< Salamo 63 >

1 Salamo nataon’ i Davida, fony tany an-efitr’ i Joda izy. Andriamanitra ô, Andriamanitro Hianao; mitady Anao fatratra aho; mangetaheta Anao ny fanahiko, maniry Anao ny nofoko, eto amin’ ny tany maina sy mangentana tsy misy rano;
Psalmus David, Cum esset in deserto Idumaeae. Deus Deus meus ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea, quam multipliciter tibi caro mea.
2 Toy izany no nijereko Anao tao amin’ ny fitoerana masìna, hahitako ny herinao sy ny voninahitrao.
In terra deserta, et invia, et inaquosa: sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam, et gloriam tuam.
3 Fa tsara noho ny aina ny famindram-ponao; ny molotro hidera Anao.
Quoniam melior est misericordia tua super vitas: labia mea laudabunt te.
4 Toy izany no hisaorako Anao, raha mbola velona koa aho; amin’ ny anaranao no hanandratako ny tanako.
Sic benedicam te in vita mea: et in nomine tuo levabo manus meas.
5 Toy ny voky tsoka sy tavy no hahavokisan’ ny fanahiko; ary amin’ ny molotra falifaly no hideran’ ny vavako Anao.
Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea: et labiis exultationis laudabit os meum.
6 Raha mahatsiaro Anao eo am-pandriako aho, dia mieritreritra Anao amin’ ny fiambenan’ alina.
Sic memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te:
7 Fa efa namonjy ahy Hianao, ary ao ambanin’ ny aloky ny elatrao no hihobiako.
quia fuisti adiutor meus. Et in velamento alarum tuarum exultabo,
8 Mifikitra amiko ny fanahiko; manohana ahy ny tananao ankavanana.
adhaesit anima mea post te: me suscepit dextera tua.
9 Fa ireny dia mitady ny aiko ka mampidi-doza amin’ ny tenany; hiditra any ambanin’ ny tany izy;
Ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam, introibunt in inferiora terrae:
10 Hatolotra ho amin’ ny herin’ ny sabatra izy; ho anjaran’ ny amboahaolo izy.
tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt.
11 Fa ny mpanjaka hifaly amin’ Andriamanitra; ho ravoravo izay rehetra mianiana aminy; fa hakombona ny vavan’ izay rehetra mandainga.
Rex vero laetabitur in Deo, laudabuntur omnes qui iurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.

< Salamo 63 >