< Salamo 2 >

1 Nahoana no mitabataba ny jentilisa, ary misaina anoano foana ny firenena?
¿Por qué se amotinan los gentiles, y los pueblos piensan vanidad?
2 Ireo mpanjakan’ ny tany mitsangana, Ary ny mpanapaka miara-mioko hanohitra an’ i Jehovah sy ny Mesiany ka manao hoe:
Estarán los reyes de la tierra, y príncipes consultarán unidos contra el SEÑOR, y contra su ungido, diciendo:
3 “Aoka hotosantsika ny famatorany, ka hariantsika hiala amintsika ny famehezany.”
Rompamos sus coyundas, y echemos de nosotros sus cuerdas.
4 Izay mipetraka any an-danitra mihomehy, ny Tompo maneso ireo.
El que mora en los cielos se reirá; El Señor se burlará de ellos.
5 Dia hiteny azy amin’ ny fahavinirany Izy ka hampangorohoro azy amin’ ny fahatezerany hoe:
Entonces hablará a ellos con su furor, y con su ira los conturbará.
6 “Izaho kosa efa nanendry ny Mpanjakako Tambonin’ i Ziona, tendrombohitro masìna.”
Y yo envestí mi rey sobre Sion, el monte de mi santidad.
7 “Hilaza zava-boatendry Aho; Jehovah nilaza tamiko hoe: Zanako Hianao, Izaho niteraka anao androany.
Yo recitaré el decreto. El SEÑOR me ha dicho: Mi hijo eres tú; yo te engendré hoy.
8 Mangataha amiko, dia homeko ho lovanao ny jentilisa ary ny faran’ ny tany ho fanananao.
Pídeme, y te daré por heredad los gentiles, y por posesión tuya los términos de la tierra.
9 Hotorotoroinao amin’ ny tehim-by izy: toy ny famaky vilany tany no hanamontsamontsananao azy.”
Los quebrantarás con vara de hierro; como vaso de alfarero los desmenuzarás.
10 Ary amin’ izany dia hendre ianareo, ry mpanjaka; minoa anatra ianareo, ry mpitsaran’ ny tany.
Y ahora, reyes, entended; admitid castigo, jueces de la tierra.
11 Manompoa an’ i Jehovah amin’ ny fahatahorana, ary mifalia amin’ ny fangovitana.
Servid al SEÑOR con temor; y alegraos con temblor.
12 Manoroha ny zanaka, fandrao ho tezitra izy, ka ho very eny an-dalana ianareo; fa vetivety dia hirehitra ny fahatezerany. Sambatra izay rehetra mialoka aminy.
Besad al Hijo, para que no se enoje, y perezcáis en el camino, cuando se encendiere de aquí a poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.

< Salamo 2 >