Salamo 78
1 Maskila nataon’ i Asafa.
Ein song til lærdom av Asaf. Lyd, mitt folk, på læra mi, legg øyra til det munnen min talar!
2 Hiloa-bava hilaza fanoharana aho; hanonona teny saro-pantarina fony taloha aho.
Eg vil opna min munn med fyndord, eg vil lata gåtor frå gamall tid strøyma ut.
3 Izay efa rentsika sy fantatsika, ary nambaran’ ny razantsika tamintsika,
Det me hev høyrt og veit, og det våre feder hev fortalt oss,
4 Dia tsy mba hafenintsika amin’ ny zanany; fa hambarantsika amin’ ny taranaka ho avy ny fiderana an’ i Jehovah sy ny heriny ary ny fahagagana izay efa nataony.
det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.
5 Fa nanorina teni-vavolombelona teo amin’ i Jakoba Izy, ary teo amin’ Isiraely no nametrahany lalàna, izay nandidiany ny razantsika, hampahafantariny ny zanany;
Han hev sett upp eit vitnemål i Jakob, og ei lov hev han lagt i Israel, som han baud våre feder, til å kunngjera deim for borni,
6 Mba hahafantatra izany ny taranaka ho avy ― dia ny zaza mbola hateraka ― ka hitsangana hitory izany amin’ ny zanany kosa,
so den komande ætti, dei born som skulde verta fødde, kunde kjenna deim, at dei kunde koma fram og fortelja um deim til sine born,
7 Mba hametraka ny fanantenany amin’ Andriamanitra, ka tsy hanadino ny asany, fa hitandrina ny didiny;
og setja si von til Gud, og ikkje gløyma Guds verk, men taka vare på hans bodord,
8 Mba tsy ho tahaka ny razany, izay taranaka maditra sy miodina, izy, dia taranaka izay tsy nampiomana ny fony, sady tsy marina tamin’ Andriamanitra ny fanahiny.
og ikkje vera som deira feder, ei tver og tråssug ætt, ei ætt som ikkje gjorde sitt hjarta fast, og som i si ånd ikkje var trufast mot Gud.
9 Ny zanak’ i Efraima, izay nitondra tsipìka hitifirany, dia niamboho tamin’ ny andro fiadiana.
Efraims born, dei væpna bogeskyttarar, dei snudde på stridsdagen.
10 Tsy nitandrina ny fanekena amin’ Andriamanitra izy, ary tsy nety nandeha araka ny lalàny;
Dei heldt ikkje Guds pakt og vilde ikkje ferdast i hans lov.
11 Nanadino ny asany izy sy ny fahagagana izay nampahitàny azy.
Og dei gløymde hans storverk og hans under som han hadde synt deim.
12 Teo anatrehan’ ny razany no nanaovany fahagagana tany amin’ ny tany Egypta, dia tany amin’ ny tany lemak’ i Zoana.
For deira feder hadde han gjort under i Egyptarlandet på Soans mark.
13 Nampisaraka ny ranomasina Izy ka nitondra azy nita, dia nampijanona ny rano ho toy ny antontan-javatra.
Han kløyvde havet og let deim ganga igjenom, og let vatnet standa som ein haug.
14 Ary ny rahona no nitondrany azy raha antoandro, sy afo mahazava nony alina.
Og han leidde deim med skyi um dagen, og heile natti ved elds ljos.
15 Namaky vatolampy tany an-efitra Izy, ka nampisotro azy nanaram-po tahaka ny amin’ ny rano lalina.
Han kløyvde berg i øydemarki og let deim drikka som av store vatsdjup.
16 Ary nampivoaka rano mandriaka avy tamin’ ny harambato Izy ka nampirotsaka rano ho tahaka ny ony.
Og han let bekkjer koma or fjellet og fekk vatn til å renna ned som elvar.
17 Kanjo mbola nandroso nanota taminy ihany izy ireo, ka nampahatezitra ny Avo Indrindra tany an-efitra.
Men dei heldt endå på og synda imot honom, og var tråssuge mot den Høgste i øydemarki.
18 Dia naka fanahy an’ Andriamanitra tam-pony izy, tamin’ ny nilàny hanina araka ny nahaliana azy.
Og dei freista Gud i sitt hjarta, so dei kravde mat for si lyst.
