Salamo 73
1 Salamo nataon’ i Asafa.
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 Fa izaho, dia saiky nibolasitra ny tongotro; saiky solafaka ny diako,
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 Satria nialona ny mpirehareha aho, raha nahita ny fiadanan’ ny ratsy fanahy.
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 Fa tsy misy fanaintainana amin’ ny fahafatesany, ary fatratra ny heriny.
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 Tsy mba misy manavesatra azy, tahaka ny olona sasany, ary tsy mba azom-pahoriana tahaka ny olon-kafa izy.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Dia izany no iambozonany rehareha toy ny rojo, sy itafiany fahalozàna tahaka ny lamba.
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 Bongon-tavy ny masony; miloatra ny hevitry ny fony.
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 Manazimbazimba izy ka miresaka fampahoriana an-dolom-po; avo vava izy.
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 Manao vava manakatra ny lanitra izy, ary ny lelany mandeha mitety ny tany.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Izany no itodihan’ ny olony hankany aminy; ary rano be no gohin’ ireny;
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 Ka hoy izy: Hataon’ Andriamanitra ahoana no fahalala? ary manam-pahalalana va ny Avo Indrindra?
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Indro, ireny dia olona ratsy fanahy; miadana mandrakariva izy ka mitombo harena.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 Foana mihitsy ny nanadiovako ny foko sy ny nanasàko ny tanako tamin’ ny fahamarinana.
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 Azom-pahoriana mandritra ny andro aho, ary faizana isa-maraina.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 Raha tahìny aho nanao hoe: Hiteny izany aho, dia ho namitaka ireo zanakao.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 Dia nieritreritra ta-hahalala izany zavatra izany aho, kanjo sarotra teo imasoko izany.
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 Mandra-piditro tao amin’ ny fitoera-masin’ Andriamanitra ka nihevitra izay ho farany.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Eo amin’ izay mahasolafaka tokoa no ametrahanao azy, ary aripakao ho ringana izy.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 Hià! rava indray mipi-maso izy! levona izy, matin-java-mahatahotra izy!
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 Tahaka ny anaovan’ ny olona ny nofiny ho tsinontsinona, dia tahaka izany, Tompo ô, no anaovanao ny endrik’ ireny ho tsinontsinona, raha mifoha Hianao.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 Raha lotika ny foko, ka voatsindrona ny voako,
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 Dia ketrina aho ka tsy nahalala; eny, biby teo anatrehanao aho.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 Nefa izaho dia eo aminao ihany mandrakariva, mihazona ny tanako ankavanana Hianao.
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 Ny saina omenao no hitondranao ahy, ary rehefa afaka izany, dia horaisinao ho amin’ ny voninahitra aho.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 Iza no ahy any an-danitra? ary tsy misy etỳ ambonin’ ny tany iriko tahaka Anao.
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 Na dia levona aza ny nofoko sy ny foko, dia mbola vatolampin’ ny foko sy anjarako mandrakizay Andriamanitra.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 Fa, indro, very izay lavitra Anao; aringanao izay rehetra mijangajanga mahafoy Anao.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 Fa, izaho, dia ny ho akaikin’ Andriamanitra no mahatsara ahy; Hianao, Jehovah Tompo ô, no nataoko aroko, mba hilaza ny asanao rehetra aho.
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
