Salamo 109
1 Ho an’ ny mpiventy hira. Salamo nataon’ i Davida.
Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull
2 Fa nisoka-bava ny ratsy fanahy sy ny mpamitaka hamely ahy; Niteny ahy tamin’ ny lela mandainga izy.
því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.
3 Teny fankahalana no nanodidinany ahy; Ary niady tamiko tsy ahoan-tsy ahoana izy.
Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.
4 Ny fitiavako dia valiany fandrafiana; Fa izaho kosa dia mivavaka.
Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.
5 Ny soa nataoko novaliany ratsy, Ary ny fitiavako novaliany fankahalana.
Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.
6 Anendreo olona ratsy fanahy hanapaka azy; Ary aoka hisy mpanohitra hitsangana eo an-kavanany.
Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.
7 Raha hotsaraina izy, dia aoka ho meloka, Ary aoka ny fivavahany ho tonga fahotana.
Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.
8 Aoka ho vitsy ny androny; Ary aoka ho lasan’ olon-kafa ny anjara raharahany.
Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.
9 Aoka ho kamboty ny zanany; Ary aoka ho mpitondratena ny vadiny
Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja
10 Aoka hirenireny mangataka ny zanany, Ary aoka hiremby lavitra ny tranony efa rava izy.
og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.
11 Aoka ny mpampanàna vola hamandrika izay rehetra ananany; Ary aoka ny olon-kafa hifaoka ny vokatry ny asany.
Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.
12 Aoka tsy hisy haharitra hamindra fo aminy, Na hiantra ny zanany kamboty.
Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.
13 Aoka ho fongora ny taranany; Ary aoka hovonoina amin’ ny taranaka mandimby ny anarany.
Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.
14 Aoka hotsarovan’ i Jehovah ny helo-drainy; Ary aoka tsy hovonoina ny helo-dreniny.
Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.
15 Aoka ho eo anatrehan’ i Jehovah mandrakariva izany, Ary hofoanany tsy ho eo ambonin’ ny tany anie ny fahatsiarovana azy.
Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.
16 Satria tsy mba nahatsiaro hamindra fo izy, Fa nanenjika ny ory sy ny malahelo Ary ny reraka am-po mba hahafaty azy;
Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.
17 Tia ozona izy, ka nanody azy izany; Tsy tia indrafo izy, ka nanalavitra azy izany.
Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.
18 Nitafy ozona tahaka ny lambany izy, Ka niditra tao an-kibony tahaka ny rano izany, Ary tao amin’ ny taolany tahaka ny diloilo;
Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.
19 Dia aoka ho tahaka ny lamba itafiany izany, Ary ho fisikinana isikinany mandrakariva.
Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.
20 Izany no famaliana avy amin’ i Jehovah ho an’ ny mpanohitra ahy, Dia izay manendrikendrika ahy.
Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.
21 Fa Hianao, Jehovah Tompo ô, miasà ho ahy noho ny anaranao; Vonjeo aho, fa tsara ny famindram-ponao.
En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.
22 Fa mahantra sy malahelo aho, Ary ny foko dia voatsindrona ato anatiko.
Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.
23 Lasa tahaka ny aloka mihelina aho; Roahina tahaka ny valala aho.
Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!
24 Efa malemy ny lohaliko noho ny fifadian-kanina; Ary efa mihena ny hatavin’ ny nofoko.
Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.
25 Ary izaho dia tonga fandatsan’ ireny; Mijery ahy izy ka mihifikifi-doha.
Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.
26 Ampio aho Jehovah Andriamanitro ô; Vonjeo araka ny famindram-ponao aho;
Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.
27 Ary aoka ho fantany fa tananao izany; Hianao, Jehovah ô, no nanao izany.
Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,
28 Manozona izy ireo, fa Hianao kosa mitahy; Mitsanga-menatra izy, fa mifaly kosa ny mpanomponao.
– þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.
29 Mitafy henatra ny fahavaloko Ka misaron-kenatra tahaka ny lamba.
Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!
30 Hidera an’ i Jehovah indrindra amin’ ny vavako aho; Eny, eo amin’ ny olona maro no hiderako Azy.
Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.
31 Fa mitsangana eo ankavanan’ ny malahelo Izy Mba hamonjy azy amin’ izay manameloka ny fanahiny.
Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.
