Salamo 25

1 Nataon’ i Davida.

Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.

2 Andriamanitro ô, Hianao no itokiako, aoka tsy ho menatra aho; aoka tsy hifalian’ ny fahavaloko aho.

Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!

3 Eny, tsy hisy ho menatra izay rehetra miandry Anao; fa izay mivadika foana no ho menatra.

Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.

4 Ampahafantaro ny lalanao aho, Jehovah ô; ampianaro ny sitrakao aho.

Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!

5 Tariho amin’ ny fahamarinanao aho, ka ampianaro; fa Hianao no Andriamanitry ny famonjena ahy; Hianao no andrasako mandritra ny andro.

Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.

6 Tsarovy ny antranao sy ny indrafonao, Jehovah ô, fa hatrizay hatrizay ireny.

Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.

7 Aza ny fahotan’ ny fahatanorako, na ny ratsy nataoko, no tsarovanao; fa aoka ho araka ny famindram-ponao no hahatsiarovanao ahy, noho ny fahasoavanao Jehovah ô,

Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!

8 Tsara sy mahitsy Jehovah, ka izany no ampianarany ny mpanota ny lalana.

Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.

9 Mitarika ny mpandefitra amin’ ny marina Izy, ary mampianatra ny mpandefitra ny lalany.

Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.

10 Ny lalan’ i Jehovah rehetra dia famindram-po sy fahamarinana amin’ izay mitandrina ny fanekeny sy ny teni-vavolombelony.

Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.

11 Noho ny anaranao, Jehovah ô, dia mamelà ny heloko, fa lehibe izany.

For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!

12 Iza no lehilahy matahotra an’ i Jehovah? Izy no hampianariny izay lalana tokony hofidiny.

Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.

13 Ny fanahiny hitoetra amin’ ny soa; ary ny taranany handova ny tany.

Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.

14 Ny fisainan’ i Jehovah asehony amin’ izay matahotra Azy, ary ny fanekeny no hampahafantariny azy.

Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.

15 Ny masoko mijery an’ i Jehovah mandrakariva; fa Izy no nanafaka ny tongotro tamin’ ny fandrika harato.

Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.

16 Todiho aho, ka amindrao fo, fa irery aho ka mahantra.

Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.

17 Ny fahorian’ ny foko efa mihalehibe; afaho amin’ ny fahatereko aho.

Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!

18 Jereo ny fahoriako sy ny mavesatra amiko, ka mamelà ny fahotako rehetra.

Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!

19 Jereo ny fahavaloko, fa maro izy; ary loza ny fankahalàny ahy.

Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.

20 Arovy ny fanahiko, ka vonjeo aho; aoka tsy ho menatra aho, fa mialoka aminao.

Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.

21 Aoka ny tsi-fisian-tsiny sy ny fahitsiana no hiaro ahy; fa miandry Anao aho.

Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.

22 Andriamanitra ô, afaho ny Isiraely, amin’ ny fahoriany rehetra.

Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!