Salamo 51
1 Ho an’ ny mpiventy hira. Salamo nataon’ i Davida, fony Natana mpaminany nankao aminy rehefa naka an’ i Batseba izy. Mamindrà fo amiko, Andriamanitra ô, araka ny fahasoavanao; araka ny haben’ ny fiantranao vonoy ny fahadisoako.
In finem. Psalmus David, cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
2 Sasao madio aho mba ho afa-keloka, ary diovy aho mba ho afa-pahotana.
Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.
3 Fa tsaroako ny fahadisoako, ary eo anatrehako mandrakariva ny fahotako.
Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.
4 Taminao dia taminao ihany no nanotako, ary izay ratsy eo imasonao no efa nataoko, mba ho marina Hianao, raha miteny, ary tsy hanan-tsiny Hianao, raha mitsara.
Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.
5 Indro, tamin’ ny heloka no niterahana ahy, ary tamin’ ny fahotana no torontoronina ahy ny reniko.
Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.
6 Indro, fahamarinana ao am-po no sitrakao; ary fahendrena ao amin’ ny miafina no ampahafantarinao ahy.
Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.
7 Diovy hysopa aho ho afa-pahotana, dia hadio; sasao aho, dia ho fotsy mangatsakatsaka.
Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.
8 Ampandreneso fifaliana sy faharavoravoana aho, hifalian’ ny taolana izay voavakivakinao.
Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata.
9 Afeno ny tavanao ny fahotako ary vonoy ny heloko rehetra.
Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.
10 Amorony fo madio aho, Andriamanitra ô; ary havaozy hiorina marina ny fanahiko ato anatiko.
Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.
11 Aza manary ahy hiala eo anatrehanao; ary aza manaisotra ny Fanahinao Masìna amiko.
Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
12 Ampodio amiko ny fifaliana amin’ ny famonjenao; ary tohàny fanahy mazoto aho.
Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.
13 Dia hampianatra ny olon-diso ny lalanao aho; ary ny mpanota hampiverenina aminao.
Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.
14 Vonjeo ho afaka amin’ ny valin-drà aho, Andriamanitra ô, Andriamanitry ny famonjena ahy; hihoby ny fahamarinanao ny vavako.
Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.
15 Tompo ô, sokafy ny molotro, dia hanambara ny fiderana Anao ny vavako.
Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.
16 Fa tsy fanatitra no sitrakao; raha izany dia nomeko ihany; ny fanatitra dorana tsy mahafaly Anao.
Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis.
17 Ny fanatitra ho an’ Andriamanitra dia fanahy torotoro; ny fo torotoro sy mangorakoraka, Andriamanitra ô, tsy mba ataonao tsinontsinona.
Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.
18 Manaova soa amin’ i Ziona araka ny fahasoavanao; ataovy ny mandan’ i Jerosalema.
Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem.
19 Dia ho sitrakao ny fanati-pahamarinana sy ny fanatitra dorana ary ny fanatitra levonina amin’ ny afo; dia hanatitra vantotr’ ombilahy eo amin’ ny alitaranao ny olona.
Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.
