Salamo 81

1 Ho an’ ny mpiventy hira. Al-gitith. Nataon’ i Asafa. Mihobia ho an’ Andriamanitra herintsika; manaova feo fifaliana ho an’ Andriamanitr’ i Jakoba.

Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!

2 Asandrato ny hira, ka velezo ny ampongatapaka, ary tendreo ny lokanga mahafinaritra mbamin’ ny valiha.

Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!

3 Tsofy ny anjomara amin’ ny volana; eny, amin’ ny feno-volana, dia amin’ ny andro firavoravoantsika.

Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!

4 Fa lalàna ho an’ ny Isiraely izany, ary fitsipik’ Andriamanitr’ i Jakoba.

For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.

5 Notendreny ho vavolombelona eo amin’ i Josefa izany, raha nandeha namely ny tany Egypta Izy; nandre teny tsy fantatro aho.

Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:

6 Nampiala ny sorony tamin’ ny entana Aho; nitsahatra tsy nitondra sobiky ny tànany.

«Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.

7 Fony azom-pahoriana ianao, dia niantso Ahy, ka namonjy anao Aho; namaly anao tao amin’ ny fiafenan’ ny kotrokorana Aho, ary nizaha toetra anao tao amin’ ny ranon’ i Meriba. (Sela)

I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)

8 Mihainoa, ry oloko, dia hambarako aminao; enga anie hihaino Ahy ianao, ry Isiraely.

Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!

9 Aza asiana andriamani-kafa eo aminao; ary aza mivavaka amin’ ny andriamanitry ny firenena hafa.

Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.

10 Izaho no Jehovah Andriamanitrao, Izay nitondra anao niakatra avy tany amin’ ny tany Egypta; atanatanao ny vavanao, dia hofenoiko.

Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!

11 Fa tsy nihaino ny feoko ny oloko; ary ny Isiraely tsy nankato Ahy;

Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.

12 Ka dia navelako hanaraka ny ditry ny fony Izy, handehanany manaraka ny fisainan’ ny tenany.

So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.

13 Enga anie ka hihaino Ahy ny oloko, dia handeha amin’ ny lalako ny Isiraely;

Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!

14 Vetivety dia hampietry ny fahavalony Aho, ka hamerina ny tanako hamely ny rafiny;

Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.

15 Izay mankahala an’ i Jehovah dia hikoy aminy, ka dia haharitra mandrakizay ny andron’ ny oloko;

Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.

16 Ary hampihinana azy vary tsara indrindra Izy; eny, tantely avy amin’ ny vatolampy no hamokisako anao.

Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»