voninahiny Hianao Ka nanongana ny seza fiandrianany ho amin’ ny tany.

Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.

45 Efa nahafohy ny andron’ ny fahatanorany Hianao Ary efa nanaron-kenatra azy. (Sela)

Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)

46 Mandra-pahoviana, Jehovah ô? Hiery mandrakizay va Hianao? Mirehitra tahaka ny afo va ny fahatezeranao?

Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?

47 Tsarovy ny hafohin’ ny androko; Toa zava-poana mihitsy ny namoronanao ny zanak’ olombelona rehetra!

Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.

48 Iza no olona ho velona tsy hahita fahafatesana, Fa hamonjy ny fanahiny tsy ho azon’ ny tanan’ ny fiainan-tsi-hita? (Sela) (Sheol h7585)

Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)

49 Tompo ô, aiza ny famindram-ponao fahiny, Izay nianiananao tamin’ i Davida tamin’ ny fahamarinanao?

Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?

50 Tompo ô, tsarovy ny latsa manjo ny mpanomponao, Ny tratrako vesaran’ ny firenena rehetra,

Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,

51 Dia ny nandatsan’ ny fahavalonao, Jehovah ô, Eny, ny nandatsany ny dian’ ny voahosotrao.

at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.

52 Isaorana mandrakizay anie Jehovah. Amena dia Amena.

Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!