< Salamo 104 >

1 Misaora an’ i Jehovah, ry fanahiko. Jehovah Andriamanitro ô, lehibe indrindra Hianao, Famirapiratana sy voninahitra no fitafinao,
Bendice a Yahvé, alma mía. Yahvé, Dios mío, eres muy grande. Estás revestido de honor y majestad.
2 Mitafy ny mazava tahaka ny lamba Izy Ary mamelatra ny lanitra tahaka ny lay,
Se cubre de luz como de un vestido. Extiende los cielos como una cortina.
3 Ary mametraka ny rairain-drihan’ ny tranony amin’ ny rano, Sady manao ny rahona matevina ho kalesiny ka mandeha amin’ ny elatry ny rivotra,
Coloca las vigas de sus habitaciones en las aguas. Hace de las nubes su carro. Camina sobre las alas del viento.
4 Ary manao ny rivotra ho irany Sy ny lelafo ho mpanompony.
Él hace que sus mensajeros vientos, y sus sirvientes llamas de fuego.
5 Nanorina ny tany tambonin’ ny fanorenany Izy, Mba tsy hihetseha-ny mandrakizay doria.
Él puso los cimientos de la tierra, que no debe ser movido para siempre.
6 Ny rano lalina no nasaronao azy tahaka ny lamba; Nandifotra ny tendrombohitra aza ireny.
Lo cubriste con lo profundo como con un manto. Las aguas estaban por encima de las montañas.
7 Noho ny teny mafy nataonao dia nandositra ny tendrombohitra, Noho ny feon’ ny kotrokoranao dia nirifatra izy
Ante tu reprimenda huyeron. A la voz de su trueno se apresuraron a alejarse.
8 Nisondrotra ny tendrombohitra, nietry ny lohasaha ho any amin’ izay namboarinao hitoerany.
Las montañas se elevaron, los valles se hundieron, al lugar que les habías asignado.
9 Efa nasianao fetra tsy hihoarany izy Mba tsy hiverina hanarona ny tany.
Has establecido un límite que no pueden traspasar, para que no vuelvan a cubrir la tierra.
10 Mampandeha loharano eny amin’ ny lohasaha Izy; Eny anelanelan’ ny tendrombohitra no alehan’ ireny,
Él envía manantiales a los valles. Corren entre las montañas.
11 Ka isotroan’ ny bibi-dia rehetra, Sy analan’ ny boriki-dia ny hetahetany;
Dan de beber a todos los animales del campo. Los burros salvajes sacian su sed.
12 Eo amboniny no itoeran’ ny voro-manidina; Ary eo amin’ ny ran-tsan-kazo no anenoany.
Junto a ellos anidan las aves del cielo. Cantan entre las ramas.
13 Manondra-drano ny tendrombohitra avy amin’ ny tranony ambony Izy; Ny vokatry ny asanao no mahavoky ny tany.
Riega las montañas desde sus habitaciones. La tierra está llena del fruto de tus obras.
14 Mampaniry ahitra ho an’ ny biby fiompy Izy Sy anana hahasoa ny olona. Ary mamoaka hanina avy amin’ ny tany.
Hace crecer la hierba para el ganado, y plantas para que el hombre las cultive, para que produzca alimentos de la tierra:
15 Ary divay izay mampifaly ny olona, ka mampinendonendo ny tavany mihoatra noho ny diloilo, Ary mofo hanohanana ny ain’ ny olona.
vino que alegra el corazón del hombre, aceite para hacer brillar su rostro, y el pan que fortalece el corazón del hombre.
16 Voky ny hazon’ i Jehovah, Dia ny sederan’ i Libanona, izay namboleny;
Los árboles de Yahvé están bien regados, los cedros del Líbano, que ha plantado,
17 Izay anaovan’ ny voron-kely ny akaniny; Ary ny vano, dia ao amin’ ny kypreso no anaovany ny tranony.
donde los pájaros hacen sus nidos. La cigüeña tiene su hogar en los cipreses.
