Salamo 102
1 Fivavaky ny ory, raha reraka izy ka mandoatra ny alahelony eo anatrehan’ i Jehovah. Jehovah ô, henoy ny fivavako, Ary aoka hankeo aminao ny fitarainako.
Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
2 Aza manafina ny tavanao amiko amin’ ny andro fahoriako; Atongilano amiko ny sofinao; Amin’ ny andro itarainako dia faingàna hamaly ahy.
Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
3 Fa levon-ko setroka ny androko Ary ny taolako mahamay tahaka ny forohana.
Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
4 Taninina tahaka ny ahitra ny foko ka malazo; Fa hadinoko na dia ny fihinanan-kanina aza.
Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
5 Noho ny fisentoan’ ny foko Ny taolako miraikitra amin’ ny hoditro.
Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
6 Tahaka ny sama any an-efitra aho, Ary tahaka ny vorondolo any an-tanànaolo.
Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
7 Tsy mahita tory aho Sady tahaka ny tsikirity irery eo an-tampontrano.
Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
8 Mandatsa ahy mandrakariva ny fahavaloko. Izay misafoaka amiko dia manao ahy ho fiozonana.
Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
9 Fa lavenona no nohaniko tahaka ny mofo; Ary ny zavatra nosotroiko noharoharoiko ny ranomasoko,
Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
10 Noho ny fahaviniranao sy ny fahatezeranao; Fa naingainao aho, kanefa natontanao indray.
Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
11 Ny androko dia tahaka ny aloka efa mandroso; Ary efa malazo tahaka ny ahitra aho.
Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
12 Nefa Hianao, Jehovah ô, mipetraka manjaka mandrakizay; Ary ny fahatsiarovana Anao mihatra amin’ ny taranaka fara mandimby.
Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
13 Hianao hitsangana ka hamindra fo amin’ i Ziona; Fa efa andro hamindram-po aminy izao; Eny, tonga ny fotoana.
Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
14 Fa sitraky ny mpanomponao ny vatony, Sady malahelo ny vovo-taniny izy.
Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
15 Hatahotra ny anaran’ i Jehovah ny jentilisa, Ary ny mpanjaka rehetra amin’ ny tany hatahotra ny voninahitrao;
Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
16 Fa Jehovah nanangana an’ i Ziona; Niseho tamin’ ny voninahiny Izy;
Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
17 Nijery ny fivavaky ny mahantra Izy Ka tsy nanevateva ny fivavany.
Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
18 Hosoratana ho an’ ny taranaka mandimby izany; Ary izay firenena mbola hoforonina no hidera an’ i Jehovah;
To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
19 Fa Izy nitazana tany amin’ ny fitoerany masìna any amin’ ny avo. Tany an-danitra no nitsinjovan’ i Jehovah ny tany,
Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
20 Mba hihaino ny fisentoan’ ny mpifatotra Sy hanafaka izay voatendry ho faty,
Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
21 Mba hotorina any Ziona ny anaran’ i Jehovah, Ary ny fiderana Azy any Jerosalema,
Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
22 Rehefa tafangona ny firenena Sy ny fanjakana maro hanompo an’ i Jehovah.
Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
23 Efa nahaketraka ny heriko tany an-dalana Izy; Efa nahafohy ny androko Izy;
Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
24 Hoy izaho: Andriamanitro ô; aza maka ahy an-tenatenan’ ny androko; Ny taonanao mihatra amin’ ny taranaka fara mandimby.
Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
25 Tany aloha no nanorenanao ny tany; Ary asan’ ny tananao ny lanitra.
I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
26 Ireo dia ho levona, fa Hianao no maharitra; Izy rehetra ho rovitra toy ny fitafiana; Toy ny lamba no hanovanao azy, ka hovana izy;
One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
27 Fa Hianao no tsy miova, Ary ny taonanao no tsy ho tapitra.
Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
28 Ny zanaky ny mpanomponao handry fahizay, Ary ny taranany hampitoerina eo anatrehanao.
Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