19 Dia niteny nanohitra an’ Andriamanitra izy ka nanao hoe: mahavelatra latabatra atỳ an-efitra va Andriamanitra?
Og dei tala imot Gud, dei sagde: «Kann vel Gud duka bord i øydemarki?
20 Indro, namely ny vatolampy Izy, dia nigororoana ny rano ka nandriaka; mahay manome mofo koa va Izy? Mahatonga hena ho an’ ny olony va Izy?
Sjå, han slo i berg, so vatn rann ut, og bekkjer fløymde. Tru han og kann gjeva brød, eller koma med kjøt til sitt folk?»
21 Koa nony ren’ i Jehovah izany, dia tezitra Izy; ary nisy afo nirehitra tamin’ i Jakoba, sady nisy fahatezerana namely ny Isiraely,
Difor, då Herren høyrde det, vart han harm, og eld loga upp mot Jakob, og vreide reiste seg mot Israel;
22 Satria tsy nino an’ Andriamanitra izy ireo ka tsy natoky ny famonjeny.
for dei trudde ikkje på Gud og leit ikkje på hans frelsa.
23 Kanefa nandidy ny rahona tany ambony Izy, ary ny varavaran’ ny lanitra no novohàny,
Og han gav skyerne ovantil, og himmelportarne let han upp.
24 Dia nandatsaka mana teny aminy hohaniny Izy, ary varin’ ny lanitra no nomeny azy.
Og han let manna regna yver deim til føda, og himmelkorn gav han deim.
25 Ny fihinan’ ny mahery no nohanin’ ny olona; nanaterany hanina hahavoky azy izy.
Englebrød fekk menneskje eta, nista sende han deim til mette.
26 Nampandeha ny rivotra avy any atsinanana teny amin’ ny lanitra Izy ary ny heriny no nitondrany ny rivotra avy any atsimo.
Han let austanvinden fara ut i himmelen, og han førde sunnanvinden fram ved si magt.
27 Dia nampilatsahany hena betsaka hoatra ny vovoka izy sy voro-manidina hoatra ny fasiky ny ranomasina,
Og han let kjøt regna yver deim som dust, og fljugande fuglar som havsens sand,
28 Ka nalatsany teny afovoan’ ny tobiny, manodidina ny fitoerany.
og han let deim falla ned midt i deira læger, kringum deira bustader.
29 Dia nihinana izy ireo ka voky tsara, ary izay nilainy dia nomeny azy.
Og dei åt og vart ovleg mette, og det dei hadde hug på, let han deim få.
30 Nefa tsy niala tamin’ ny filàny izy, ary mbola teo am-bavany ihany ny haniny;
Dei var ikkje komne burt frå si lyst, endå hadde dei maten i munnen,
31 Dia nirehitra taminy ny fahatezeran’ Andriamanitra, ka nahafatesany ny tremalahy teo aminy, ary naripany ny zatovolahin’ ny Isiraely.
då steig Guds vreide upp imot deim, og han drap deira sterke menner hjå deim, og Israels ungdomar slo han ned.
32 Fa na dia izany rehetra izany aza, dia mbola nanota ihany izy ireo ka tsy nino ny fahagagana nataony.
Med alt dette synda dei endå, og dei trudde ikkje på hans under.
33 Dia nampahalevona ny androny toy ny fofonaina Izy, ary ny taonany tamin’ ny fampitahorana.
Og han let deira dagar kverva i fåfengd, og deira år i rædsla.
34 Raha novonoiny izy ireo, dia nitady hahalala an’ Andriamanitra izy, ary niverina nikatsaka Azy.
Når han slo deim ned, då spurde dei etter honom, og vende um og søkte Gud,
35 Dia nahatsiaro izy fa Andriamanitra no Vatolampiny, ary Andriamanitra Avo Indrindra no Mpanavotra azy.
og kom i hug at Gud var deira berg og den høgste Gud var deira atterløysar.
36 Kanefa nanao vava malefaka taminy ireo, ary ny lelany no nandaingàny taminy.
Men dei gjølte for honom med sin munn, og laug for honom med si tunga.
