Salamo 122

1 Fihirana fiakarana. Nataon’ i Davida.

Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

2 Ny tongotray efa mijoro Eo anatin’ ny vavahadinao, ry Jerosalema ô,

Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

3 Dia ianao ry Jerosalema, izay efa vita Tahaka ny tanàna efa voalamina tsara;

Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

4 Any no iakaran’ ny firenena, Dia ireo firenen’ i Jehovah (Lalàna amin’ ny Isiraely izany). Mba hisaotra ny anaran’ i Jehovah.

Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

5 Fa any no misy seza fitsarana mipetraka, Dia ny seza fiandrianan’ ny mpianakavin’ i Davida.

For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

6 Mangataha fiadanana ho an’ i Jerosalema; Hambinina anie izay tia anao;

Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

7 Fiadanana anie ho ao anatin’ ny mandanao; Fanambinana anie ho ao an-dapanao

Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

8 Noho ny rahalahiko sy ny namako No hanaovako hoe Fiadanana anie ho ao anatinao.

For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

9 Noho ny tranon’ i Jehovah Andriamanitsika Dia hitady izay hahatsara anao aho.

For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.