< Salamo 46 >

1 Ho an’ ny mpiventy hira. Nataon’ ny Koraïta; At-alamoth; Tonon-kira. Andriamanitra no aro sy hery ho antsika; Mpamonjy mora azo indrindra amin’ ny fahoriana Izy.
Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. Al-alamot. En Sang.
2 Koa izany no tsy hatahorantsika, na dia ho levona aza ny tany, na mifindra ho ao anatin’ ny ranomasina aza ny tendrombohitra,
Gud er vor Tilflugt og Styrke, en Hjælp i Angster, prøvet til fulde.
3 Na mirohondrohona sy misamboaravoara aza ny onjany, ka mihorohoro ny tendrombohitra noho ny fisafoakany. (Sela)
Derfor frygter vi ikke, om Jorden end bølger og Bjergene styrter i Havenes Skød,
4 Misy ony, koa ny sampany dia mampifaly ny tanànan’ Andriamanitra, Fonena-masin’ ny Avo Indrindra.
om end deres Vande bruser og syder og Bjergene skælver ved deres Vælde. (Sela)
5 Andriamanitra no eo afovoany, ka tsy mba hihetsika izy; Andriamanitra no hamonjy azy, rehefa madiva ho maraina ny andro.
En Flod og dens Bække glæder Guds Stad, den Højeste har helliget sin Bolig;
6 Nitabataba ny firenen-tsamy hafa, nikotrankotrana ny fanjakana maro; nanonona ny feony Izy, ka niempo ny tany.
i den er Gud, den rokkes ikke, Gud bringer den Hjælp, naar Morgen gryr.
7 Jehovah, Tompon’ ny maro, no momba antsika; Andriamanitr’ i Jakoba no fiarovana avo ho antsika. (Sela)
Folkene larmed, Rigerne vakled, han løfted Røsten, saa Jorden skjalv,
8 Avia, jereo ny asan’ i Jehovah, izay mahatonga faharavana etỳ an-tany;
Hærskarers HERRE er med os, Jakobs Gud er vor faste Borg. (Sela)
9 Mampitsahatra ady hatramin’ ny faran’ ny tany Izy; manapaka ny tsipìka sy manito ny lefona Izy, ary mandoro ny sariety amin’ ny afo.
Kom hid og se paa HERRENS Værk, han har udført frygtelige Ting paa Jord.
10 Mitsahara, ka aoka ho fantatrareo fa Izaho no Andriamanitra; hisandratra amin’ ny firenen-tsamy hafa Aho, hisandratra amin’ ny tany Aho.
Han gør Ende paa Krig til Jordens Grænser, han splintrer Buen, sønderbryder Spydene, Skjoldene tænder han i Brand.
11 Jehovah, Tompon’ ny maro, no momba antsika; Andriamanitr’ i Jakoba no aro ho antsika. (Sela)
Hold inde og kend, at jeg er Gud, ophøjet blandt Folkene, ophøjet paa Jorden! Hærskarers HERRE er med os, Jakobs Gud er vor faste Borg. (Sela)

< Salamo 46 >