< Salamo 66 >
1 Ho an’ ny mpiventy hira. Tonon-kira. Salamo.
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Mankalazà ny voninahitry ny anarany; omeo voninahitra Izy ho fiderana Azy.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Lazao amin’ Andriamanitra hoe: endrey, mahatahotra ny asanao! ny fahalehibiazan’ ny herinao no hikoizan’ ny fahavalonao Anao.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 Ny tany rehetra hiankohoka eo anatrehanao ka hankalaza Anao; eny, hankalaza ny anaranao izy. (Sela)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Avia, ka jereo ny asan’ Andriamanitra, mahatahotra ny zavatra ataony amin’ ny zanak’ olombelona.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 Efa nampody ny ranomasina ho tany maina Izy; nandeha an-tongotra nita ny ony ny olona; tao no nifaliantsika tamin’ Andriamanitra.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 Manjaka mandrakizay amin’ ny heriny Izy, ary ny masony mandinika ny firenen-tsamy hafa; aoka tsy hanandra-tena ny maditra. (Sela)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Misaora an’ Andriamanitsika, ry firenena; ary asandrato ny feo fiderana Azy,
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Izay mampitoetra ny fanahintsika amin’ ny fiainana ka tsy mamela ny tongotsika hangozohozo.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 Fa efa nizaha toetra anay Hianao, Andriamanitra ô; efa nanadio anay Hianao, tahaka ny fanadio volafotsy amin’ ny memy.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Efa nampiditra anay tamin’ ny fandrika Hianao; efa nanisy enta-mavesatra teo am-balahanay Hianao.
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Efa nampandeha ny olona hanitsaka ny lohanay Hianao; nandeha namaky ny afo sy ny rano izahay; fa nitondra anay nivoaka ho amin’ ny fitahiana mahatretrika Hianao.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 Hiditra ao an-tranonao mitondra fanatitra dorana aho; hefaiko aminao ny voadiko,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Izay notononin’ ny molotro sy naloaky ny vavako, fony aho azom-pahoriana.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 Hateriko aminao ho fanatitra dorana ny matavy mbamin’ ny setroky ny ondrilahy; hanatitra omby sy osilahy aho. (Sela)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Avia, mihainoa ianareo rehetra izay matahotra an’ Andriamanitra, fa holazaiko izay nataony ho an’ ny fanahiko.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 Izy no nantsoin’ ny vavako; ary ny fanandratana Azy no teo ambanin’ ny lelako.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 Raha nankasitraka ota tao am-poko aho, dia tsy mba hihaino ny Tompo;
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 Kanefa efa nihaino tokoa Andriamanitra; efa nihaino ny feon’ ny fivavako Izy.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Isorana anie Andriamanitra, izay tsy nandà ny fivavako, na nanaisotra ny famindram-pony tamiko.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.