Salamo 102
1 Fivavaky ny ory, raha reraka izy ka mandoatra ny alahelony eo anatrehan’ i Jehovah. Jehovah ô, henoy ny fivavako, Ary aoka hankeo aminao ny fitarainako.
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
2 Aza manafina ny tavanao amiko amin’ ny andro fahoriako; Atongilano amiko ny sofinao; Amin’ ny andro itarainako dia faingàna hamaly ahy.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Fa levon-ko setroka ny androko Ary ny taolako mahamay tahaka ny forohana.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Taninina tahaka ny ahitra ny foko ka malazo; Fa hadinoko na dia ny fihinanan-kanina aza.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Noho ny fisentoan’ ny foko Ny taolako miraikitra amin’ ny hoditro.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 Tahaka ny sama any an-efitra aho, Ary tahaka ny vorondolo any an-tanànaolo.
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Tsy mahita tory aho Sady tahaka ny tsikirity irery eo an-tampontrano.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Mandatsa ahy mandrakariva ny fahavaloko. Izay misafoaka amiko dia manao ahy ho fiozonana.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
9 Fa lavenona no nohaniko tahaka ny mofo; Ary ny zavatra nosotroiko noharoharoiko ny ranomasoko,
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
10 Noho ny fahaviniranao sy ny fahatezeranao; Fa naingainao aho, kanefa natontanao indray.
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Ny androko dia tahaka ny aloka efa mandroso; Ary efa malazo tahaka ny ahitra aho.
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
12 Nefa Hianao, Jehovah ô, mipetraka manjaka mandrakizay; Ary ny fahatsiarovana Anao mihatra amin’ ny taranaka fara mandimby.
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Hianao hitsangana ka hamindra fo amin’ i Ziona; Fa efa andro hamindram-po aminy izao; Eny, tonga ny fotoana.
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
14 Fa sitraky ny mpanomponao ny vatony, Sady malahelo ny vovo-taniny izy.
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
15 Hatahotra ny anaran’ i Jehovah ny jentilisa, Ary ny mpanjaka rehetra amin’ ny tany hatahotra ny voninahitrao;
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
16 Fa Jehovah nanangana an’ i Ziona; Niseho tamin’ ny voninahiny Izy;
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
17 Nijery ny fivavaky ny mahantra Izy Ka tsy nanevateva ny fivavany.
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
18 Hosoratana ho an’ ny taranaka mandimby izany; Ary izay firenena mbola hoforonina no hidera an’ i Jehovah;
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 Fa Izy nitazana tany amin’ ny fitoerany masìna any amin’ ny avo. Tany an-danitra no nitsinjovan’ i Jehovah ny tany,
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
20 Mba hihaino ny fisentoan’ ny mpifatotra Sy hanafaka izay voatendry ho faty,
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
21 Mba hotorina any Ziona ny anaran’ i Jehovah, Ary ny fiderana Azy any Jerosalema,
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
22 Rehefa tafangona ny firenena Sy ny fanjakana maro hanompo an’ i Jehovah.
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
23 Efa nahaketraka ny heriko tany an-dalana Izy; Efa nahafohy ny androko Izy;
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
24 Hoy izaho: Andriamanitro ô; aza maka ahy an-tenatenan’ ny androko; Ny taonanao mihatra amin’ ny taranaka fara mandimby.
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
25 Tany aloha no nanorenanao ny tany; Ary asan’ ny tananao ny lanitra.
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 Ireo dia ho levona, fa Hianao no maharitra; Izy rehetra ho rovitra toy ny fitafiana; Toy ny lamba no hanovanao azy, ka hovana izy;
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
27 Fa Hianao no tsy miova, Ary ny taonanao no tsy ho tapitra.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Ny zanaky ny mpanomponao handry fahizay, Ary ny taranany hampitoerina eo anatrehanao.
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.