18 Ny tendrombohitra avo dia ho an’ ny osi-dia; Ny harambato no fiarovana ho an’ ny hyraka.
Las altas montañas son para las cabras salvajes. Las rocas son un refugio para los tejones de las rocas.
19 Nanao ny volana ho fotoana Izy, Ary ny masoandro mahalala ny filentehany.
Él designó la luna para las estaciones. El sol sabe cuándo ponerse.
20 Mahatonga aizina Hianao, dia tonga ny alina, Ka mivezivezy ny biby rehetra any an’ ala;
Haces las tinieblas, y es de noche, en la que merodean todos los animales del bosque.
21 Ny liona tanora mierona maniry toha Ka mitady ny haniny avy amin’ Andriamanitra.
Los jóvenes leones rugen tras su presa, y buscan su alimento en Dios.
22 Miposaka ny masoandro, dia miverina ireny, Ary ao an-davany no amitsahany.
Sale el sol y se alejan, y se acuestan en sus guaridas.
23 Fa ny olona kosa mivoaka ho any amin’ ny taozavany, Sy ny asany mandra-paharivan’ ny andro.
El hombre sale a su trabajo, a su labor hasta la noche.
24 Endrey ny hamaroan’ ny asanao, Jehovah ô! Fahendrena no nanaovanao azy rehetra; Henika ny zavatra nataonao ny tany.
¡Yahvé, cuántas son tus obras! Con sabiduría, los has hecho todos. La tierra está llena de sus riquezas.
25 Indro ny ranomasina sady lehibe no malalaka, Any no misy zava-mihetsiketsika tsy tambo isaina, Dia zava-miaina, na kely na lehibe.
Ahí está el mar, grande y ancho, en el que hay innumerables seres vivos, tanto a los animales pequeños como a los grandes.
26 Any no alehan’ ny sambo Sy ny trozona, izay noforoninao hilaolao any.
Ahí van los barcos, y el leviatán, que se formó para jugar allí.
27 Ireo rehetra ireo miandry Anao, Mba homenao ny haniny amin’ ny fotoany.
Todos ellos te esperan, para que les des su comida a su debido tiempo.
28 Manome Hianao, dia manangona izy; Manokatra ny tananao Hianao, dia voky ny soa izy;
Tú les das; ellos recogen. Abres la mano; se conforman con el bien.
29 Manafina ny tavanao Hianao, dia raiki-tahotra izy; Alainao indray ny ainy, dia maty izy Ka mody any amin’ ny vovoka nanalana azy,
Escondes tu rostro; están turbados. Les quitas el aliento; mueren y vuelven al polvo.
30 Maniraka ny Fanahinao Hianao, dia ary izy, Ary manavao ny tarehin’ ny tany Hianao.
Envías tu Espíritu y son creados. Renuevas la cara de la tierra.
31 Ho mandrakizay anie ny voninahitr’ i Jehovah; Aoka Jehovah hifaly amin’ ny asany.
Que la gloria de Yahvé sea eterna. Que Yahvé se regocije en sus obras.
32 Jereny ny tany, dia mihorohoro; Tendren’ ny tànany ny tendrombohitra, dia midonaka.
Él mira la tierra y ésta tiembla. Toca las montañas y éstas echan humo.
33 Hihira ho an’ i Jehovah aho, raha mbola velona koa; Hankalaza an’ Andriamanitro aho, raha mbola miaina.
Cantaré a Yahvé mientras viva. Cantaré alabanzas a mi Dios mientras tenga algún ser.
34 Ho maminy anie ny fisainako Azy; Izaho no hifaly amin’ i Jehovah.
Que mi meditación sea dulce para él. Me regocijaré en Yahvé.
35 Ho lany ringana tsy ho etỳ amin’ ny tany ny mpanota, Ary ny ratsy fanahy tsy ho etỳ intsony. Misaora an’ i Jehovah, ry fanahiko. Haleloia.
Que los pecadores sean consumidos fuera de la tierra. Que los malvados no sean más. Bendice a Yahvé, mi alma. ¡Alabado sea Yah!

< Salamo 104 >