Salamo 104
1 Misaora an’ i Jehovah, ry fanahiko. Jehovah Andriamanitro ô, lehibe indrindra Hianao, Famirapiratana sy voninahitra no fitafinao,
Psalmus David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
2 Mitafy ny mazava tahaka ny lamba Izy Ary mamelatra ny lanitra tahaka ny lay,
amictus lumine sicut vestimento: Extendens caelum sicut pellem:
3 Ary mametraka ny rairain-drihan’ ny tranony amin’ ny rano, Sady manao ny rahona matevina ho kalesiny ka mandeha amin’ ny elatry ny rivotra,
qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
4 Ary manao ny rivotra ho irany Sy ny lelafo ho mpanompony.
Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
5 Nanorina ny tany tambonin’ ny fanorenany Izy, Mba tsy hihetseha-ny mandrakizay doria.
Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in saeculum saeculi.
6 Ny rano lalina no nasaronao azy tahaka ny lamba; Nandifotra ny tendrombohitra aza ireny.
Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquae.
7 Noho ny teny mafy nataonao dia nandositra ny tendrombohitra, Noho ny feon’ ny kotrokoranao dia nirifatra izy
Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
8 Nisondrotra ny tendrombohitra, nietry ny lohasaha ho any amin’ izay namboarinao hitoerany.
Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
9 Efa nasianao fetra tsy hihoarany izy Mba tsy hiverina hanarona ny tany.
Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
10 Mampandeha loharano eny amin’ ny lohasaha Izy; Eny anelanelan’ ny tendrombohitra no alehan’ ireny,
Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquae.
11 Ka isotroan’ ny bibi-dia rehetra, Sy analan’ ny boriki-dia ny hetahetany;
Potabunt omnes bestiae agri: expectabunt onagri in siti sua.
12 Eo amboniny no itoeran’ ny voro-manidina; Ary eo amin’ ny ran-tsan-kazo no anenoany.
Super ea volucres caeli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
13 Manondra-drano ny tendrombohitra avy amin’ ny tranony ambony Izy; Ny vokatry ny asanao no mahavoky ny tany.
Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 Mampaniry ahitra ho an’ ny biby fiompy Izy Sy anana hahasoa ny olona. Ary mamoaka hanina avy amin’ ny tany.
Producens foenum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
15 Ary divay izay mampifaly ny olona, ka mampinendonendo ny tavany mihoatra noho ny diloilo, Ary mofo hanohanana ny ain’ ny olona.
et vinum laetificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
16 Voky ny hazon’ i Jehovah, Dia ny sederan’ i Libanona, izay namboleny;
Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
17 Izay anaovan’ ny voron-kely ny akaniny; Ary ny vano, dia ao amin’ ny kypreso no anaovany ny tranony.
illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
18 Ny tendrombohitra avo dia ho an’ ny osi-dia; Ny harambato no fiarovana ho an’ ny hyraka.
montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
19 Nanao ny volana ho fotoana Izy, Ary ny masoandro mahalala ny filentehany.
Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
20 Mahatonga aizina Hianao, dia tonga ny alina, Ka mivezivezy ny biby rehetra any an’ ala;
Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae.
21 Ny liona tanora mierona maniry toha Ka mitady ny haniny avy amin’ Andriamanitra.
Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quaerant a Deo escam sibi.
22 Miposaka ny masoandro, dia miverina ireny, Ary ao an-davany no amitsahany.
Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
23 Fa ny olona kosa mivoaka ho any amin’ ny taozavany, Sy ny asany mandra-paharivan’ ny andro.
Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Endrey ny hamaroan’ ny asanao, Jehovah ô! Fahendrena no nanaovanao azy rehetra; Henika ny zavatra nataonao ny tany.
Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
25 Indro ny ranomasina sady lehibe no malalaka, Any no misy zava-mihetsiketsika tsy tambo isaina, Dia zava-miaina, na kely na lehibe.
Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
26 Any no alehan’ ny sambo Sy ny trozona, izay noforoninao hilaolao any.
illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
27 Ireo rehetra ireo miandry Anao, Mba homenao ny haniny amin’ ny fotoany.
omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
28 Manome Hianao, dia manangona izy; Manokatra ny tananao Hianao, dia voky ny soa izy;
Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Manafina ny tavanao Hianao, dia raiki-tahotra izy; Alainao indray ny ainy, dia maty izy Ka mody any amin’ ny vovoka nanalana azy,
Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
30 Maniraka ny Fanahinao Hianao, dia ary izy, Ary manavao ny tarehin’ ny tany Hianao.
Emittes spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terrae.
31 Ho mandrakizay anie ny voninahitr’ i Jehovah; Aoka Jehovah hifaly amin’ ny asany.
Sit gloria Domini in saeculum: laetabitur Dominus in operibus suis:
32 Jereny ny tany, dia mihorohoro; Tendren’ ny tànany ny tendrombohitra, dia midonaka.
Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
33 Hihira ho an’ i Jehovah aho, raha mbola velona koa; Hankalaza an’ Andriamanitro aho, raha mbola miaina.
Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Ho maminy anie ny fisainako Azy; Izaho no hifaly amin’ i Jehovah.
Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
35 Ho lany ringana tsy ho etỳ amin’ ny tany ny mpanota, Ary ny ratsy fanahy tsy ho etỳ intsony. Misaora an’ i Jehovah, ry fanahiko. Haleloia.
Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.