37 Ary ny fony tsy niorina taminy; eny tsy nitana ny fanekeny izy.
Og deira hjarta hekk ikkje fast ved honom, og dei var ikkje true mot hans pakt.
38 Nefa Andriamanitra kosa be famindram-po, dia mamela heloka ka tsy mandringana; eny nahatsindry fo tokoa Izy, ka tsy nofohaziny avokoa ny fahavinirany,
Men han er miskunnsam, han forlet skuld og tyner ikkje, og mange gonger let han sin vreide venda um, og han vakte ikkje heile sin harm.
39 Fa nahatsiaro Izy fa nofo ihany ireo, dia rivotra izay mandalo ka tsy miverina intsony.
Og han kom i hug at dei var kjøt, ein andepust som kverv og ikkje kjem att.
40 Impiry akory izy ireo no efa niodina taminy tany an-efitra, ka nampalahelo Azy tany amin’ ny tany foana!
Kor ofte dei tråssa honom i øydemarki og gjorde honom sorg i audni!
41 Naka fanahy an’ Andriamanitra mandrakariva izy, ka nampalahelo ny Iray Masin’ ny Isiraely.
Og dei freista atter Gud og krenkte Israels Heilage.
42 Tsy mba nahatsiaro ny tànany izy, dia ny andro izay nanavotany azy tamin’ ny fahavalo,
Dei kom ikkje handi hans i hug, eller den dagen då han fria deim frå fienden,
43 Izay nanaovany famantarana tany Egypta, sy fahagagana tany an-tany lemak’ i Zoana:
då han gjorde sine teikn i Egyptarland, og sine undergjerningar på Soans mark.
44 Nampody ny oniny ho rà Izy, ary ny reniranony tsy azony nisotroana.
Og han gjorde deira elvar til blod, og sine rennande vatn kunde dei ikkje drikka.
45 Nandefa lalitra betsaka hamely azy Izy, ka nandany azy ireny, ary sahona, ka nanimba azy ireny.
Han sende imot deim flugesvermar som åt deim upp, og froskar som tynte deim.
46 Dia nanome ny vokatry ny taniny ho an’ ny sompanga Izy, ary ny sasany ho an’ ny valala.
Og han gav deira grøda til gnagaren og deira arbeid til grashoppen.
47 Namono ny voalobony tamin’ ny havandra Izy, ary ny aviaviny tamin’ ny havandra vaventy.
Han slo deira vintre ned med hagl og deira morbærtre med haglsteinar.
48 Dia nanolotra ny biby fiompiny ho an’ ny havandra Izy, ary ny omby aman’ ondriny ho an’ ny varatra.
Og han gav deira fe til haglet og deira hjorder til eldingarne.
49 Nandatsaka ny fahatezerany mirehitra taminy Izy: eny, fahavinirana sy fahatezerana ary fampahoriana, dia anjely andiany mitondra loza.
Han sende på deim sin brennande vreide, sinne og harm og trengsla, ei sending av uferds-englar.
50 Namboatra lalana ho an’ ny fahatezerany Izy, ary tsy niaro ny fanahin’ ireo tamin’ ny fahafatesana, fa nanolotra ny ainy ho lanin’ ny areti-mandringana;
Han braut veg for sin vreide, han sparde ikkje deira sjæl for dauden, og deira liv gav han til sotti.
51 Ary namely ny lahimatoa rehetra tany Egypta Izy, dia ny voalohan’ ainy tany an-dain’ i Hama;
Og han slo alle fyrstefødde i Egyptarland, fyrstegrøda av dei sterke i Khams tjeld.
52 Fa namindra toerana ny olony toy ny ondry Izy, ary nitondra azy tany an-efitra toy ny ondry andiany.
Og han let sitt folk fara av stad som sauer, og førde deim som ei hjord i øydemarki.
53 Nentiny soa aman-tsara izy ireo ka tsy mba natahotra; fa ny fahavalony kosa voasaron’ ny ranomasina.
Og han leidde deim trygt, og dei ræddast ikkje, men havet løynde deira fiendar.
54 Ary nitondra azy ho any amin’ ny tany misy ny fitoerany masìna Izy, dia ny tendrombohitra izay azon’ ny tànany ankavanana.
