< Salamo 147 >

1 Haleloia; Fa tsara ny mihira ho an’ Andriamanitsika; Eny, mamy sady mendrika ny fiderana.
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 Manangana an’ i Jerosalema Jehovah; Mamory ny Isiraely voaroaka Izy.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 Mahasitrana ny torotoro fo Izy Sy mamehy ny feriny.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 Milaza ny isan’ ny kintana Izy: Samy tononiny amin’ ny anarany ireny rehetra ireny.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Lehibe ny Tompontsika sady be hery; Tsy hita lany ny fahalalany.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 Manandratra ny mpandefitra Jehovah, Fa mampietry ny ratsy fanahy hatramin’ ny tany.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Mihirà fiderana ho an’ i Jehovah; Mankalazà an’ Andriamanitsika amin’ ny lokanga,
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 Izay manaron-drahona ny lanitra, Izay mamboatra ranonorana ho amin’ ny tany, Izay mampaniry ahitra ny tendrombohitra,
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 Manome hanina ho an’ ny biby Izy Sy ho an’ ny zana-goaika izay mitaraina.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 Tsy ny herin’ ny soavaly no mahafinaritra Azy, Ary tsy ny tongotry ny olona no sitrany.
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 Jehovah mankasitraka izay matahotra Azy, Dia izay manantena ny famindram-pony.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Mankalazà an’ i Jehovah, ry Jerosalema ô; Miderà an’ Andriamanitrao, ry Ziona ô.
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 Fa manamafy ny hidim-bavahadinao Izy, Sady mitahy ny zanakao eo afovoanao.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 Mahatonga ny fari-taninao ho fiadanana Izy; Vokisany vary tsara indrindra ianao.
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 Mampandeha ny didiny ho amin’ ny tany Izy; Miely faingana dia faingana ny teniny.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 Mandatsaka oram-panala tahaka ny landihazo Izy; Mampiely fanala tahaka ny lavenona Izy.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 Mandatsaka ny havandrany ta-haka ny sombintsombin-javatra Izy; Iza no maharitra ny hatsiakany?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 Mamoaka ny teniny Izy ka mampiempo ireny; Mampifofofofo ny rivony Izy, dia mandriaka ny rano.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 Milaza ny teniny amin’ i Jakoba Izy Ary ny didiny sy ny fitsipiny amin’ Isiraely.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 Tsy nanao toy izany tamin’ izay firenena hafa Izy; Ary ny fitsipiny tsy mba fantatr’ ireny. Haleloia.
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!

< Salamo 147 >