Og han førde deim til sitt heilage landmerke, det fjell som hans høgre hand hadde vunne.
55 Ary nandroaka ny jentilisa teo anoloany Izy, ka nanome ny tanin’ ireny ho lova nozaraina tamin’ ny famolaina, dia nampitoetra ny firenen’ Isiraely tao an-dainy.
Og han dreiv ut heidningar for deim, og let deira land falla til deim som arv, og let Israels ætter bu i deira tjeld.
56 Nefa naka fanahy an’ Andriamanitra Avo Indrindra izy ka niodina taminy, ary ny teni-vavolombelony tsy notandremany.
Men dei freista Gud, den Høgste, og tråssa honom, og hans vitnemål agta dei ikkje på.
57 Ary nihemotra izy ka nivadika tahaka ny razany. Dia nania tahaka ny tsipìka manjiona.
Og dei veik av og var utrugne som deira feder, dei vende um som ein veik boge.
58 Ary nampahatezitra Azy tamin’ ny fitoerana avony izy, sady nahasaro-piaro Azy tamin’ ny sarin-javatra voasokitra.
Dei harma honom med sine haugar og eggja honom med sine avgudar.
59 Ary nandre izany Andriamanitra, dia tezitra Izy ka nolaviny mihitsy ny Isiraely,
Gud høyrde det og vart vreid, og han vart svært leid av Israel.
60 Sady nahafoy ny tabernakeliny tao Silo Izy, dia ny lay izay naoriny teo amin’ ny olona;
Og han gjekk burt frå sin bustad i Silo, det tjeld han hadde slege upp millom menneskje.
61 Dia natolony ho babo ny heriny ary ny voninahiny ho eo an-tànan’ ny fahavalo.
Og han let sin styrke verta førd burt som fange, og gav si æra i fiendehand.
62 Dia nanolotra ny olony ho an’ ny sabatra Izy; ary tezitra Indrindra tamin’ ny lovany Izy.
Og han gav sitt folk til sverdet, og på sin arv harmast han.
63 Ny zatovolahiny dia lanin’ ny afo; ary ny zatovovaviny tsy mba nanaovana hiram-panambadiana.
Eld åt deira unge menner, og deira møyar fekk ingen bruresong.
64 Ny mpisorony lavon-tsabatra, nefa ny mpitondratenan’ ireo tsy nisaona.
Deira prestar fall for sverdet, og deira enkjor fekk ikkje syrgja
65 Dia nifoha ny Tompo tahaka ny anankiray avy natory, tahaka ny lehilahy mahery izay miantsoantso azon’ ny divay.
Då vakna Herren som ein sovande, som ei kjempa frå rus av vin.
66 Dia namely ny fahavalony hiamboho Izy ka nahafa-baraka azy mandrakizay.
Og han slo sine fiendar attende, og han førde yver deim æveleg skam.
67 Dia nanary ny lain’ i Josefa Izy, ary ny firenen’ i Efraima tsy nofidiny.
Og han støytte burt Josefs tjeld, og Efraims ætt valde han ikkje ut.
68 Fa nifidy ny firenen’ i Joda kosa Izy, dia ny tendrombohitra Ziona izay tiany.
Men han valde Judas ætt, Sions fjell som han elska.
69 Dia nanao ny fitoerany masìna ho tahaka ny havoana Izy, tahaka ny tany izay naoriny ho mandrakizay.
Og han bygde sin heilagdom som høge fjell, liksom jordi som han hev grunnfest til æveleg tid.
70 Dia nifidy an’ i Davida mpanompony ka naka azy avy tany am-balan’ ondry;
Og han valde ut David, sin tenar, og tok honom frå sauegrindarne.
71 Tany amin’ ny fiandrasany ny ondry ampianahana no nakàny azy, mba hiandry an’ i Jakoba olony sy Isiraely lovany;
Han førde honom frå lambsauerne som han fylgde, til å gjæta Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
72 Dia niandry ireo araka ny hitsin’ ny fony izy, ka nitondra azy araka ny fahaizan’ ny tànany.
Og han gjætte deim etter sitt ærlege hjarta, og med si kloke hand leidde han deim.
